Egzekucja komornicza dluznika Marcontrel Sp. z o.o. Szczecin 3

Egzekucja komornicza dluznika Marcontrel Sp. z o.o.  Szczecin 3
Pozwaną spółkę - dłużnika  Marcontrel Sp. z o.o.   ( http://www.krs-online.com.pl)
" Marcontrel Sp.z o.o, 71-220 Szczecin, ul. Modra 77,  KRS 0000448430, REGON 321315123, NIP 8522600565. Prezes Zarządu - Tarasiejski Michał Witold.    
Wspolnicy: TARASIEJSKI MICHAŁ WITOLD, PAWŁOWICZ LUDOMIR MACIEJ, BOŻEJOWSKI MARIUSZ GRZEGORZ", 
przed sądami obu instancji reprezentował radca prawny Bogdan Basarab zapowiadajac zgłoszenie skargi kasacyjnej do SN i dalsze pieniaczenie się.
Sąd Okręgowy na żądanie radcy Bogdana Basaraba sporządził 22 stronicowy wyrok z uzasadnieniem. Strona ma prawo wnieść skarge kasacyjną do SN a sąd musi na żadanie sporzadzic uzasadnienie wyroku. Sporządzenie 22 stronicowego wyroku z uzasadnieniem z pewnoscia jest czasochłonne a Sąd mogłby w tym czasie rozpoznawać kilka innych spraw. Bogdan Basarab nie stawił sie na ogłoszenie wyroku.
Sąd zwiezle ustnie uzasadnił ogłoszony wyrok i myślący człowiek nie powinien łudzić sie że w uzasadnieniu Sąd napisze co innego.
Marcontrel Sp.z o.o 4 stycznia 2017 roku wniósł do sądu okręgowego o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Podał ze ustanowiony przez sąd pełnomocnik wniesie kasacje od "niesprawidliwego wyroku" i wskazał na złą (dosłownie: „problematyczną”) kondycję finansową spółki Marcontrel. Czy faktycznie spółka Marcontrel jest bankrutem czy tez ma chwilowe problemy finansowe nie wiadomo jako ze do wniosku nie dołączono żadnych dokumentów. Sąd nie ma obowiązku wystepować z zapytaniami do urzędu skarbowego, ZUS czy innych organów. Niemniej "problematyczna" kondycja finansowa Marcontrel jest zastanawiająca.  
Sąd kategorycznie odmówił spółce Marcontrel.

"..na skutek wniosku Marcontrel Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Szczecinie o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu postanawia:
1.    oddalić wniosek Marcontrel  Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Szczecinie o zwolnienie od kosztów sądowych
2.    oddalić wniosek Marcontrel  Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Szczecinie o ustanowienie pełnomocnika z urzędu             Referendarz Sądowy
                                    Witold Kroczyk


             UZASADNIENIE
Wnioskodawca Marcontrel Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Szczecinie pismem z dnia 4 stycznia 2017 r. złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie w całości bądź w części tj. opłaty od skargi kasacyjnej oraz o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w celu reprezentowania w postępowaniu kasacyjnym. W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż poniesienie przez spółkę kosztów adwokackich i sądowych w sprawie jest „problematyczne” a sporządzenie skargi kasacyjnej wymaga przymusu adwokackiego.
Zgodnie z treścią art.  103 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005r. Nr 167, poz. 1298) Sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie.
Do rozstrzygnięcia wniosku osoby prawnej o zwolnienie od kosztów sądowych potrzebne zatem są miarodajne informacje o jej kondycji finansowej i możliwościach płatniczych.
Kondycję finansową osób prawnych uzewnętrzniają informacje statystyczne, zaświadczenia urzędów skarbowych, sprawozdania finansowe, raporty kasowe, wyciągi bankowe itd. Procesy sądowe są koniecznym elementem obrotu gospodarczego, dlatego przedsiębiorcy powinni uwzględniać związane z nimi koszty przy planowaniu przyszłych wydatków. Koszty procesu mają z zasady charakter zwrotny (art. 98 § 1 k.p.c.), zatem zachodzi konieczność tymczasowego ich wyłożenia, możliwa do pokonania - przy przejściowym braku własnych środków - w drodze kredytowania (por. też orzeczenie SN z dnia 18 grudnia 1990 r., II CZ 217/90, niepubl., oraz orzeczenie SN z dnia 24 listopada 1960 r., II CZ 155/60, RPEiS 1961, nr 4, s. 302). Okoliczności uzasadniające zwolnienie muszą istnieć w chwili orzekania (art. 316 § 1 k.p.c.), ale powinny obrazować status materialny osoby prawnej w szerszej perspektywie czasowej, bo może wystąpić przejściowy tylko brak środków płatniczych. Istotny jest też rozmiar opłaty (opłat) w porównaniu do zasobów i obrotów wnioskodawcy. (Komentarz Antoni Górski, Lech Walentynowicz, Oficyna 2008).
Mając na uwadze dosłowną treść art. 103 u.k.s.c., należy stwierdzić, że wolą ustawodawcy było, aby w sytuacji, gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, ale mająca zdolność prawną nie wykazała braku dostatecznych środków na uiszczenie kosztów sądowych - wniosek oddalić. Taką decyzję należy także podjąć w przypadku fragmentarycznego oświadczenia strony lub uczestnika postępowania ubiegającego się o zwolnienie od kosztów sądowych, niepozwalającego na dokonanie oceny jego sytuacji majątkowej, albowiem wedle wymagań art. 103 u.k.s.c. fragmentaryczne oświadczenie, nieobrazujące sytuacji majątkowej strony, jest równoznaczne z niewykazaniem braku dostatecznych środków na uiszczenie kosztów. (Kowalska Małgorzata, PS.2006.9.44)
Wnioskująca spółka nie przedstawiła na potwierdzenie swojej złej sytuacji finansowej żadnych dokumentów. Nie ma podstaw natomiast do wzywania wnioskodawcy do złożenia określonego rodzaju dokumentów. Artykuł 103 ustawy - w przeciwieństwie do art. 102 k.p.c. - nie uznaje nieudokumentowania lub nienależytego udokumentowania wniosku przez osobę prawną za brak formalny podlegający rygorowi z art. 130 k.p.c. W związku z czym brak dokumentów nie tamował rozpoznania wniosku pozwanej spółki.
W postanowieniu z dnia 9 lipca 1992 r. (I ACz 393/92, Wokanda 1993/2/32), Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyraził pogląd w pełni podzielany przez orzekającego, że dostępność do sądu wymaga z natury rzeczy posiadania środków finansowych, posiadanie tych środków staje się istotnym składnikiem działalności gospodarczej.
Należy również podkreślić, iż wnioskodawca jako podmiot reprezentowany w toku procesu przez zawodowego pełnomocnika powinien być przygotowany na ponoszenie wydatków związanych z procesem sądowym.
Tym samym należy uznać, iż brak jest dowodów na trudną sytuacje finansową uzasadniająca zwolnienie pozwanej spółki od kosztów sądowych i na podstawie art.118 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych należało orzec jak w sentencji.
Wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie mógł również zostać uwzględniony. Niniejszy wniosek oparty jest o treść art. 117§3 k.p.c., który przewiduje, że osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna, której ustawa przyznaje zdolność sądową, niezwolniona przez sąd od kosztów sądowych, może się domagać ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, jeżeli wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie kosztów wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego. W uzasadnieniu wniosku wskazano na złą (dosłownie: „problematyczną”) kondycję finansową spółki oraz konieczność udziału zawodowego pełnomocnika przy składaniu skargi kasacyjnej. Należy tu zauważyć, iż wnioskodawca był w postępowaniu reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Nie można więc mówić o braku dostępu spółki do profesjonalnej usługi prawniczej. Zważywszy, iż spółka w niniejszej sprawie była reprezentowana w postępowaniach w obu instancjach przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego należy założyć, iż środki na reprezentację prawną zostały jednak wygospodarowane, a władze spółki miały świadomość ewentualnej możliwości występowania ze skargą kasacyjną, a co za tym idzie, opłacenia usługi prawnej również w tym zakresie. Fakt istnienia tzw. „przymusu adwokackiego” nie uzasadnia automatycznego, bezwzględnego przyznawania pełnomocnika z urzędu, a znamiona wyłącznie takiej motywacji nosi wniosek spółki.
    Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem odwoławczym. Przyjmując takie stanowisko, nie można na tle obecnej regulacji traktować postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej jako postępowania przed sądem trzeciej instancji. Wnioskodawca wniosek swój uzasadnił tym, iż wyrok uważa za niesprawiedliwy. Nie wskazał jednakże żadnych szczegółów swojego stanowiska, ani w postaci podania błędnego zastosowania lub wykładni przepisów prawa czy też naruszenia przepisów postępowania. Uwzględniając ewentualny brak wiedzy prawniczej, zarzuty nie zostały sformułowane w żaden sposób nawet chociażby w przybliżeniu a poczucie „niesprawiedliwości wyroku” jest niewystarczające by uzasadnić potrzebę składania skargi kasacyjnej. Również powoływanie się na tzw. „przymus adwokacki” wymagany przy składaniu skargi kasacyjnej nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem gdyby tylko ten jeden argument był wystarczający do przyznawania pełnomocnika z urzędu, ustawodawca wyraźnie sformułowałby to w przepisach prawnych.
W związku z powyższym, należało orzec jak w sentencji."