poniedziałek, 4 lutego 2019

Zydzi, Cytaty 35

Zydzi, Cytaty 35
Ocalony z Holokaustu Marian Kalwary :
"Zawsze powtarzam, że żaden, absolutnie żaden Żyd nie ocalałby w Polsce, gdyby nie pomoc Polaków, dzielnych ludzi, którzy ratowali swoich żydowskich bliźnich. Mam dla nich olbrzymi podziw, inni Polacy mogą być z nich dumni"

Josef Eyntov, ocalony Żyd o prof. Bolesławie Czuruku który uratował około 40 Żydów :
"O mój Boże…całowałbym go na klęczkach po rękach ! Przecież oni (Polacy) nie mieli żadnego interesu,żeby pomagać obcym sobie ludziom.Tak byli jednak wychowani".

https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-pomocy-czuruk-boleslaw
" Dysponując oszczędnościami Josef Eyntov zdecydował się na podjęcie ryzyka i wyszedł na powierzchnię. Skontaktował się ze znajomymi, którzy ukrywali się we Lwowie i szczęśliwie udało mu się tam dostać. We Lwowie trafił pod opiekę profesora slawistyki Uniwersytetu Jana Kazimierza, Bolesława Czuruka, który pomagał wtedy wielu Żydom. Zaopatrzony w fałszywe dokumenty otrzymane za pośrednictwem Czuruka, Josef Eyntov mieszkał u samotnej wdowy, podając się za Polaka o nazwisku Stanisław Ciechanowski.

W ciągu dnia  wychodził na miasto, aby nie wzbudzać podejrzeń gospodyni. Chodził do biura tłumaczeń profesora, gdzie spotykał innych Żydów w podobnej sytuacji, dużo czasu spędzał w kinie oglądając niemieckie filmy propagandowe, a także pisał na poczcie nigdy niewysłane listy. W czasie wyzwolenia miasta wstąpił do Armii Krajowej. Wiosną 1945 roku pojechał do Krakowa, skąd udał się do Rzeszowa. Tu stał się świadkiem pogromu Żydów w dniach 11-12 czerwca 1945 roku. Niedługo później nielegalnym transportem udał się do Włoch a następnie do Palestyny. Zamieszkał na stałe w Hajfie.

W 1947 roku profesor Czuruk został aresztowany przez komunistyczną służbę bezpieczeństwa i osadzony w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie. Pobyt w więzieniu bardzo negatywnie wpłynął na jego zdrowie. Profesor Czuruk zmarł w 1950 roku.

Josef Eyntov po latach nawiązał kontakt  z córką profesora Czuruka, Zofią. Wystąpił o pośmiertne odznaczenie dla profesora, który w czasie wojny pomógł kilkudziesięciu Żydom organizując im kryjówki, fałszywe papiery i zbierając dla nich pieniądze. Dziś dziewięćdziesięcioletni Josef jest prawdopodobnie jedynym żyjącym świadkiem heroicznej pomocy profesora udzielonej Żydom we Lwowie."

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz