Linia szczurow czyli klasztorny szlak

 Linia szczurow czyli klasztorny szlak
 Po wojnie Watykan skutecznie pomagał ukrywać i przemycać nazistowskich zbrodniarzy wojennych m.in. do Argentyny. Dzięki jego pomocy do Ameryki uciekły tysiące prominentnych nazistów! W Argentynie z otwartymi rękami przyjmował ich prezydent Peron.

Ante Pavelić był wodzem (poglavnik) marionetkowego faszystowskiego państwa chorwackiego w latach 1941–1945. Był odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach. Reżim katolickich ustaszów Pavelicia był najbardziej morderczym w okupowanej Europie porównywalnym w historii jedynie z Czerwonymi Kmerami. Gdy 6 kwietnia 1941 roku państwa Osi najechały na Jugosławię, Pavelić szybko przybył z emigracji. Jeszcze przed kapitulacją Jugosławii, chorwaccy ustasze utworzyli 10 kwietnia marionetkowe Niepodległe Państwo Chorwackie. 18 maja 1941 roku poglavnik został przyjęty na audiencji w Watykanie przez papieża Piusa XII, który udzielił mu błogosławieństwa.
Do końca wojny Pavelić realizował swój ludobójczy program wyrugowania z NDH mniejszości zarówno narodowych, jak i religijnych. Jest odpowiedzialny za zbrodnie wojenne, głównie masowe mordy na prawosławnych Serbach, Żydach i Cyganach, w tym w obozie Jasenovac. Z braku dokumentacji nie można powiedzieć ilu ludzi wymordowano w obozie Jasenovac. Od 90 do 300 tysięcy.
Z braku amunicji w obozie podrzynano więźniom gardła. W zawodach urządzonych w obozie 28 sierpnia 1942 zwyciężył  franciszkanin (!) Petar Brzica, który specjalnym nożem nazywanym srbosjek w ciągu jednej doby poderżał gardło 1360 nowo przybyłym więźniom.
Zbrodnie ustaszy charakteryzowały się skrajnym barbarzyństwem. Swoim ofiarom podrzynali gardła, wydłubywali oczy, kastrowali. Pavelic na biurku miał duży szklany słój z wydłubanymi oczami. Nie mieli żadnej litości dla kobiet, starców i dzieci. Ich poczynania przerażały nie tylko oficerów Wehrmachtu, ale nawet gestapowców, którzy słali na ten temat alarmujące raporty do Himmlera.
Na zdjęciach przedstawiono srbosjeka - specjalnie produkowanego dla nich noża z rękawicą, służącego do wydajnego zabijania ofiar oraz przepiłowywanie ofiary.

Prymas Chorwacji, arcybiskup Alojzije Stepinac błogosławiąc Pavelica oświadczył, że w przemianach w kraju dostrzega „rękę Boga”.
Wikipedia:
"Ucieczka i pomoc Kościoła
W maju 1945 roku Pavelić uciekł z NDH. Skutecznie ukrywał się, dzięki pomocy części duchowieństwa chorwackiego (Krunoslav Draganović) oraz biskupa Aloisa Hudala. Najpierw schronił się w austriackich klasztorach w Bad Ischl i w Sankt Gilgen, a następnie w przebraniu zakonnika dotarł do Włoch. W maju 1946 roku amerykański kontrwywiad (CIC) wykrył, że były poglavnik mieszka wraz z innymi chorwackimi zbrodniarzami wojennymi w budynku koledżu San Girolamo, znajdującego się pod jurysdykcją Watykanu, a finansowanego, przynajmniej częściowo, ze środków zrabowanych przez ustaszy. Pavelić bywał również w Castel Gandolfo, gdzie mieści się letnia rezydencja papieża. Zmieniał miejsca pobytu, np. mieszkał na Via Giacomo Venezian w budynku będącym własnością Kościoła, gdzie dzielił pokój z bułgarskim terrorystą Iwanem Michajłowem, z którym w 1934 roku wspólnie organizował zamach na króla Jugosławii. Gdy wyjeżdżał z domu, korzystał z samochodu z watykańską rejestracją.
Jesienią 1947 roku Pavelić uciekł z Europy, w czym pomogły mu fałszywe dokumenty, otrzymane od biskupa Aloisa Hudala. Pod przybranym nazwiskiem Pablo Aranyos, na pokładzie włoskiego statku dotarł do Argentyny. W Buenos Aires w lipcu 1956 r. założył skrajnie prawicowy, antyjugosłowiański i antykomunistyczny Chorwacki Ruch Wyzwoleńczy. W Argentynie mieszkał nieniepokojony do czasu, gdy w kwietniu 1957 r. został postrzelony w Buenos Aires przez byłego czetnika Blagoja Jovovića(ang.). Zamach ten przypisuje się jugosłowiańskim służbom bezpieczeństwa UDBA. Zagrożony ekstradycją do Jugosławii, przeniósł się do Madrytu, gdzie zmarł w 1959 w następstwie zamachu"