Wojna i pokoj 22

 

Wojna i pokoj 22

„Einsatzgruppen to specjalne niemiecki mordercze oddziały utworzone przez SD, w celu eksterminacji elementow niewygodnych i nieporzadanych za linia frontu. Einsatzgruppen w Polsce dopuscily sie bezmiaru zbrodni.
Rozkaz nr 6 wydany dnia 31 lipca 1939 stwierdzal : "Zadaniem Specjalnych Oddziałów Operacyjnych Policji Bezpieczeństwa jest zwalczanie wszelkich elementów wrogich Rzeszy i antyniemieckich w kraju nieprzyjacielskim na tyłach walczących wojsk"

Po napaści III Rzeszy na Związek Radziecki Einsatzgruppen mordowały do 1944. Oblicza się, że wymordowały tylko w ZSRR 1 milion 250 tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci, glownie Żydów, Cyganów i komisarzy bolszewickich ale takze innych bezbronnych i niewinnych ludzi.

Sprawozdania zbiorcze sporządzane w RSHA na podstawie meldunków poszczególnych Einsatzgruppen, pod nazwą Ereignismeldungen UdSSR (meldunki o wydarzeniach dot. ZSRR), rozsyłano według rozdzielnika w 50 egzemplarzach m.in. dla Himmlera, Heydricha, dowódców SS i policji w prowincjach Rzeszy i krajach przez nie okupowanych. Zachowane są w Archiwum Federalnym (Bundesarchiv) w Koblencji. Jest tam 195 raportów zbiorczych na 2579 kartach datowanych od 23 czerwca 1941 do 24 kwietnia 1942, rozsyłanych początkowo codziennie, a później co 2–3 dni.
Od 1 maja 1942, gdy ruchome Grupy Operacyjne przekształciły się w stacjonarne komendy Sipo i SD, ich raporty zbiorcze z okupowanych obszarów na wschodzie (Meldungen aus den besetzten Ostgebieten) rozsyłano co tydzień. W Koblencji jest 55 takich raportów, liczących 1668 kart. W sumie 4247 kart.

Dokumentacja Einsatzgruppen wpadla w 1945 roku w rece Amerykanow. Proces Einsatzgruppen to dziewiąty z 12 procesów norymberskich, które toczyły się przed Amerykańskimi Trybunałami Wojskowymi po zakończeniu głównego procesu hitlerowskich zbrodniarzy wojennych przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Proces odbył się w dniach 29 września 1947 - 10 kwietnia 1948.
Ława oskarżonych miała liczyć 24 osoby lecz jeden z oskarżonych zachorowal a drugi zmarł.
Zapadło 14 wyroków śmierci. Jedynie 4 wyroki śmierci wykonano, pozostałe (podobnie jak kary dożywocia i terminowego pozbawienia wolności) stopniowo łagodzono. W 1958 roku wszyscy skazani byli już na wolności.
Wstrzasnieci sędziowie amerykańscy w uzasadnieniu wyroku na niemieckich zbrodniarzy napisali :
„Mamy tu do czynienia z udziałem w zbrodni o niespotykanej nigdy dotąd brutalności i o takim niepojętym okrucieństwie, że umysł wzdraga się przed wyobrażeniem sobie tego, a wyobraźnia zawodzi przy rozważaniu takiego upodlenia, jakiego ludzka mowa nie jest w stanie wyrazić”. I dalej: „W wielkim smutku, lecz pełni nadziei przystępujemy do przedstawienia tej rozmyślnej rzezi miliona niewinnych i bezbronnych mężczyzn, kobiet i dzieci”, dokonanej przez „ponure bandy w postaci Einsatzgruppen, które licząc ok. 3000 ludzi zamordowały w ciągu niespełna dwóch lat co najmniej 1 milion ludzi”.
Omawiajac meldunki Einsatzgruppen sad stwierdzał: „Każda niemal strona tych sprawozdań ocieka krwią i jest otoczona żałobną obwódką tragedii i rozpaczy”.

Sluzba w Einsatzgruppen byla w zasadzie dobrowolna (!) i motywowana bardzo wysokim zoldem ! Oddziały formowano za pomocą zachęty finansowej i za pomocą obietnic. Skuteczną zachętą był wypłacany wysoki żołd dzienny i zezwolenie na gwałty i rabunek.
Wszyscy z około 3200 niemieckich okrutnych mordercow byli znani z nazwiska, fotografii i akt sluzby.
Mordercy z Einsatzgruppen pracowali pozniej po wojnie w niemieckiej policji na kierowniczych stanowiskach, byli sedziami i prokuratorami (!), pracowali po ministerstwach piastujac wysokie funkcje rzadowe. Byli trzonem niemieckiej bezpieki i wywiadu podobnie jak inni funkcjonariusze Gestapo, SD i oficerowie armi.

Dlaczego mordercy stali sie trzonem Republiki Federalnej Niemiec ?
Rozpoczela sie Zimna Wojna. W przypadku wojny na kontynencie USA mogly realnie liczyc tylko na niemcow i zwiazku z tym USA stwierdzily wiec ze "Einsatzgruppen to nasze sukinsyny" Zreszta mieli bezcenne doswiadczenie w mordowaniu naszych obecnych wrogow !

Polityka imperialnych Stanow Zjednoczonych jest gleboko niemoralna by nie powiedziec zbrodnicza. ”

Bundesarchiv:

Raport sprawozdawczy z działalności dowódcy 3 Einsatzkommando SS-Standartenführera Jaegera za okres 2 lipca–1 grudnia 1941.

Einsatzkommando 3
Kowno 1 grudnia 1941
Tajne wagi państwowej
Zestawienie egzekucji wykonanych przez 3 Einsatzkommnando w okresie do 1 grudnia 1941 r. Eisatzkommando 3 rozpoczęło działalność policyjną na terenach Litwy w dniu 2 lipca 1941.
Za moją wiedzą i z mojego rozkazu litewscy partyzanci przeprowadzili następujące egzekucje:
4.07.1941 Kownoi – Fort VII – 416 Żydów, 47 Żydówek - 463
6.07.1941 Kowno – Fort VII – Żydzi - 2514
Po utworzeniu zmotoryzowanego 8–10 osobowego pododdziału pod dowództwem SS Obersturmbahnführera Hamanna, Einsatzkommando 3 wspólnie z partyzantami litewskimi przeprowadziło następujące akcje:
(?) 07.1941 – Mariampol Żydzi - 32
(?) 07.1941 - Mariampol 14 Żydów, 5 funkcjonariuszy komunistycznych - 19
(?) 07.1941 – Girkalinei funkcjonariusze komunistyczni - 6
4.07.1941 - Wenziogala 32 Żydów, 2 Żydówki, 1 Litwinka, 2 lit. komunistów, 1 ros. komunista - 38
9.07.1941 – Kowno – Fort VII 21 Żydów, 3 Żydówki - 24
14.07.1941 – Mariampol – 21 Żydów, 1 Rosjanin, 9 lit. komunistów - 31
? 07.1941 – Babtei – 8 komun. funkcjonariuszy (w tym 6 Żydów) - 8
18.07.1941 – Mariampol – 39 Żydów, 14 Żydówek - 53
19.07.1941 – Kowno – Fort VII – 17 Żydów, 2 Żydówki, 4 lit. komunistów,2 lit. komunistki, 1 niemiecki komunista - 26
21.07.1941 - Poniewież - 59 Żydów, 11 Żydówek, 1 Litwinka, 1 Polak, 22 lit. komunistów, 9 ros. komun. - 103
22.07.1941 - Poniewież - 1 Żyd - 1
23.07.1941 - Kodsiniai - 83 Żydów, 12 Żydówek, 14 ross. komun.,15 lit. komun., 1 ros. politruk - 125
25.07.1941 – Mariampol - 90 Żydów, 13 Żydówek - 103
28.07.1941 – Poniewież - 234 Żydów, 15 Żydówek, 19 ros. komunistów, 20 lit. komunistów - 288
29.07.1941 – Rassiniai - 254 Żydów, 3 lit. komun. - 257
30.07.1941- Agriogala - 27 Żydów, 11 lit. komun. - 38
31.07.1941 – Utena - 235 Żydów, 16 Żydówek, 4 lit. komun., 1 kryminalista (Raubmörder) - 256
31.07.1941 – Wenziogala – 13 Żydów, 2 morderców - 15
miesiąc sierpień:
1.08.1941 – Ukmerge – 254 Żydów, 42 Żydówki, 1 polski komun., 2 lit. agenci NKWD, 1 burmistrz miejsc. Jonava, - 300
2.08.1941 – Kowno Fort VII – 170 Żydów, 1 Żyd z USA, 1 Żydówka z USA, 33 Żydówki, 4 lit. komun. - 209
4.08.1941 – Poniewież – 362 Żydów, 41 Żydówek, 5 ros. komun., 14 lit. komun. - 422
5.08.1941 - Rassiniai – 213 Żydów, 66 Żydówek - 279
7.08.1941 – Utena – 483 Żydów, 87 Żydówek, 1 Litwin war Leichenflederer an deu. soldat - 571
8.08.1941 – Ukmerge – 620 Żydów, 82 Żydówki - 702
9.08.1941 - Kowno - Fort VII – 484 Żydów, 50 Żydówek - 534
11.08.1941 – Poniewież – 450 Żydów, 48 Żydówek, 1 lit. komun. 1 ros. komun. - 500
13.08.1941 – Alytus – 617 Żydów, 100 Żydówek, 1 Verbrecher - 719
14.08.1941 – Jonava - 497 Żydów, 55 Żydówek - 552
15 i 16 .08.1941 – Rokiskis – 3200 Żydów, Żydówek i dzieci żyd., 5 lit. Komun. 1 Polak i 1 partyzant. - 3207
9 do 16.08.1941 – Rassiniai – 294 Żydówki, 4 żyd. dzieci - 298
27.06 do 14.08.1941 Rokiszki – 493 Żydów, 432 Rosjan, 56 Litwinów (wszyscy to aktywni komun.) - 981
18.08.1941 – Kowno – Fort VII – 698 Żydów, 402 Żydówki, 1 Polka, 711 żyd. inteligentów z getta, jako represja za akt sabotażu - 1812
19.08.1941 – Ukmerge – 298 Żydów, 255 Żydówek, 1 komisarz polit., 88 żyd. dzieci, 1 ros. komun. - 645
22.08.1941 – Dźwińsk - 3 ros. Komun., 5 Łotyszy (w tym morderca i ros.), 3 Polaków, 3 Cyganów, 1 Cyganka, 1 cyg. dziecko 1 Żyd, 1 Żydówka, 1 Ormianin, 2 komisarze polit. – 21
22.08.1941 - Aglona chorzy psychicznie: 269 mężczyzn, 277 kobiet, 48 dzieci - 544
23.08.1941 – Poniewież - 1312 Żydów, 4602 Żydówki, 1609 żyd. dzieci - 7523
18 do 22.08.1941 okolice Rasainisi – 466 Żydów, 440 Żydówek, 1020 dzieci żyd. - 1926
25.08.1941 – Obeliai - 112 Żydów, 627 Żydówek, 159 dzieci żyd. - 1160
25 i 26.08.1941 – Seduva - 230 Żydów, 275 Żydówek, 159 żyd., dzieci - 664
26.08.1941 - Zarasai – 767 Żydów, 1113 Żydówek, 1 lit. Komun, 687 dzieci żyd., 1 ros. komunistka - 2569
26.08.1941 – Pasvalys - 402 Żydów, 738 Żydówek, 209 dzieci żyd. - 1349
26.08.1941 - Kaisiadorys - wszystko Żydzi, Żydówki i dzieci żyd. - 1911
27.08.1941- Prienai - wszystko Żydzi, Żydówki i dzieci żyd. - 1078
27.08.1941 – Dagda i Kraslawa – 212 Żydów, 4 ros. jeńcy woj. - 216
27.08.1941 – Joniskis – 47 Żydów, 165 Żydówek, 143 żyd. dzieci - 355
28.08.1941 – Wilkia – 76 Żydów, 192 Żydówki, 153 żyd. dzieci - 402
28.08.1941 – Kedainisi – 710 Żydów, 767 Żydówek, 599 Żyd. dzieci - 2076
29.08.1941 – Rumaiskis i Ziezmariai – 20 Żydów, 567 Żydówek, 197 dzieci żyd.- 784
29.08.1941 – Utena i Moletai – 582 Żydów, 11731 Żydówek, 1469 dzieci żyd. - 3782
13 do 31 .08.1941 Alytus i okolice – 233 Żydów - 233
miesiąc wrzesień:
1.09.1941 – Mariampol – 1763 Żydów, 1812 Żydówek, 1404 dzieci żyd., 109 chorych psychicznie, 1 Niemka bezpaństwowa ożeniona z Żydem, 1 Rosjanka. - 5090
28.08. do 2.09.1941
2 – Darsuniskis – 10 Żydów, 69 Żydówek, 20 dzieci żyd. - 99
- Carliava - 73 Żydów, 113 Żydówek, 61 dzieci żyd. - 247
- Jonava - 112 Żydów, 1200 Żydówek, 244 dzieci żyd. – 1556
- Petrasiunai - 30 Żydów, 72 Żydówki, 23 dzieci żyd. - 125
- Jesuas - 26 Żydów, 72 Żydówki, 46 dzieci żyd. - 144
- Ariogala - 207 Żydów, 260 Żydówek, 195 dzieci żyd. - 662
- Jasvainai - 86 Żydów, 110 Żydówek, 86 dzieci żyd. - 282
- Babtei - 20 Żydów, 41 Żydówek, 22 dzieci żyd. - 83
- Wensiogala - 42 Żydów, 113 Żydówek, 97 dzieci żyd. - 252
- Krakes - 448 Żydów, 476 Żydówek, 201 dzieci żyd. – 1125
4.09.1941- Pravenischkis – 247 Żydów, 6 Żydówek - 253
4.09.1941 – Cekiske - 22 Żydów, 64 Żydówki, 60 dzieci żyd. - 146
- Seredsius - 6 Żydów, 61 Żydówek, 126 dzieci żyd. - 193
- Velinona - 2 Żydów, 71 Żydówek, 86 dzieci żyd. - 159
- Zapiskis - 47 Żydów, 118 Żydówek, 13 dzieci żyd. - 178
5.09.1941 - Ukmerge - 1123 Żydów, 1849 Żydówek, 1737 dzieci żyd. – 4709
25.08. – 6.09.1941– oczyszczanie miejscowości:
Rassiniai - 16 Żydów, 412 Żydówek, 415 dzieci żyd. - 843
Georgenburg wszyscy [Żydzi] - 412
9.09.1941 – Alytus - 287 Żydów, 640 Żydówek, 352 dzieci żyd. - 1279
9.09.1941 – Butrimonys - 67 Żydów, 370 Żydówek, 303 dzieci żyd. - 740
10.09.1941 – Herkine - 223 Żydów, 355 Żydówek, 276 dzieci żyd. - 854
10.09.1941 – Varena - 541 Żydów, 141 Żydówek, 149 dzieci żyd. - 831
11.09.1941 – Leipalingis - 60 Żydów, 70 Żydówek, 25 dzieci żyd. - 155
11.09.1941 – Seirijai - 229 Żydów, 384 Żydówek, 340 dzieci żyd. - 953
12.09.1941 – Simnas - 68 Żydów, 197 Żydówek, 149 dzieci żyd. - 414
11 i 12.09.1941- Ususalis - karna akcja przeciwko mieszkańcom miejscowości wspierającym sowiecką partyzantkę i ukrywającym broń - 43
26.09.1941 - Kowno – Fort IV – 412 Żydów, 615 Żydówek, 581 żyd. dzieci (chorzy) - 1608
miesiąc październik:
1.10.1941- Zagare – 633 Żydów, 1107 Żydówek, 496 żyd. dzieci (w czasie transportu nastąpił bunt Żydów, stłumiony przez obstawę, w jego
trakcie zabito 150 Żydów, 7 partyzantów zostało rannych - 2236
4.10.1941 – Kowno Fort IX – 315 Żydów, 712 Żydówek, 818 żyd. dzieci (akcja karna, po zamachu w getcie na niem. policjanta, który został zastrzelony - 1845
29.10.1941- Kowno Fort IX – 2007 Żydów, 2920 Żydówek, 4273żyd. dzieci
oczyszczanie getta ze zbiegłych Żydów. - 9200
miesiąc listopad:
3.11.1941 - Lazdijaj – 485 Żydów, 511 Żydówek, 539 żyd. dzieci - 1535
15.11.1941 – Wilkowiski – 36 Żydów, 48 Żydówek, 31 dzieci żyd. - 115
25.11.1941 – Kowno Fort IX – 1159 Żydów, 1600 Żydówek, 175 dzieci żyd. (przesiedleńcy z Berlina, Monachium i Frankfurtu nad Menem.) - 2934
3 29.11.1941 – Kowno Fort IX – 693 Żydów, 1155 Żydówek, 152 żyd. dzieci (przesiedleńcy z Wiednia i Wrocławia) - 2000
29.11.1941 – Kowno Fort IX – 17 Żydów, 1 Żydówka, sprzeciwiający się przepisom gettoizacyjnym, Niemiec wyznający wiarę mojżeszową
uczący się w szkole rabinackiej, 15 terrorystów z „Grupy Kalinina” – 34
Oddział wydzielony Einsatzkommnado 3 w Dźwińsku
w okresie 13.07– 21.08.1941
9012 Żydów, Żydówek i dzieci żyd., 573 aktywnych komunistów – 9585
Oddział wydzielony Einsatzkommnado 3 w Wilnie
w okresie 12.08 do 1.09.1941 - 425 Żydów, 19 Żydówek, 8 komunistów, 9 komunistek - 461
2.09.1941 – Wilno - 864 Żydów, 2019 Żydówek, 817 dzieci zyd. (akcja specjalna po tym, kiedy Żydzi strzelali do niem. żołnierzy) – 3700
12.09.41 – Wilno - 993 Żydów, 1570 Żydówek, 771 dzieci żydowskich - 3334
17.09.41 – Wilno - 337 Żydów i 4 lit. komun., 687 Żydówek, 247 dzieci żyd. - - 1271
20.09.41 – Niemenczyn - 128 Żydów, 176 Żydówek, 99 dzieci żyd. - 403
22.09.41 – Nowowilejka – 468 Żydów, 495 Żydówek, 196 dzieci żyd. - 1159
24.09.41 – Riesa – 512 Żydów,744 Żydówek, 511 dzieci żyd. - 1767
25.09.41 - Jahiunai [Jaszuny] – 215 Żydów, 229 Żydówek 131 dzieci żyd. - 575
27.09.41 – Rysisky – 989 Żydów, 1636 Żydówek, 821 dzieci żyd. - 3446
[data dzienna nieczytelna] 09.41 – Troki – 366 Żydów, 483 Żydówek, 597 dzieci żyd. - 1446
04.10.41 – Wilno – 432 Żydów, 1115 Żydówek, 436 dzieci żyd. - 1983
06.10.41 – Semiliski – 213 Żydów, 359 Żydówek, 390 dzieci żyd. - 962
09.10.41 - Święciany – 1169 Żydów, 1840 Żydówek, 717 dzieci żyd. - 3726 16.10.41 – Wilno – 382 Żydów, 507 Żydówek, 257 dzieci żyd. - 1146
21.10.41 – Wilno – 718 Żydów, 1863 Żydówek, 583 dzieci żyd. - 2367
25.10.41 – Wilno - - 1766 Żydówek, 812 dzieci żyd. - 2578
27.10.41 – Wilno – 946 Żydów, 184 Żydówki, 73 dzieci żyd. - 1203
30.10.41 – Wilno – 382 Żydów, 789 Żydówek, 362 dzieci żyd. - 1533
06.11.41 – Wilno – 340 Żydów, 749 Żydówek, 252 dzieci żyd. - 1341
19.11.41 – Wilno – 76 Żydów, 77 Żydówek, 18 dzieci żyd. - 171
19.11.41 – Wilno – 6 jeńców wojennych, 8 Polaków - 14
20.11.41 – Wilno – 3 jeńców wojennych - 3 25.11.41 – Wilno – 9 Żydów, 46 Żydówek, 8 dzieci żyd oraz 1 Polak za posiadanie broni i wyposażenia wojskowego - 64
Oddział wydzielony 3 Einsatzkommando w Mińsku
od 28.09 do 17.10.1941
Plasznica,
Bicholin,
Scak [?]
Bober,
Uzda - 620 Żydów, 1285 Żydówek, 1126 żyd. dzieci, 19 komunistów - 3050
-----------------
133346
4 Na skutek pogromów i likwidacji prowadzonych przez partyzantów 4000
---------------
137 346
Mogę dziś stwierdzić, że cel, jakim było rozwiązanie kwestii żydowskiej na Litwie, został osiągnięty przez 3 Oddział Operacyjny (Einsatzkommando). Na Litwie nie ma już Żydów, oprócz Żydów zatrudnionych do prac i ich rodzin.
Są to:
W Schaulen - ok. 4 500 osób
W Kownie - ok. 15 000 osób
W Wilnie - ok. 15 000 osób.
Tych pracujących Żydów łącznie z ich rodzinami chciałem również rozstrzelać, co jednakże przyniosło mi zapowiedź oporu ze strony administracji cywilnej (Komisarz Rzeszy) i Wehrmachtu i spowodowało zakaz: tych Żydów i ich rodzin nie wolno rozstrzelać.
Cel uwolnienia Litwy od Żydów mógł być osiągnięty tylko przez ustanowienie oddziału zmotoryzowanego z doborową obsadą pod dowództwem SS- Obersturmbahnführera Hammana, który w pełni i całkowicie przyswoił sobie moje cele i potrafił zagwarantować współpracę z litewskimi partyzantami i właściwymi placówkami cywilnymi. Przeprowadzenie takich akcji stanowi przede wszystkim problem organizacyjny.
Decyzja o systematycznym oczyszczaniu z Żydów każdego powiatu wymagała gruntownego przygotowania każdej pojedynczej akcji i rozpoznania stosunków panujących w danym okręgu. Żydzi musieli być zgromadzeni w jednym lub kilku miejscach. W zależności od ich liczby, trzeba było wyszukać miejsce i wykopać odpowiednią ilość grobów. Droga dojścia z punktu zbornego do grobów przeciętnie wynosiła 4 do 5 km. Żydzi byli transportowani na miejsce egzekucji w grupach po 500 osób, w odstępach co najmniej 2 km. Jakie trudności trzeba było pokonać i jaką wyczerpująca nerwowo pracę trzeba było wykonać, pokazuje dowolnie wybrany przykład:
W Rokiskis, w celu likwidacji, trzeba było przetransportować 3208 osób na odcinku 4,5 km. Aby podołać tej pracy w ciągu 24 godzin trzeba było z 80 pozostających do dyspozycji litewskich partyzantów wydzielić ponad 60 do transportu, względnie do odizolowania Żydów. Pozostali, którzy ciągle byli zmieniani, wykonywali robotę wraz z moimi ludźmi. Rzadko dysponowaliśmy pojazdami do transportowania Żydów. Próby ucieczki, które niekiedy się zdarzały się, były udaremniane wyłącznie przez moich ludzi, z narażeniem życia. I tak np. trzech ludzi oddziału operacyjnego pod Mariampolem rozstrzelało na leśnej drodze 38 uciekających Żydów i komunistycznych funkcjonariuszy, tak, że żaden nie uszedł z życiem.
Droga dojazdu i powrotu w poszczególnych akcjach wynosiła na ogół 160 – 200 km. Tylko przez zręczne wykorzystanie czasu udało się przeprowadzić do 5 akcji tygodniowo i przy tym tak podołać pracy przypadającej do wykonania w Kownie, że nie wystąpił żaden zastój w pełnieniu służby.
Same akcje w Kownie, gdzie do dyspozycji pozostawała ostatecznie duża liczba dość dobrze wyszkolonych partyzantów, można było uważać za strzelaninę na wiwat w stosunku do potwornych trudności, które były do pokonania poza miastem. Wszyscy dowódcy i ludzie mojego oddziału w Kownie czynnie brali udział w dużych akcjach w
5 Kownie. Jedynie urzędnik w służbie rozpoznania był zwolniony z uczestnictwa z powodu choroby.
Uważam akcję likwidacji Żydów przez 3. Oddział Operacyjny w gruncie rzeczy za zakończoną. Pracujący Żydzi i Żydówki będą wykorzystywani intensywnie i zakładam, że po zimie ta siła robocza nadal będzie pilnie potrzebna.
Uważam, że natychmiast należy rozpocząć sterylizację mężczyzn w grupach zatrudnionych Żydów, aby zapobiec ich rozmnażaniu się. Gdyby mimo to Żydówka zaszła w ciąże, to należy ją zlikwidować.
3. Oddział Operacyjny uważa za najważniejsze zadanie oprócz akcji likwidacji Żydów, ponowne sprawdzenie przepełnionych więzień w poszczególnych miejscowościach i miastach. Przeciętnie w każdym mieście powiatowym osadzono w więzieniu 600 osób narodowości litewskiej, aczkolwiek brak istotnej podstawy do aresztowania. Zostali oni aresztowani przez partyzantów, na podstawie zwykłej denuncjacji. Wyrównano przy tym wiele osobistych porachunków. Nikt się o nich nie zatroszczył. Trzeba było być w więzieniach i na chwilę zatrzymać się w przepełnionych celach, które pod względem higienicznym często nie dają się opisać!
W miejscowości Jonova, a jest to przykład jakich wiele, osadzono na 5 tygodni 16 ludzi, w ciemnej piwnicy długości 3 metrów, szerokości 3 metrów i wysokości 1,65 metra. Wszyscy oni mogliby być zwolnieni, ponieważ przeciwko nim nie wysunięto żadnych zarzutów. Dziewczęta w wieku 13 do 16 lat zostały uwięzione ponieważ ubiegały się o przyjęcie do komunistycznego związku młodzieży, aby dostać pracę. Tutaj poprzez energiczne działania do głów kompetentnych litewskich kręgów należałoby wbić jasne kierunki postępowania.
Więźniów ustawiono na podwórzu więzienia i na podstawie list i dokumentów sprawdzono ich ponownie. Ci, którzy byli uwięzieni bezpodstawnie, wskutek przewinień spowodowanych niefrasobliwością, zostali zgrupowani osobno. Oddzielnie ustawiono również tych, których z powodu ich przewinień skazaliśmy na 1–3 i 6 miesięcy aresztu, tak samo tych, którzy byli przewidziani do likwidacji jako zbrodniarze, funkcjonariusze komunistyczni, politrucy i inna szumowina. Dodatkowo część z nich do orzeczonej kary, w zależności od przewinienia, zwłaszcza komunistyczni funkcjonariusze, otrzymała karę 10 do 40 uderzeń batem, którą natychmiast wymierzono.
Po zakończeniu rewizji kary, więźniów odprowadzono do ich cel. Podlegający zwolnieniu zostali sprowadzeni na rynek i tam, po krótkiej przemowie, w obecności wielu mieszkańców, zostali uwolnieni. Przemowa miała następującą treść (była zdanie po zdaniu natychmiast tłumaczona przez tłumacza na język litewski i rosyjski):
„Gdybyśmy byli bolszewikami, rozstrzelalibyśmy was, ponieważ jednak jesteśmy Niemcami, darujemy wam wolność”.
Następnie nastąpiło ostre napomnienie, aby powstrzymywać się od jakiejkolwiek działalności politycznej, a o wszystkim, co stanowi działalność opozycyjną, natychmiast informować niemieckie placówki oraz natychmiast intensywnie włączyć się do odbudowy, przede wszystkim w rolnictwie. Gdyby ktoś ponownie dopuścił się przestępstwa, zostanie rozstrzelany. Następnie więźniowie zostali zwolnieni.
Trudno wprost wyobrazić sobie jaką radość, wdzięczność i entuzjazm wywołały te nasze kroki, zwłaszcza u zwolnionych i ludności. Często trzeba było w ostrych słowach powstrzymywać entuzjazm, gdy kobiety, dzieci i mężczyźni próbowali ze łzami w oczach całować nas po rękach i nogach.
6 ( - ) SS-Standartenführer Jaeger