Generalna Gubernia sie zbroi

Generalna Gubernia sie zbroi

  Ukrainski majdan , histeria wojenna i konflikt z Rosja sa przydatne do tego by mozna bylo w pelnym komforcie rozkrasc 140 mld zlotych przeznaczonych na modernizacje polskiego wojska.

Nigdy i nigdzie sredniej wielkosci panstwo nie wygralo duzego konfliktu zbrojnego poslugujac sie importowana bronia. Materialną podstawa suwerennosci i sily obronnej sredniego i duzego panstwa jest tylko i wylacznie wlasny przemysl i wlasna nauka. Przemysl i nauka to fundament. Bez fundamentu kazda budowla sie predzej czy pozniej zawali.

Za moment poczatka rozwoju przemyslu uznaje sie czesto osiagniecie produkcji żelaza w ilosci 25 kg per capita co w Wielkiej Brytani mialo miejsce okolo 1820 roku. USA uzyskaly ta produkcje circa 30 lat pozniej , Francja 40 , Niemcy 50 a Polska 130 lat pozniej. Juz pod koniec XIX wieku USA posiadaly najpotezniejszy przemysl swiata
Niemcy i Japonia do wyscigu cywilizacyjnego przystapily z opoznieniem ale za to wzorujac sie na rozwiazaniach ktore doskonalne sprawdzily sie w USA, bardzo dynamicznie. II RP uderzona zelazna, pancerna piesci Niemcow rozpadla sie jak domek z kart.

Gospodarka Stanow Zjednoczonych byla najwieksza , zroznicowana i wysoko rozwinieta. Wzrost gospodarczy krajow wysoko rozwinietych sila rzeczy nie jest szybki. Zatem USA stanowia bardzo dobry punkt odniesienia do porownan wzrostu gospodarczego .
Polska gospodarka per capita w 1950 roku stanowila 28,5% amerykanskiej, 1960 - 31,6, 1970 - 32,8, 1980 - 34,4, 1988 - 28,7, 1989 - 27,5, 1992 - 19.7 , 2000 - 28,3, 2010 - 38,8.
Szczytowy wynik w tym porownaniu PRL osiagnal w 1975 - 39.8%. Tempo gonienia USA w latach piecdziesiatych i szescdziesiatych nie bylo pozornie rewelacyjne ale jesli wezmieny pod uwage eksplozje demograficzna to wynik PRL jest dobry. Po 1975 roku daje o sobie znac zadluzenie zagraniczne. Zamach stanu i junta jaruzelska rozlozyly Polske. Nastepnie dywersyjny szok bez terapi cofnal nas o kolejne lata w rozwoju.
Pamietac nalezy ze powojenne cwiercwicze uwazane jest za zachodzie za zloty wiek kapitalizmu z racji wysokiego wzrostu gospodarczego i stabilnosci calego systemu.

Wszelkie takie porownania sila rzeczy maja rozmaite wady. PRL po wojnie startowal z niskiego pulapu. Jedni twierdza ze wzrost w warunkach odbudowy mozna latwo uzyskac, drudzy ze w spustoszonym i rozkradzionym kraju w ktorym toczyla sie wojna domowa i szalal bandytyzm nie moze byc mowy o zadnym wzroscie gospodarczym i zapobiezenie masowej smierci glodowej jest juz sukcesem.
Tak wiec przez cwiercwiecze PRL radzil sobie dobrze a potem popadl w stagnacje glownie z powodu zadluzenia zagranicznego. Przygoda z zadluzaniem sie na zachodzie byla tragiczna i szkoda ze pamiec o tym ulega degradacji. III RP rowniez niedlugo moze zaczac stagnowac. Biorac pod uwage ze ludnosc III RP nie wzrasta (w przeciwienstwie do PRL) co silnie przeklada sie na wyliczenie PKB per capita.

Autor zdecydowanie nie byl milosnikiem PRL Z drugiej strony nie ma amnezji i nie jest podatny na obecna propagande sukcesu. Az do 1976-1977 roku w gierkowym PRL zylo sie calkiem niezle. Natomiast junta jaruzelska przyniosla terror, nedze, stagnacje i beznadzieje. Dywersyjna terapie wstrzasowa mozna nazwac tylko Holocaustem gospodarki. Po tym gdy hordy niemieckie spustoszyly opanowana czesc ZSRR dopuszczajac sie niewyobrazalnych zbrodni to PKB ZSRR spadl o 22% a wiec mniej niz w czasie polskiej transformacji.

Hegemoniczny dla PRL ZSRR mocarstwem technologicznym i gospodarczym nigdy nie byl. Przedwojenne zakupy fabryk i technologi jakie poczynil ZSRR w USA i Niemczech nalezy uznac za udane.
Peryferyjny Kapitalizm Zalezny jest dostepny w Google Books.
http://books.google.pl/books/about?id=-7YYCAAAQBAJ lub tu:
https://drive.google.com/folderview?id=0B7OWIizuEeHjfmpiaXlFRFRiOERfZnlMaU1sQmhSVWo4SHduTjFtYXA2SG1aVmp0VGxIUUk&usp=sharing

"Polska w 1970 roku jest biednym krajem na dorobku, tak jak wiele innych krajów. Świadczy o tym stan wyposazenia gospodarstw domowych . Samochód ma 5% gospodarstw , lodówkę 28% , czarno bialy telewizor 45% , radio 50%. System telewizji kolorowej uruchomiono w Polsce w1971 roku, nie miały jej jeszcze znacznie bogatsze kraje od Polski m.in. – Włochy, Hiszpania , Finlandia. Dziś wydaje się to nieprawdopodobne ale Polska jest wtedy krajem bogatszym i bardziej zaawansowanym technologicznie niz Korea.
Gierek i doradcy postanowili błyskawicznie zmodernizować Polskę za dolarowe kredyty.
Komunizm miał od początku potęzne problemy z nowoczesnością i modernizacją co odzwierciadlało intelektualną słabiznę elit nadal peryferyjnego systemu. W momencie kiedy NRD i CSRR zostają przejęci przez komunistów mają w dziedzinie motoryzacji nie gorszą sytuacje niz kraje zachodu. Mają własną myśl, inzynierów i robotników na pewno nie gorszych niz zachód. Preferencja spozycia zbiorowego ale przede wszystkim niechęć do innowacji doprowadza szybko do zaniechań i zapóźnienia. Dystans techniczny między samochodami NRD i CSRR a samochodami zachodnimi szybko narasta.
Gierek postanowił kupować fabryki tak jak robił to ZSRR. Zapomniał jednak o tym, ze Polska nie ma złota, metali, brylantów, gazu i ropy a w ramach RWPG będzie musiała, mając otwarte linie kredytowe, pomagać innym. Polska miała węgiel i miedź.
Brezniewowski ZSRR kupuje w 1968 roku wielką fabrykę samochodów od Fiata. W zbudowanej przez Fiata w Stawropolu fabryce przez ponad 20 lat prowadzi się produkcje bez zadnej istotnej modernizacji.
ZSRR kupił duzo fabryk. Za fabryki płacił złotem i brylantami wydobywanymi na Syberii rękami niewolnikow pracujacych pod lufami karabinów NKWD a takze innymi surowcami. ZSRR nie wyłamał sie więc do końca z patologicznego, samopowtarzalnego schematu stosunków gospodarczych Centrum - peryferie i po komunistycznym eksperymencie powrócił na pozycje jawnie peryferyjne.
Ford wybudował „Detroit of the USSR” w Gorki. W Niznym Nowogrodzie nazwanym później Gorki na początku lat trzydziestych (1932) Ford wybudował, wyposazył i uruchomił fabrykę samochodów osobowych i cięzarowych. Fabryka pierwotnie istniała od 1926 roku w Berlin - Plotensee. Transakcja była korzystna dla Forda i Stalina. Mimo dość niskiej ceny nienowoczesnej fabryki transakcja umozliwiła Fordowi sprzedaz Niemcom zupełnie nowej i znacznie nowocześniejszej fabryki. Henry Ford otrzymał od nazistów Krzyz zelazny.
Przed II wojną światową na licencji Forda (Model A z roku 1927) produkowano samochód osobowy Gaz A i cięzarowy Gaz AA. ZSRR nabył takze dokumentacje i maszyny do innych samochodów.
Na maszynach Forda produkowano części do pojazdów pancernych i samolotów. Silniki samolotowe bez zenady kopiowano. W 1933 roku produkcja radzieckiego "Forda" stanowiła 80% wszystkich cięzarówek, samochodów osobowych i traktorów, które produkowali sowieci. Fabrykę traktorów miał takze koncern Caterpillar.
Po 1936 roku amerykańscy technicy, organizatorzy i nadzorcy z Forda wyjezdzają po uruchomieniu i ustabilizowaniu produkcji. Towarzyszyło temu natychmiastowe załamanie produkcji. Dramatycznie problemy powiększają stalinowskie czystki dziesiątkujące sowieckie kadry zastępowane przez niekompetentnych oficerów NKWD.
Oryginalną dokumentacje produkcyjną z logo Forda uzywano jeszcze w latach 50-tych mimo tego, ze była sporządzona w systemie calowym a nie obowiązującym w ZSRR systemie metrycznym. W konstrukcji Gaz Pobiedy M-20 wykorzystano rozwiązania z tych modeli. Pobieda M-20 stała się następnie "polską" Warszawą M-20. Na część zwycięstwa nad faszyzmem samochód nazwano Pobieda czyli zwycięstwo. Litera M w nazwie to premier Mołotow. Stalinowską licencję na produkcję "emki" Polska otrzymała w 1946 roku niby za darmo. Latami spłacano koszt dokumentacji produkcyjnej wyceniony na 130 mln złotych. Dalsze 250 mln zapłaciliśmy za tłoczniki i oprzyrządowanie technologiczne do maszyn. Do tego doszły kosztowne zakupy kolejnych maszyn i urządzeń. Fabryka Samochodów Osobowych miała według radzieckiej licencji produkować rocznie 25 000 samochodów. Plany FSO przewidywały na rok 1955 produkcję w wysokości 12 000 aut, wyprodukowano zaś faktycznie tylko 4000. Licencję opanowano w pełni dopiero w 1956 roku. Dzięki prowadzonym modernizacjom nakład pracy zmniejszono z 240 do 219 roboczogodzin na samochód osiągając ostatecznie w pracy trzyzmianowej szczytową produkcję w 1969 roku w wysokości zaledwie 18 000 samochodów rocznie. Produkcje od tego czasu stopniowo ograniczano by zakończyć ją w 1973 roku.
Powyzsza historia z przestarzała radziecką licencją na samochód to prototyp scenariusza wdrazania późniejszych licencji gierkowskich.
W latach trzydziestych (1932) bankierzy z Wall Street „budują” (McKee Corporation) w Magnitogorsku kopię huty U.S Steel’s Gary Works w stanie Indiana nazwaną jako Leninowskie Zakłady Stalownicze. Stalin zapłacił za zakłady 25 mln złotych rubli. Huta Gary w 1929 roku jest największą i jedną z najnowocześniejszych w świecie. Roczna produkcja stali na jednego zatrudnionego wynosiła w Gary 1800 ton. W najlepszych latach produkcja na jednego zatrudnionego w Magnitogorsku wynosiła 500 ton rocznie. Aktualna wydajność tej huty jest wprost niewiarygodnie niska i wynosi 180 ton stali na zatrudnionego na rok. Duza cześć maszyn i urządzeń oraz technologia są z lat 30.
W niedalekich zakładach produkcji maszyn na Uralu produkowano wyposazenie zakładów stalowniczych na wzór tych z Magnitogorska czyli z Gary. Stad maszyny otrzymała Nowa Huta.W czasie oddania Huty Lenina do uzytku była ona przestarzała o ponad 20 lat. Z koncernem McKee interesy robił takze PRL.
Począwszy od 1929 roku 80 amerykańskich firm budowało przedsiębiorstwa w Stalingradzie anagazując na miejscu 570 Amerykanów i 50 Niemców - byli to wysokiej klasy inzynierowie i nadzorcy budów. Finanse zmobilizowały i dostarczyły potęzne banki pod kierownictwem F.C.Chase'a, R.Smitha i Otto Kahna.
Duza grupa inzynierów i architektów Banku Albert Kahn Inc z Detroit działając w ramach państwowego Gospłanu (komisja planowania ZSRR) realizowała z Moskwy rozwój przemysłu cięzkiego i lekkiego. Naczelny inzynier prywatnego amerykańskiego banku miał siedzibę w Państwowym Komitecie Budownictwa ZSRR. Współpracę koordynowało w Moskwie i na budowach kilkuset amerykańskich nadzorców. Juz w 1932 zaniepokojony rozwojem sytuacji Departament Stanu USA wskazuje w raporcie ze nieomal wszystko z zakresu organizacji, wyposazenia i produkcji głównych gałęzi przemysłu militarnego ZSRR pochodzi z amerykańskich planów, inwestycji i porad. Mimo obowiązywania zakazu Departamentu Stanu około 200 grup bankierskich finansowało ZSRR w średnim i długim terminie. Wobec wszechpotęznej oligarchii finansowej Departament Stanu był nieomal bezsilny w egzekwowaniu zakazów. Z drugiej strony USA szykujące się do roli światowego hegemona z dolarem jako walutą światową bardzo potrzebowały ogromnej ilości złota, platyny, cennych metali i brylantów którymi płacił Stalin.
W okresie 1920-1945 gospodarkę ZSRR buduje i modernizuje blisko 1000 zagranicznych firm z czego jedna trzecia obecna jest tam ciągle. Wśród tych stale obecnych 332 firm dominują firmy z USA realizując 114 kontraktów, 94 z Niemiec i 34 z Wielkiej Brytanii.
Wieloletni ambasador USA, bogacz i doradca prezydenta Roosevelta, Averell Harriman doniósł w 1944 roku ze Stalin w chwili szczerości wyznał mu ze -
"dwie trzecie naszego podstawowego przemysłu zawdzięczamy waszej pomocy i waszej obecności technicznej"
Wielkie inwestycje firm z branzy motoryzacyjnej - Ford, General Motors , Packard - uzupełniał potęzny koncern General Electric budując w okresie 1929-1932 m.in wazną fabrykę elektrowni KHEMZ w Charkowie. Fabryka ta miała super nowoczesny wydział budowy turbin o mocy produkcyjnej 250% największego zakładu GEC w Schenectady !. Bez kontraktu z GEC nie powstałyby liczne radzieckie elektrownie a plan elektryfikacji nie miałby zadnych szans powodzenia. GEC zbudował takze całą infrastrukturę elektryczną na Uralu. Amerykański dyrektor stoi wtedy na czele radzieckiego przedsiębiorstwa Elektroeksploatsja. Urządzenia do komunikacji radiowej powstają dzięki koncernowi Radio Corporation of America , RCA, realizującego kontrakt z 1926 roku odnowiony i rozszerzony kolejno w 1935 i 1939 roku Lista wielkich banków i koncernów inwestujących wtedy w ZSRR jest ogromna. Zresztą wielkie fale amerykańkiego kapitału generowanego przez największą juz gospodarkę swiata rozchodzą się w okresie międzywojennym po całym świecie stopniowo rugując z pozycji hegemona Albion.
Amerykański kapitał buduje tez wtedy częściowo przemysłową potęgę Niemiec."