Zydzi i zbrodnie komunizmu

Zydzi i zbrodnie komunizmu
 Kanał Białomorsko-Bałtycki długości 227 km został zbudowany przez  więźniów politycznych ZSRR. Budowany w latach 1930–1933 połączył  Morze Bałtyckie i Morze Białe.
W roku 1974 Sołżenicyn napisał, że przy budowie kanału Bielomorskiego zginęło 250 tysięcy ludzi – czyli więcej niż jeden człowiek na metr wybudowanego kanału.
Aleksandr Sołżenicyn - Archipelag GuŁag:
"Już pora aby na zboczach tego kanału wyłożyć sześć nazwisk  głównych pomagierów Stalina i Jagody, głównych nadzorców Biełomoru, sześciu najemnych zabójców, zapisawszy przy każdym z nich po trzydzieści tysięcy śmierci ich ofiar: Firin, Berman, Frenkel, Kagan, Rapoport, Żuk".

Gienrich Grigorjewicz Jagoda, właśc. Jenoch Gierszonowicz Ijegoda - funkcjonariusz służb specjalnych ZSRR najwyższego szczebla. Pierwszy zastępca przewodniczącego OGPU (1926-1934), następnie ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRR (1934-1936) i ludowy komisarz łączności ZSRR (1936-1937). Syn Gierszona Fiszelewicza i Chasji, pochodził z żydowskiej rodziny rzemieślniczej. Był kuzynem Jakowa Swierdłowa.

Siemion Grigorjewicz Firin - w latach 1920-1930 oficer wywiadu wojskowego Armii Czerwonej Razwiedupr, następnie funkcjonariusz OGPU/NKWD w pionie zarządu łagrów, m.in. zastępca szefa Gułagu. Urodził się w 1898 roku w biednej żydowskiej rodzinie.

Matwiej Dawydowicz Berman - szef Gułagu w okresie od 9 czerwca 1932 do 16 sierpnia 1937. Urodził się w okręgu czytyjskim w obwodzie zabajkalskim w rodzinie żydowskiej, brat Borisa Bermana, również wyższego funkcjonariusza NKWD.

Naftali Aronowicz Frenkel - sowiecki czekista, jeden z głównych architektów radzieckiego systemu obozów zagłady (Gułag), kierownik budowy Kanału Białomorsko-Bałtyckiego. Urodził się w 1883 roku w rodzinie osmańskich Żydów.

Łazar Josifowicz Kagan - szef Gułagu w okresie od czerwca 1930 do 9 czerwca 1932. Urodził się w guberni jenisejskiej w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec był handlarzem futrami.

Jakow Dawydowicz Rapoport - funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, generał major, od 10 lipca 1934 do 29 stycznia 1939 zastępca szefa Gułagu. Żyd, skończył 4 klasy szkoły realnej w Woroneżu, od sierpnia 1918 śledczy woroneskiej gubernialnej Czeki.