Oszustwa podatkowe 8

Oszustwa podatkowe 8

Oszutwa podatkowe wystepowały zawsze. Ala dopiero neoliberalizm z jego chołubioną chciwoscia, pazernoscia, korupcja i hipokryzja otworzył ere gwałtownego nasilenia patologi i przestepstw podatkowych. Wielkie oszustwa podatkowe praktycznie zawsze połaczone sa z wielka korupcja. Polskojezyczne media nie interesuja sie neokolonialnym wyzyskiem Polski.

"Peryferyjny Kapitalizm Zalezny" widzi zjawiska oszustw podatkowych w krajach peryferyjnych we wlasciwej perspektywie.
http://fortyy.w.interia.pl/Finanse.pdf

"W sektorze spekulacyjno - bankowo - ubezpieczeniowym istnieje pewna autonomizacja sektora i
robienie pieniedzy z niczego to znaczy w sumie z zadluzenia państw.
Wiekszość jednak kapitalu jest wytwarzana w rentownej i wzglednie nowoczesnej produkcji
koncernów Centrum. Produkcja moze być dopelniona handlem i jego obsluga finansowa.
Finansowa nadwyzke koncerny lokuja w rozszerzanie produkcji , takze na peryferiach oraz w
pozyczki i spekulacje. W Polsce nowe inwestycje greenfield stanowia zaledwie 3%
zagranicznych inwestycji. Zamiast budować nowa firme latwiej jest taniutko kupić
prywatyzowana firme (i rynek) od skorumpowanego państwa.
Inwestujace koncerny nie maja zadnego interesu aby placić podatki budzetom peryferii.
Mogloby to być nawet źle widziane w metropolii i poczytane za nielojalność w stosunku do
państwa z którego pochodzi koncern. Zarzad koncernu przede wszystkim reprezentuje interes
udzialowców czy akcjonariuszy. O tym zarzad musi pamietać bez przerwy bowiem
niezadowoleni wlaściciele moga go bez zbednych ceremoni wyrzucić. Placenie zbednych
podatków moze być zarzadowi poczytane za nieudolność.
Transfer kapitalu od peryferyjnych spólek córek do spólek matek w Centrum odbywa sie wedlug
paru metod.
- Cen transakcyjnych
- Uslug w Centrum
- Oplat licencyjnych
- Zwrot pozyczek z odsetkami
Aby proceder uczynić sprawnym i bezpiecznym uzywa sie raju podatkowego i firm tam
zarejestrowanych.
Metoda cen transakcyjnych polega na zawyzaniu cen importowanych komponentów z oddzialów
zagranicznych (najcześciej stosowana) i zanizaniu ceny eksportowanych wyrobów. W
zagranicznym oddziale przefakturowywuje sie zakupione komponenty i radykalnie, 5-10 krotnie
zawyza sie cene komponentu do produkcji. Kapital pozostaje w spólce matce a firma na przyklad
w Polsce wykazuje pozorna nierentowność. Kapital - zysk mozna takze od razu ulokować na
koncie udzialowca firmy. Przyklad. Zagraniczna firma produkujaca w Polsce napoje kupuje od
firmy z raju podatkowego straszliwie drogie zakretki do butelek. Zakretki sa jednak bardzo tanio
wytworzone w Chinach. Firma w raju podatkowym nalezy do udzialowca firmy i on czerpie bez
podatków zyski z produkcji. Firma w Polsce jest nierentowna i nie placi podatków. Oszustwa z
cenami transakcyjnymi znane sa od wieku !. Totez sluzby celne i skarbowe państw centrum
posiadaja wypracowane latami potezne bazy danych na podstawie których moga szybko
stwierdzić czy nie zachodzi podejrzenie oszustwa i unikania podatków dla państwa. W
podejrzanych sytuacja wszczyna sie śledztwo.
Uslugi w centrum. Przyklad. Polski oddzial zakupuje bardzo ale to bardzo drogie uslugi
eksperckie za które placi spólce matce. Najcześciej jest to zupelna fikcja. zadna ekspertyza nie
byla do niczego potrzebna. Pozorowana ekspertyza ma wartość śmieciowa. Na bardzo, bardzo
drogie szkolenie moze do spólki matki udać sie zarzad firmy czy jej pracownicy. Przyklady
mozna mnozyć.
Oplaty licencyjne. Spólka matka kaze bardzo slono placić za niby licencje , know-how ,
franchising, uzywanie marki. Przykladem byla zmian marki Idea na Orange, która w okresie
dziesiecioletnim pozwoli Francuzom wyciagnać z "polskiej" firmy nawet do 2 mld zlotych.
Zwrot pozyczek z odsetkami. Spólka matka udziela spólce córce pozyczki na wysoki procent.
Pozyczka moze być faktycznie potrzebna w poczatkach dzialalności. Najcześciej jednak potrzebe
pozyczki kreuje sie wyprowadzajac kapital firmy z pomoca cen transakcyjnych i drogich uslug.
Nierentowna firma caly wiec czas "potrzebuje" nowych pozyczek i musi z duzymi odsetkami
splacać stare pozyczki.
Istnieje cale mnóstwo innych sposobów wyprowadzania kapitalu. Jako czlonków zarzadu czy
kierowników zatrudnia sie na fikcyjnych posadach czlonków rodzin udzialowców. Duze pensje a
w istocie lapówki moga brać osoby zaangazowane w korupcyjne przyslugi dla pozoru
zatrudnione w firmie.
Koncerny maja takze oddzialy w krajach Centrum. Skala praktykowanych oszustw na niekorzyść
poszczególnych krajów Centrum jest dość mala co wynika z sily i sprawności ich aparatów
państwowych. W dobie globalizacji sprawne aparaty państwowe sa ogromnie wazne a ich jakość
krytyczna dla rozwoju kraju.
Aparat biurokratyczny państwa jest zlozonym urzadzeniem do zbierania i przetwarzania danych.
Jest specyficznym komputerem. Przepisy, wiedza i doświadczenie urzedników to specyficzny
program do przetwarzania danych. Biurokracja Centrum jest doskonale zorganizowana a
korupcja jest marginalna. Biurokracja uzupelniona jest o aparat przymusu i represji, który
wykonuje i wymusza swoim istnieniem wykonanie decyzji biurokracji. Biurokracja peryferii jest
zanarchizowana i skorumpowana. Stanowiska urzednicze sa najcześciej synekurami.
Zdekwalifikowana biurokracja peryferii jest bezsilna wobec oszustw i kapital z miekkich państw
bezpiecznie wedruje do Centrum. Zreszta zawsze z klopotów mozna sie uratować lapówka.
Biurokracja pozoruje tylko swoja dzialalność. Nie jest w stanie koncernom udowodnić oszustw.
Nawet gdy dochodzi do ujawnienia oszustwa to w obronie koncernu moze ujać sie rzad kraju z
którego on pochodzi i nacisnać lub zrugać polski rzad. W obronie koncernu moga takze zadzialać
uklady mafijno bezpieczniackie, których urzednicy panicznie sie boja. W ostateczności koncern
moze zaplacić wymuszona lapówke.
Oszustwa prywatyzacyjne i podatkowe koncernów mieszcza sie w kategorii mega oszustw i
mega korupcji. Jeden wypadek mega korupcji pociaga za soba szkody gospodarczo spoleczne
podobne do szkód wywolanych w calym kraju drobna wieloletnia przestepczościa kryminalna.
Nic wiec dziwnego ze w krajach faktycznie rozpoczynajacych walke z korupcja stosuje sie za
przestepstwa korupcyjne kare zasadnicza.
Korupcja lumpen - elit jest najwiekszym problemem i cywilizacyjna plaga peryferii. Polska
wyposazona w elity ze swoimi zasobami i polozeniem oraz swoistym "kapitalem zapóźnienia"
moglaby bez trudu latami rozwijać sie w tempie 8-10% rocznie.
Urzednicy pozoruja dzialalność i kontroluja .... straganiarzy czy male firmy gdzie niby
odkrywaja nieprawidlowości.
Wielka skala oszustw, kreatywnej ksiegowości i spekulacji finansowych powoduje ze statystyki
krajów peryferyjnych sa zupelnie niewiarygodne. Statystyka moze na przyklad wykazywać
wzrost PKB podczas gdy zadnego wzrostu nie bylo.
Zarzady lokalnych firm transferujacych kapital dzialaja w istocie na szkode spólki i jeśli spólka
ma lokalny akcjonariat takze na jego szkode. Nie sa potrzebne zadne specjalne przepisy do
ścigania oszust transferowych - w zupelności wystarczaja przepisy Kodeksu Spólek Handlowych.
Oszustwa transferowe dzieki którym firmy wykazuja nierentowność sa takze pomocne w
utrzymywaniu niskich plac pracowników. Na peryferiach nominalne place sa az 5-30 krotne
mniejsze w niz w Centrum. Transfery pozwalaja utrwalać taka sytuacje. Niskie place utrwala
takze ogromne bezrobocie.
Gospodarki peryferii maja czesto charakter dualny. Wszystkie nowoczesne i rentowne firmy
zdolne do istnienia na rynku lokalnym i globalnym po prywatyzacji naleza do kapitalu Centrum.
Takze firmy delokalizowane na peryferia sa w skali czasu historycznego peryferii dość
nowoczesne. Tubylcy zaś posiadaja przestarzaly sektor tradycyjny. Skarb państwa z dzialalności
sektora zagranicznego nie ma kompletnie nic i koszt utrzymania państwa zostaje w calości
zepchniety na lokalna zacofana gospodarke.
Place realne sa na peryferiach wyzsze niz male place nominalne. I tu znów zacofany sektor
lokalny wytwarza w gospodarce peryferii liczne dobra za ulamek kosztów ich wytworzenia w
Centrum. I tak samo "wytworzenie" najwazniejszego kapitalu jakim jest zycie obywateli a
nastepnie wychowanie i wyksztalcenie przyszlych pracowników odbywa sie za maly ulamek
kosztów jakie nalezaloby ponieść w Centrum.
Peryferia sa takze eksploatowane ekologicznie. Bezkarnie mozna tu dalej prowadzić brudna
produkcje, która nalezaloby zlikwidować lub zmodernizować i oczyścić. Przejście jednak na
czyste technologie jest ogromnie kosztowne.
Slusznie mówi sie o tym ze produkcja przykladowego koncernu zostala zlokalizowana w
określonym kraju. Faktycznie koncern czyni teren na którym sie zlokalizowal obszarem
eksterytorialnym gdzie nie obowiazuje prawo celne i skarbowe peryferii. W kazdej chwili zreszta
swój zaklad moSe przenieść i zlokalizować w innym kraju jako ze na peryferiach koncerny nie
prowadza waSnej dzialalności badawczo - rozwojowej. Ta jest zarezerwowana dla Centrum.
Oszustwa transferowe i korumpowanie peryferyjnej biurokracji sa egzemplifikacja szerokiego i
ciekawego zjawiska zachodzacego w dobie obecnej globalizacji. Koncerny bedace glównym
podmiotem globalizacji niszcza peryferyjne państwo narodowe a jednocześnie bardzo go
potrzebuja i bez niego nie moga dzialać. Bez państwa bowiem nie istnieje rynek i choćby
najubozsza jego infrastruktura.
Tylko państwo moze u zagranicznych spekulantów zadluzać obywateli a zatem równiez jest
pozadane.
Slowo niszczyć jest moze nieadekwatne. Korupcja bowiem modyfikuje państwa do roli aktora
który szkodzi wlasnym spoleczeństwom dzialajac na korzyść zagranicznych firm.
Nie ma dnia aby nie ujawniono oszustw koncernów. AFP i Reuters donosza 7.III.2005
Ahold: Proces w Amsterdamie
W Amsterdamie rozpoczal sie proces 4 bylych szefów sieci handlowej Ahold oskarzonych o
oszustwa ksiegowe na sume 970 mln euro. Sa to prezes Cees van der Hoeven, dyrektor finansowy
Michel Meurs, czlonek zarzadu Jan Andreae, czlonek rady nadzorczej Roland Fahlin. Oszustwa
polegaly na ksiegowaniu w bilansach rocznych niesprawdzonych wyników filii w Szwecji,
Ameryce £acińskiej i USA. Ahold stracil 70% wartości rynkowej, przed bankructwem uratowala
go sprzedaz aktywów, doraźne kredyty i program naprawczy.
Takze w Polsce koncerny zyja glównie z pomocy państwa dokonujacego odwróconej
redystrybucji.
Przykladem moze być byly narodowy ubezpieczyciel PZU. Koncern ten za 2005 roku mial 13,75
mld zlotych przychodu ale az l.21 mld zysku.
Ten zupelnie fantastyczny zysk nie jest jednak pochodna super nowoczesnych i sprawnych
technologii czy tez rewelacyjnego zarzadu i genialnego marketingu ale po prostu wynika z
rozdawnictwa pieniedzy obywateli. Wrecz odwrotnie zarzad PZU jest beznadziejny.
PZU tylko z przymusowego ubezpieczenia wlaścicieli samochodów z tytulu odpowiedzialności
cywilnej zebral blisko l mld z czego ma ponad miliard zysku. Dzieki aktywności państwa, a
dokladnie dzieki lobbystom, Sejm uchwalil obowiazkowe ubezpieczenia dla ponad 20 tytulów
dzialalności. Państwo wiec swoim aparatem legislacji i przymusu realizuje bussines PZU. Co
gorsza dzialalność ta dalej rozwija.
Nazwa obowiazkowe ubezpieczenia ma sie nijak do faktycznego stanu rzeczy. Dopóki PZU byla
firma państwowa byl to zakamuflowany, przymusowy pobór para podatków. W momencie
prywatyzacji PZU zamienilo sie w bardzo dobrze oplacanego dzierzawce podatkowego,
instytucje dobrze znana z minionych wieków. Dzierzawce który zatrzymuje sobie wiekszość
pobranych podatków.
W skali światowej praniem brudnych pieniedzy a nastepnie wprowadzeniem ich do obrotu (takze
spekulacyjnego) gospodarczego zajmuje sie
- Private Banking. W obszarze tym dominuja banki z USA
- Offshore Banks & Companies zwane niezbyt ściśle po Polsku rajami podatkowymi. W obszarze
tym dominuja banki Brytyjskie.
Brudne pieniadze pochodza z
- Przywlaszczania przez polityków i wysokich urzedników krajów III Świata udzielanych tym
krajom ogromnych, czesto miedzynarodowych, pozyczek
- Gigantycznych lapówek udzielanych politykom i wysokim urzednikom krajów III Świata w
zamian za zezwolenie na darmowa eksploatacje zasobów naturalnych i dewastacje środowiska
przez zachodnie koncerny
- Gigantycznych lapówek udzielanych politykom i wysokim urzednikom krajów III Świata w
zamian za zbedne zakupy po zawyzonych cenach broni, myśliwców, okretów wojennych,
elektrowni, tam itd, przez zachodnie koncerny
- Lapówek politycznych dla wojowników o "wolność"
- Lapówek prywatyzacyjnych i okradania naródów przez polityków i urzedników III Swiata
- Handlu narkotykami, nielegalnego handlu bronia, oszustw, pornografi i prostytucji
- Z wyprowadznia z krajów pieniedzy od których nie chce sie placić podatków. Sa to pieniadze
polowicznie czyste. Wyprowadzanie jest "zaledwie" przestepstwem skarbowym.
Offshore Banks & Companies zwane sa po Polsku niezbyt poprawnie rajami podatkowymi.
Angielskie slowo Offshore znaczy przybrzezny. Geneza tej nazwy jest nastepujaca. Jedne z
pierwszych banków, które posluzyly jako pralnie brudnych pieniedzy zalozono na malych
brytyjskich wysepkach Jersey i Man lezacych na kanale a wiec przybrzeznych.
W latach sześćdziesiatych zaczeto zakladać banki w bylych brytyjskich koloniach na wyspach
Karaibskich i wyspach poludniowego Pacyfiku zwanych terytoriami zamorskimi i zaleznymi.
Funkcjonuje 17 takich centrów finansowych na Karaibach. Dysponuja one 1/3 wszystkich
depozytów umieszczonych w rajach. Jako Tax Havens sluza do omijania podatków. Slowo
Haven znaczy schronienie a nie Niebo (ang. Haeven) czy Raj. Lezace na morzu Karaibskim
wyspy zyja glównie z turystyki gdzie czesto kojarzone sa z racji piekna przyrody i klimatu z
rajem. Stad wziela sie polska nazwa.
Wiekszość pieniedzy faktycznie unika tam "jedynie" opodatkowania. Jednak okolo 40% kapitalu
pochodzi z ciezkich przestepstw kryminalnych.
Kapital banków i "firm" w rajach przyrasta bardzo dynamicznie. Takich ośrodków kapitalowych
istnieje w świecie 61. Rejestrowane w rajach "firmy" nie prowadza zadnej rzeczywistej
dzialalności i sluza jedynie do prania pieniedzy i zacierania śladów.
Kapital ulokowany w rajach wynosil w 1968 roku 11 miliardów dolarów, w 1978 roku 380
miliardów , w 1989 roku 1500 miliardów, w 1998 juz 5000 miliardów a w 2004 blisko 11 000
miliardów dolarów. Eksplozje rajów obserwuje sie od czasu popularyzacji i tanienia sprzetu
komputerowego oraz laczności komputerowej. Pojawiaja sie glosy ze banki rajów po prostu
korzystaja z infrastruktury informatycznej banków krajów macierzystych (GB, USA, Holandia...)
i sa jakby oddzialami tych banków. W dobie internetu bankowość moze być zreszta calkowicie
wirtualna.
Brudny kapital w rajach przyrasta bardzo szybko, co sklania instytucje do zainteresowania sie
tym dynamicznym zjawiskiem. Wedlug analizy wykonanej przez OECD depozyty w okresie
1985-1994 wzrosly pieciokrotnie. Tylko banki na wyspie Jersey mialy w 1998 roku okolo 200
miliardów dolarów depozytów podczas gdy w 1980 bylo ich okolo 18 miliardów.
Zarejestrowanych jest tam okolo 90 000 firm anonimowych wlaścicieli. Liczby te wskazuja jak
wielki jest przemysl prania pieniedzy. W latach 1972-1988 "firmy" z obszaru kanalu wypraly
1.2 miliarda lapówek dla Saudyjskiego ksiecia Mohammeda skierowanych do niego przez
brytyjskiego ministra Jonathana Aitkena.
Studium wykonane w 1985 roku przez Morgan Trust wykazalo ze w rajach zniknelo 198
miliardów dolarów wydrenowanych obywatelom i gospodarkom 18 krajów rozwijajacych sie.
Raje oferuja tanie i komfortowe uslugi dla przestepców. Dla rajów typowe sa nastepujace
elementy polityki podatkowej
- bardzo niska / zerowa stopa opodatkowania
- bardzo niskie / zerowe opodatkowanie dochodów transferowanych do raju z rzeczywistej
dzialalności prowadzonej w innych krajach
- odmowa udzielania informacji podatkowej i bankowej krajom z których transferowane sa
dochody
- nieprzejrzyste przepisy podatkowe umozliwiajace przestepcom uzyskiwanie nienaleznej
korzyści
- akceptacja transakcji o wartości nieproporcjonalnie wielkiej do realnie prowadzonej w raju
dzialalności i faktycznego zatrudnienia
Firme mozna tam zarejestrować za 300 USD w ciagu 24 godzin podajac niewiele danych, które
nie sa sprawdzane. Nie wypelnia sie zadnych rocznych raportów i deklaracji. Utrzymanie "firmy"
moze kosztować rocznie nawet ponizej 1000 dolarów. Udzialowcy firm moga pozostać
anonimowi. Udzialowcami moga być takze inne firmy. W rajach ujawnianie udzialowców
banków, depozytariuszy i udzialowców "firm" jest czesto uwazane za przestepstwo. "Firmy" nie
placa w ogóle lub placa symboliczne podatki. Banki prowadza polityke bardzo sprzyjajaca
przestepcom - nie udzielaja i nie wymieniaja zadnych informacji. W jednym z rajów banków jest
wiecej niz obywateli wyspy !.
Aby maksymalnie utrudnić prace rzadom ścigajacym lapówkarzy udzialowcami firmy pioracej
pieniadze w danym raju sa firmy z rajów z innych kregów jurydycznych co znakomicie utrudnia
zdemaskowanie oszustów i daje im czas na kolejne manipulacje i ucieczke. Organizuje sie cale
lańcuchy oszukańczych firm. Pozwala to kraść w komforcie. Dysponowanie przez mafie w
poszczególnych państwach coraz wiekszym brudnym kapitalem pozwala nasilać akcje
lapówkowa i eskalować bezprawie co prowadzi do przerośniecia państwa mafia a w końcu
zawlaszczenie państwa. Państwo i demokracja staja sie tylko przykrywka dla mafii.
Raje sa specjalnościa brytyjska ale takze w samej Wielkiej Brytanii ulokowano okolo 2000
miliardów depozytów pochodzacych od nie rezydentów. Departament Stanu USA umieszcza na
listach pralni pieniedzy Brytanie przed wieloma pralniami w rajach zarzucajac jej ze polityka
tajemnicy bankowej czyni ze swoich banków pralnie brudów z calego świata. Tajemnica
przyciaga przestepców niczym lep muchy.
Dawniej przestepcze kapitaly lokowano w bankach Szwajcarii, Luksemburgu i Lichtensteinu,
które chronily bezwzglednie tajemnice i interesy zbrodniarzy. Unia Europejska postanowila
zakończyć sprawe tajnych kont w tych krajach. Podniesie to w sposób oczywisty atrakcyjność
rajów podatkowych.
Termin Private Banking nie ma jeszcze odpowiednika w jezyku Polskim. Private Banking to
poufne a czesto tajne uslugi dla miedzynarodowych "elit". Wielkość obrotów w tym
eksplodujacym sektorze, globalnie wzrasta 250% szybciej niz zwykla bankowośc dla
przecietnych klientów.
Private Bankig warty jest globalnie ponad 20 000 miliardów dolarów !. USA sa najwieksza w
świecie przechowalnia i pomnazalnia nielegalnie zdobytych kapitalów.
Przeprowadzone przez senat USA w 1999 roku śledztwo ujawnilo ze tylko wsród 40000 klientów
Citibanku bylo w grupie Private Banking 350 polityków i wysokich urzedników zagranicznych
rzadów.
Ogromne sumy pieniedzy mieli w tym banku m.in prezydent Gabonu, maz premier Pakistanu,
synowie rzadcy Nigerii, brat prezydenta Meksyku. Sumy tak wielkie jak nedza i śmierć
obywateli wymienionych krajów.
W latach osiemdziesiatych banki z otwieranymi wtedy dzialami Private Banking rozpoczely
naklanianie bedacych u wladzy w krajach III Świata osobników do lokowania "swoich"
pieniedzy na bezpiecznych, tajnych kontach za mozliwa do zaakceptowania 20% prowizje.
Od tego czasu obserwuje sie udzielanie "krajom" pozyczek opartych o zasade drzwi obrotowych
- tymi samymi drzwiami pozyczka wychodzi by natychmiast wrócić do Private Bankingu.
Najcześciej jednak pieniadze w ogóle banku nie opuszczaja. Udzielona "krajowi" pozyczka jest
natychmiast przywlaszczana przez zbrodniczych wladców kraju i lokowana w oddziale Private
Banking tego samego banku który udzielil pozyczki.
Szacuje sie ze w latach osiemdziesiatych ponad 80% pozyczek udzielanych przez banki
komercyjne "krajom III Świata" w ogóle nie trafialo do krajów dla których byly przeznaczone a
przelano je od razu na konta zlodziei. W ten sposób dlug jakie powstaly w imieniu krajów
Ameryki £acińskiej sa co do kwoty praktycznie równe sumom zdeponowanym na kontach
Private Banking przez róznych prezydentów , ministrów i w ogóle róznej maści wielkich
zlodziei. Zlodzieje z Ameryki £acińskiej maja zdeponowane w Private Banking ponad 450 mld
dolarów.
Jak powiedziano ludność Nigerii dysponujacej ogromnymi zasobami ropy naftowej i innych
bogactw zyje w upokarzajacej i upadlajacej nedzy. Nigeryjski rzad wszczal postepowanie o
korupcje podejrzewajac ze byly rzadca kraju general Sani Abacha zachomikowal w zachodnich
bankach spore lapówki.
W Private Banking Citibanku trzech synów zlodzieja ukrylo 110 mln dolarów pod nazwami
lipnych firm - odkryto to w 1999 roku. W tym samym roku londyński sad nakazal zamrozić konta
nalezace do rodziny Abacha. Takze rzad szwajcarski nakazal pieciu bankom zamrozić setki
milionów dolarów Abacha. W styczniu 2000 kolejny bank szwajcarski zidentyfikowal konta z
l90 mln dolarów nalezace do kliki zlodzieja. W 1999 roku Nigeryjski rzad podal ze juz wystapil
o odzyskanie 700 mln dolarów z zachachmeconych 1.5 mld dolarów.
Wspomniane 1.5 mld dolarów ma sie nijak do ogromu szkód wyrzadzonych ludności kraju i
ogromu korzyści jakie mogli wynieść z eksploatacji swojej ropy i innych zasobów..
Wojne rajom podatkowym wypowiedziala OECD.
W dniu 26.VI.2000 roku OECD opublikowala wykaz 31 krajów i terytoriów, podzielonych na
dwie grupy, posiadajacych szkodliwe systemy podatkowe stanowiace szkodliwa konkurencje
podatkowa.
W pierwszej grupie umieszczone te których caly system podatkowy jest szkodliwy dla innych
państw. W drugiej znalazly sie te które maja w swoich regulacjach niektóre szkodliwe dla innych
państw regulacje.
W 2002 roku na czarnej liście krajów prowadzacych szkodliwa dla innych polityke podatkowa
znajdowaly sie nadal: Lichtenstein, liberia, Monako, wyspy Marshalla, Nauru, Vanutau.
Na czarnej liście znajduja sie kraje które nie dokonuja efektywnej wymiany informacji z innymi
krajami oraz nie spelniaja wymogów transparentności to znaczy niejawni sa udzialowcy firm i
banków dzialajacych na obszarze kraiku.
Kampania OECD jest odrobine dziwna i niezrozumiala bowiem w OECD zrzeszone sa kraje
które maja zagwarantowana patologiczna "tajemnice" w swoich systemach bankowych i
gospodarczych. Wiele rajów to enklawy USA, Wielkiej Brytanii i Holandii. Istniejace tam raje
dzialaja za zgoda wladz krajów macierzystych. Raje sa intensywnie eksploatowane przez elity
tych krajów które dokonuja dzieki nim uszczupleń podatkowych. Na okradaniu budzetów,
wyprowadzaniu podatków dorabiaja sie banki i wielkie kancelarie prawne organizujace proces
uszczuplenia podatków.
Firmy offshore zarejestrowane w rajach sluza do
- refakturowania transakcji w handlu miedzynarodowym i akumulacji nieopodatkowanego zysku
najlepiej na anonimowych kontach
- wystawiania faktur za bardzo drogie "uslugi". To takze sluzy do akumulacji
nieopodatkowanego zysku
- wystawiania faktur za korzystanie z "licencji, praw autorskich i znaków towarowych"
- organizowania anonimowych inwestycji gównie przez kapital pochodzacy z przestepstw
- unikania placenia podatków od spadków, darowizn i nieruchomości w obrocie
nieruchomościami
W dobie Internetu korzystanie z firm offshore jest bardzo latwe bowiem nie jest wymagana
fizyczna obecność czlonków zarzadów firm pioracych pieniadze na terytorium raju. Operacje
wykonywane sa z uzyciem komputerów w firmach dzialajacych we wlaściwych firmach a nie
formalnych - fikcyjnych siedzibach w raju.
"Firmy" na terytorium offshore maja czesto tak zwane adresy zbiorcze. Wlaściciel budynku w
którym zarejestrowane sa firmy offshore wynajmuje jeden pokoik paru firmom które tylko maja
tam faksy i sekretarki telefoniczne. Czesto firmy offshore nie maja nawet tego - maja tylko adres
do korespondencji który wynajmuje im wlaściciel budynku. W budynku moze sie "mieścić"
nawet ponad 1000 "firm".
Kazda miedzynarodowa korporacja ma swój oddzial czy nawet oddzialy w róznych
jurysdykcjach offshore - to jest jeden z najwazniejszych przejawów globalizacji gospodarki.
Nawet obudzili sie, czesciowo po czasie, polscy urzednicy. Polski Minister Finansów wydal
16.V.2005 rozporzadzenie (Dz. U. Nr 94, poz. 790 - 791) w sprawie określenia krajów i
terytoriów stosujacych szkodliwa konkurencje podatkowa dla (...)
§ 1. Szkodliwa konkurencja podatkowa jest stosowana w systemach podatkowych w
nastepujacych krajach oraz terytoriach:
1) Ksiestwo Andory;
2) Anguilla - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Pólnocnej;
3) Antigua i Barbuda;
4) Aruba - Terytorium Królestwa Niderlandów;
5) Wspólnota Bahamów;
6) Królestwo Bahrajnu;
7) Barbados;
8) Belize;
9) Bermudy - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Pólnocnej;
10) Brytyjskie Wyspy Dziewicze - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej
Brytanii i Irlandii Pólnocnej;
11) Wyspy Cooka - Samorzadne Terytorium Stowarzyszone z Nowa Zelandia;
12) Wspólnota Dominiki;
13) Gibraltar -Terytorium Zamorskie Korony Brytyjskiej;
14) Grenada;
15) Guernsey/Sark/Alderney - Terytoria Zalezne Korony Brytyjskiej;
16) Hongkong - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
17) Jersey - Terytorium Zalezne Korony Brytyjskiej;
18) Kajmany - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Pólnocnej;
19) Republika Liberii;
20) Ksiestwo Liechtensteinu;
21) Makau - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
22) Republika Malediwów;
23) Wyspa Man - Terytorium Zalezne Korony Brytyjskiej;
24) Republika Wysp Marshalla;
25) Republika Mauritiusu;
26) Ksiestwo Monako;
27) Montserrat - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Pólnocnej;
28) Republika Nauru;
29) Antyle Niderlandzkie - Terytorium Królestwa Niderlandów;
30) Niue - Samorzadne Terytorium Stowarzyszone z Nowa Zelandia;
31) Republika Panamy;
32) Niezalezne Państwo Samoa;
33) Republika Seszeli;
34) Federacja Sant Christopher i Nevis;
35) Saint Lucia;
36) Saint Vincent i Grenadyny;
37) Królestwo Tonga;
38) Turks i Caicos - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Pólnocnej;
39) Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych - Terytorium Nieinkorporowane Stanów
Zjednoczonych;
40) Republika Vanuatu.

Bujny rozwój a czasem wrecz eksplozja systemów finansowych o róznym przeznaczeniu ale
zawsze znikomej / ujemnej uzyteczności spolecznej datuje sie od końca systemu Bretton Wood,
jest to logiczne nastepstwo upadku tamtego systemu."