Wojna i Pokoj 5

Wojna i Pokoj 5

 Fizyczna wojna jest bardzo kosztowna dla stron. Natomiast wojna propagandowa i wojna informacyjna są tanie.

„Oczywiście, zwykli ludzie nie chcą wojny, (…) ale w końcu to przywódcy kraju określają politykę i zawsze łatwo jest pociągnąć za sobą ludzi, niezależnie, czy jest to demokracja, faszystowska dyktatura, parlament czy dyktatura komunistyczna. (…) Mając głos czy go nie mając, ludzie zawsze mogą być podporządkowani przywódcom. To łatwe. Jedyne, co trzeba zrobić, to powtarzać ludziom w kółko, że są atakowani, oraz potępić pacyfistów za brak patriotyzmu i narażanie kraju na niebezpieczeństwo. To działa w każdym kraju. „  Tak powiedział zbrodniarz wojenny Hermann Göring podczas procesu norymberskiego, 18 kwietnia 1946.

Od 1989 roku żydowskie organizacji Przemysłu Holokaustu globalnie rozpowszechniają ( to wojna informacyjna ) oszczerstwa na temat Polski a jednocześnie domagają się gigantycznych, nienależnych im odszkodowań od Polski.  „The Holocaust Industry: Reflections on the Exploitation of Jewish Suffering” to książka autorstwa  amerykańskiego historyka żydowskiego pochodzenia Normana Finkelsteina. Autor szeroko przedstawił pogląd, że istnieją osoby i organizacje, które wykorzystują tragedię holokaustu do celów politycznych i przede wszystkim własnych korzyści majątkowych.
W lutym 2001 “Przemysł Holokaustu” został wydany po niemiecku w Niemczech, w Austrii i w Szwajcarii, wywołując burzliwą dyskusję wśród publicystów.  Książkę gołosłownie atakowano nie ustosunkowując się do twardych argumentów autora.
Polska jako państwo zupełnie niepoważne nie tylko nie ścigała autorów idiotycznych oszczerstw ale nawet finansowała tworzenia przez nich takowych.
Finkelstein w swojej książce przedstawia dwa główne dogmaty propagandy holokaustu.
Pierwszy to, że było to wydarzenie wyjątkowe i że historia nie zna tak strasznego i masowego prześladowania oraz, że daje to żydom status pierwszorzędnej ofiary Drugiej Wojny Światowej. Nikt nie wycierpiał tyle co żydzi, zatem nikt nie zasługuje na równorzędną ilość współczucia i wyrozumienia. Jakakolwiek próba udowodnienia, że było inaczej jest równoznaczna ze świętokradztwem.
Wielkość tych cierpień ma m.in. usprawiedliwiać zbrodnie rasistowskiego państwa Izrael na Arabach.
Drugi dogmat propagandy Przemysłu Holokaustu mówi, że zachowanie Niemców było zupełnie nieracjonalne i nie było oparte na żadnej wrogiej działalności ze strony żydów.
Zbrodnie jakich na Żydach dopuścili się Niemcy nie są czymś nadzwyczajnym w historii. Przed najazdem Niemców na Polskę w 1939 roku trwała już II  Wojna w Azji gdzie zbrodnie Japonii były wprost potworne.
Próba wprowadzenia odpowiedzialności karnej za pomawianie narodu polskiego o zbrodnie Niemców spowodowała wywarcie nacisku przez Żydów i Amerykę na rząd polski i w ciągu kilku godzin w Sejmie odbyły się kolejne czytania, procedowanie w Senacie i podpis pod błyskawiczną nowelizacją złożył prezydent. Okazało się że Polska nie jest krajem suwerennym ! Była to najszybsza legislacja w historii świata. Teraz USA podżegane przez żydów naciskają aby nie wprowadzać nowelizacji do Kodeksu Postępowania Administracyjnego, która uniemożliwi występowania z roszczeniami do Polski. Pewnie po raz kolejny okaże się że Polska nie jest krajem suwerennym.
 
„Rząd pośredni” to zakamuflowana forma okupacji. 
Podstępnie nagrany  patologiczny kłamca, doradca premier Tuska a późniejszy premier  Mateusz Morawiecki z woli samozwańczego Naczelnika Państwa mówił że  ludzie ( Polacy ) są tacy głupi i wierzą w kłamstwa, demagogie i propagandę. Ciemne masy są proste do kontrolowania. W sposób  klarowny jeszcze w XIX wieku wyłożył to G. Le Bon w "Psychologii tłumu" i "Psychologii socjalizmu".
Morawiecki kłamie bez przerwy a kłamstwo wykrzywia mu twarz. W jego życiorysie i sprawkach zagadkowe jest nieomal wszystko a najbardziej zagadkowe jest powołanie go na polskiego premiera.  Były ambasador Izraela Szewach Weiss mówił, że Morawiecki posyłał swoje dzieci do żydowskiej szkoły Lauder Morasha w języku hebrajskim w Warszawie. Times of Israel pisał że Morawiecki ma żydowskie korzenie a jego ciotka żyje w Hajfie.  I taka kreatura podaje się za polskiego patriotę
 
W sytuacji gdy społeczeństwa nie ufają rządom i instytucjom  można rozpowszechniać kłamstwa i jeszcze na tym zarabiać.
Na falach krótkich działały w czasie Zimnej Wojny rozgłoszeniowe radiostacje dywersyjne. Różne Wolne Europy miały za zadanie siać defetyzm i zamieszanie oraz podważać zaufanie do rządu.  Działanie radiostacji dywersyjnych w czasie pokoju  na gruncie prawa międzynarodowego było zakazane ale kto skutecznie zabroni USA łamać prawo ?

12 wpływowych autorów internetowych fake newsów czyli influencerów jest źródłem co najmniej 65 % fałszywych treści o szczepionkach na COVID-19, a posty siewców chaosu docierają do 62 mln osób. Z datków i sprzedaży produktów grupka ta łącznie wyciąga około 36 mln dolarów rocznie
„Kup swój egzemplarz, zanim Biden jej zakaże!” – zachęca na Facebooku Joseph Marcola, potentat medycyny alternatywnej i guru ruchu antyszczepionkowego w sieci. Pozycja, którą promuje, już 35 w jego dorobku, to obecnie  nr 1 na liście najlepiej sprzedających się tytułów w kategorii „choroby i dolegliwości fizyczne” Amazona. Zachwyceni czytelnicy określają ją jako porywającą i metodyczną rozprawę z „plandemią”, bogatą w fakty, znakomicie udokumentowaną, pouczającą i bezkompromisową w krytyce globalnej mafii polityczno-biznesowej.

Kłamliwa oficjalna propaganda szerzy mit o zamiarze obrony wschodnich członków NATO przez USA. Ale nikt przytomny w to nie wierzy. Minister Radosław Sikorski w nagranej w 2013 roku rozmowie z byłym ministrem finansów Jackiem Rostowskim:
Sikorski: - Wiesz, że polsko amerykański sojusz jest nic nie warty. Jest wręcz szkodliwy, bo stwarza Polsce fałszywe poczucie bezpieczeństwa.
Rostowski: - Dlaczego?
Sikorski: - Bullshit kompletny. Skonfliktujemy się z Rosją, Niemcami, będziemy uważali, że wszystko jest super, bo zrobiliśmy laskę Amerykanom. Frajerzy, kompletni frajerzy.

Polacy niesłusznie na tą wypowiedź zareagowali oburzeniem. „Nic nie boli tak jak prawda” Czasem z dozowaniem prawdy trzeba uważać bo ciemny lud może fałsz uważać za prawdę i trudno go jest od razu przekonać do prawdy.
 
W rankingach poważania zawodów profesor „uniwersytetu” w PRL i długo w III RP miał pierwsze miejsce. Nowoczesny Uniwersytet wypracowujący rozwiązania użyteczne w gospodarce to niemiecki wynalazek z XIX wieku. W prawidłowym tego słowa rozumieniu, nauki nie było ani w I Rzeczpospolitej, II Rzeczpospolitej , PRL a zwłaszcza III RP. Zwycięstwo kontrreformacji w Polsce utwardziło blokady rozwojowe i państwo w końcu upadło. Szlachta prezentowała poziom intelektualny podobny do jezuity, profesora uniwersytetu krakowskiego który w 1731 roku rozważał w traktacie filozoficznym problem „Czy Chrystus, siedzący na ośle, jest częścią osła, czy też osioł częścią Chrystusa?” ( W. Wasik. Historia filozofii polskiej. Warszawa, 1958. Tom I. )
W PRL o przyznaniu tytułu profesora decydował układ towarzyski ale akceptacje musiała wyrazić Partia Matka oraz SB a rzadziej WSW. Kandydat na profesora miał przede wszystkim umacniać system władzy komunistycznej. Aby system kontroli zachowania był szczelny zastosowano cały system biurokratyczny w postaci nieznanej w USA i innych krajach habilitacji. Występ hodowanego profesora – autorytetu w TV lub w prasie był starannie uzgodniony z Wydziałem Propagandy KW lub KC PZPR. W PRL dbano też o powagę przedsięwzięcia. Profesor musiał mieć co najmniej przyzwoity wygląd.
Tytuły naukowe mają sens tylko w obszarze nauk ścisłych i technicznych. Natomiast w humanistyce przyznawanie tytułów polega w istocie na wartościowaniu poszczególnych wersji mniemanologii stosowanych. 
W III RP rozpoczęto deprecjonowanie tytułu magistra a potem doktora. Coraz bardziej ośmieszali się w mediach „profesorowie” stada beczących „autorytetów moralnych” Profesor uniwersytecki w roku 2013 ustąpił w poważaniu pierwszeństwa strażakowi. Dwa lata temu profesor spadł na piąte miejsce. Prawdopodobnie obecnie byłby już poza pierwszą dziesiątką poważanych zawodów.
Po latach społeczeństwo  w końcu się zorientowało że  nadawane na zasługi towarzysko – polityczne tytuły nie mają wielkiej wartości, a pożytek społeczny z nich jest zerowy, tym bardziej że w rankingach innowacyjności jesteśmy w samym końcu Europy i lepszego świata.  Tytuły profesora otrzymują nawet osoby które nie opublikowały ani jednej książki. Są w tym gronie osoby o zaburzeniach psychicznych, które nie potrafią prawidłowo ocenić i pojmować rzeczywistości społecznej jaka ona jest. Polska humanistyka doszczętnie skompromitowała się w epoce terapii szokowej, katastrofalnego bezrobocia, złodziejskiej prywatyzacji i nędzy po prostu nie zajmując się tymi arcyważnymi tematami.
Profesorowie prezentujący się w mediach udowadniają że w ich głowach namnożyły się króliki. Kolejne wystąpienia udowadniają że tym królikom jest tam bardzo dobrze. 

Wojna zawsze przynosiła zniszczenia, okrucieństwa, głód, choroby, śmierć i kalectwo.  Wojna dla żołnierzy i cywilów była nieprawdopodobnie wprost uciążliwa pod każdym względem.
Ponieważ zaopatrzenie armii żołnierzy często zawodziło musieli oni utrzymać się z rabunku. Wyrzucali mieszkańców domów aby sami w nich wypocząć.
Tradycyjnie dawniej agresor liczył na to że w najeździe zrabuje złoto, srebro, kosztowności, pieniądze oraz podbite ludy zamieni w poddanych – swoich podatników. Rzeź nie była celem wojny a jej elementem czasem koniecznym, jako że lud-podatnik był bardzo cenny.  III Rzesza zmodyfikowała cele wojny – pragnęła wymordować Słowian i Żydów a zagrabione ziemie obsadzić ludnością niemiecką i przesunąć granice Tysiącletniej III Rzeszy za Ural.
Alternatywą do działań militarnych może być tańsze przekupstwo czy korupcja rządu.

Głód powoduje osłabienie, apatie i w końcu śmierć człowieka.
Głód stosowany jest jako broń do osłabiania wroga. Lekarze żydowscy obserwowali masowy głód w getcie warszawskim. Półżywi głodzeni Żydzi osłabieni dodatkowo chorobami i transportem w kolejowych wagonach bydlęcych nie byli w stanie stawić żadnego oporu wiedząc doskonale że idą na śmierć. Wyniki badań opublikowano po wojnie w: Emil Apfelbaum, Choroba głodowa. Badania kliniczne nad głodem wykonane w getcie warszawskim z roku 1942. Warszawa 1946.

Cesarz Napoleon nie dbał o żołnierzy. Armie Napoleona latami zakażały durami i syfilisem całą Europę. Choroby transmitowane były brudną wodą i żywnością zanieczyszczoną wydalinami zakażonych ludzi oraz przez pchły i wszy.
Straszne żniwo zebrały choroby zakaźne w czasie amerykańskiej Wojny Domowej. Mniejszość umarła od ran bitewnych !

O znośny byt żołnierza zadbali dopiero Prusacy. Jedną z pierwszych rzeczy przy postoju ich armii było natychmiastowe a nawet wyprzedzające wykonanie latryn ! Kuchnie polową na kołach zastosowano po raz pierwszy w armii niemieckiej w 1892 roku. Dziwić może tak późne wynalezienie kuchni polowej. Ponieważ komin kuchni w pozycji marszowej był w pozycji poziomej kuchnie dowcipnie nazwano Gulaschkanone czyli działo gulaszowe.
Latryna to prymitywna toaleta, gdzie nie korzysta się z wody do spłukiwania odchodów. Odchody zbierają się w dole głębokości ca 3 metrów wykopanym w ziemi. Latryna mimo taniości i prymitywizmu skutecznie ogranicza rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych towarzyszących defekacji na wolnym powietrzu. Ogranicza smród i  przenoszenie czynników chorobotwórczych przez muchy z odchodów na jedzenie. Dół przykryty jest w najprostszym razie płytą z otworami średnicy ca 25 cm lub z konstrukcją do siedzenia. Dla polepszenia stabilności płyty - podłogi, górną cześć dołu można obudować cegłami. Podłoga może być nachylona aby mocz spływał do dołu.  Odległość dołu od wód gruntowych i powierzchniowych musi być wystarczająca na dobrą separacje. Brak dostępu światła i zakrywanie otworów klapą uniemożliwia wlatywanie muchom. Smród można ograniczyć od czasu do czasu wsypując odpowiednie liście lub proszek torfowy. Zmniejszają one pojemność dołu w znikomym stopniu.
W czasie II Wojny niemieckie służby kwatermistrzowskie działały sprawnie pod warunkiem że zaopatrzenie można było dostarczyć. Ofensywnie walczące niemieckie armie w zimie pod Stalingradem potrzebowały 700 ton zaopatrzenia dziennie a minimalnie 500 ton: 300 ton paliwa, 140 ton żywności  ( a w tym 50 ton chleba ) i leków oraz 30 ton amunicji i inne. Sytuacja niemieckich wojsk zamkniętych w kotle stalingradzkim była rozpaczliwa. Lotniczy transport był niewydolny mimo ofiarności lotników. Radzieckie myśliwce poczynały sobie coraz lepiej. Niemcy stracili 487 samolotów transportowych i ponad 1100 lotników.
Zmniejszano racje żywnościowe. Zjedzono 4 tysiące koni kawalerzystów, które i tak by zdechły bo już nie było paszy dla nich. Na koninie gotowano cieńkie zupki. Oprócz wodnistej zupy żołnierz dostawał dwie kromki, czyli 100 gramów chleba dziennie. Do tego gorąca kawa zbożowa i herbata ziołowa aby nie zamarzać na śmierć.
Wydawanie gorących posiłków z kuchni polowej znakomicie podnosiło morale wszystkich żołnierzy na wojnie. Będąca na wyposażeniu LWP kuchnia polowa KP-340 ma w płaszczu olejowym 3 „garnki” o pojemności 110, 80 i 50 litrów a bez płaszcza garnki o pojemności 50 i 20 litrów.  Zużycie oleju napędowego podczas gotowania wynosi 2.5 kg /h a drewna 35 kg/h. Kuchnia służy do przygotowania posiłków dla 160 żołnierzy. Przy holowaniu jej prędkość na drodze wynosi do 60 km/h. Przygotowuje się ziemniaki, kasze, grochówkę, flaki, gulasz ... a także herbaty i kawy.
Kuchnia polowa jest bardzo użyteczna bowiem robi się użytek ze wszystkich dostępnych surowców rolnych, także tych niemożliwych do spożycia na surowo. Bardzo rzadkie są zatrucia pokarmowe ugotowanymi posiłkami. Oszczędnie gospodaruje się wodą i opałem. Kuchnia polowa może też służyć cywilom. Bez zważania na pory posiłków przy pracy na okrągłą dobę można połowicznie obsłużyć do 1000 osób.
Podczas wojny obronnej 1939 roku polskim oddziałom bardzo szybko zabrakło żywności.
„Żelazna porcja” (iron ration) dla nowoczesnej armii USA pojawiła się w 1907 roku. Umieszczona była w puszce blaszanej ważącej 1 funt. Porcja zawierała ciasto z mąki pszennej i suszoną wołowinę w proszku, czekoladę oraz torebki z solą i pieprzem.

 Trwające 900 dni oblężenie Leningradu prawdopodobnie pochłonęło do 1,5 miliona ofiar z mieszkańców miasta i żołnierzy. Dzienne racje żywieniowe od listopada 1941 roku wynosiły tylko 250 g "chleba" dziennie dla pracowników fizycznych oraz 125 g dla pozostałych osób co stanowiło ca 1/4 minimalnego koniecznego wyżywienia. Na wyżywienie początkowo 2.9 milionowej metropolii zużywano tylko 510 t mąki dziennie.
Mąka na leningradzki "Chleb" składała się w 73% z razowej mąki żytniej, 3% z mąki kukurydzianej, 10% z celulozy ( hydrolizat  że strużyn sosnowych ), 10% że sprasowanych wytłoków bawełnianych, w 2 % że śruty zbożowej i 2% popiołu i resztek z worków. Miasto zaopatrywano tylko „Drogą Życia” przez jezioro Ładoga. Oblężonego, ostrzeliwanego i szturmowanego miasta nie ogrzewano ( a mrozy były ostre ) ani nie odśnieżano. Arterie komunikacyjne były w zimie nieprzejezdne. Nie chowano leżących na ulicach zwłok ludzi. Pojawił się karany śmiercią kanibalizm. A jednak blisko połowa ludzi przeżyła. Cena ludzkiego życia w Leningradzie była niewielka - garść mąki dziennie. Wszyscy stopniowo nauczyli się radzić sobie.

Optymalna taktyka, sztuka operacyjna i strategia jest pochodną bazy materialno – technologicznej wojny.
W czasie I Wojny agresję silnego  wroga można  było efektywnie powstrzymać armią żołnierzy z karabinami i armatami w okopach dlatego że odległość rażenia karabinu z pociskiem o dużej prędkości początkowej i energii była znaczna. Aby ograniczyć straty od pocisku armatniego który eksploduje w okopie, nie był on linią prostą ale łamaną i pocisk ranił żołnierzy tylko na małym odcinku okopu. Życie żołnierzy w okopach  (często stało w nich rzadkie błoto ) obu stron było najgorszym koszmarem. Ogromna ilość wystrzeliwanej przez armaty amunicji na wroga w końcu uszkadzała lufę armaty nierzadko raniąc żołnierzy. Zużycie pocisków karabinowych i armatnich na jedno rannego lub zabitego wroga było bardzo duże.
Obronę w okopach pozwolił przełamać dopiero czołg ale szybko nauczono się je zwalczać.
Skuteczny w najeździe na Polskę okazał się Blitzkrieg czyli zaskakująca wojna błyskawiczna w której kluczową role odgrywały skoordynowane w działaniu ofensywne jednostki pancerne i lotnictwo. Generalicja Francji wyobrażała sobie że jeszcze raz będzie toczyć minioną I Wojnę
Anglicy i Rosjanie znaleźli jednak słabe punktu blitzkieg - u i jego dalsze stosowanie stało się niemożliwe.
Słabym punktem III Rzeszy była mała produkcja paliw silnikowych. Kręcone przez propagandystów III Rzeszy filmy pokazywały szybko jadące jednostki pancerne i zmotoryzowane. Ale w agresji na ZSRR armia niemiecka miała aż 2,75 mln koni, które filmowano raczej niechętnie.
Ponieważ paliwa silnikowe był mocno deficytowe jak najbliżej frontu sprzęt transportowano koleją gdyż lokomotywa opalana była dostępnym węglem.

Zużycie przez karabin maszynowy amunicji  na jednego zabitego wroga było bardzo duże. Amerykanie na zabicie żołnierza Wietkongu potrzebowali około30 tysięcy pocisków do karabinów maszynowych strzelających na ślepo. W czasie Wojny Zimowej Finowie szeroko i skutecznie użyli wielu snajperów. Sowieci wynieśli z tego naukę i w wojnie z Niemcami także stosowali snajperów podobnie jak Niemcy. Snajper z reguły trafia przy pierwszym strzale.
W masowych egzekucjach Niemcy zużywali 2 pociski karabinu maszynowego na każdego zamordowanego co skutkowało koniecznością mordowania żyjących nietrafionych, z broni krótkiej z bezpośredniej odległości.

Celność broni ma ogromne znaczenie. Początkowo w II Wojnie  trafiał w samolot jeden pocisk z armatki przeciwlotniczej na 20 tysięcy wystrzelonych. Rezultat ten poprawiono w dalszej fazie wojny. Po raz pierwszy w historii w masowej produkcji, płytek drukowanych użyto w amerykańskich Proximity Fuse czy przełączniku zbliżeniowym później bazującym na prostym radarze  lub po prostu Fuse w pociskach przeciwlotniczych w 1943 roku. Fuse był urządzeniem bardzo zaawansowanym technologicznie i bardzo skutecznym w walce z samolotami wroga. Po ich zastosowaniu ilość zestrzeleń wzrasta ponad 10 krotnie. Do czasu masowego zastosowania Fuse w 1943 roku trzeba było średnio wystrzelić na jeden upolowany samolot 2500 pocisków. Fuse użyto także w pociskach artyleryjskich którymi Amerykanie ostrzeliwali oddziały niemieckie na przełomie 1944 i 45 roku. Wypełnione drobnymi szrapnelami pociski eksplodujące kilka metrów nad Ziemią siały spustoszenie. W projekcie i produkcji Proximity Fuse uczestniczyło ponad dwa tysiące amerykańskich firm a w tym czołowe koncerny ! Fuse miał cztery specjalne miniaturowe lampy elektronowe. Później  Proximity Fuse zastosowano w rakietach przeciwlotniczych i przeciwpancernych. Samosterująca się w końcowej fazie lotu rakieta przeciwlotnicza eksploduje przelatując obok samolotu ( z uwagi na ogromną wzajemną prędkość szansa bezpośredniego trafienia jest znikoma ) tak jak wcześniej pociski artyleryjskie. 

W pandemicznej Polsce stosowano zakazy i  nakazy oraz kary bez podstawy prawnej. Próbowano zamordyzmu. U sterów państwa byli i są szaleńcy bez żadnych kompetencji. Zrezygnowane społeczeństwo jest  bierne. Na rzeczy potrzebne nie ma pieniędzy a na zbędne są pieniądze w kasie państwa.  Nie ma autorytetów. Króluje kłamstwo i relatywizm.
Polaka straciła  pozycji na scenie światowej i jest skonfliktowana ze wszystkimi sąsiadami. 
To niestety nie jest  sen chorego wariata ale rzeczywistość.