Czy
bedzie kryzys w Chinach 172
Po
szkodliwych mikro starciach zbrojnych ( „kije i kamienie” ) na
granicy Chin i Indii w Himalajach płoną flagi Chin i mnożą się
żądania zablokowania handlu z Chinami. Wydaje się że rządy Chin
i Indii powinny wyśledzić i skazać tych którzy zainspirowali i
zaaranżowali te zbrodnicze starcia. Wysokonakładowy
„Indian Express” twierdzi że bojkot handlu byłby przede
wszystkim bardzo szkodliwy dla Indii a nie dla Chin. Przedstawia 6
konkretnych argumentów i ma racje.
https://indianexpress.com/article/explained/india-china-trade-ban-explained-6465949/
Emocje
są bardzo złym „doradcą”. W Indiach dla podgrzania emocji
zorganizowano uroczyste pogrzeby 20 poległych żołnierzy
zostawiając rodziny poległych na lodzie bez środków do życia. W
Chinach rodziny po poległych żołnierzach dostały renty ale obyło
się bez uroczystych pogrzebów i potrząsania szabelką. Chiny są
jednak rozumniejsze od Indii i wiedzą kto za tym stoi. Nie podano
nawet ilości zabitych. Chiny nie grają na emocjach narodu i ich
podejście jest chłodne. Chcą to wyciszyć.
Tuby
światowej propagandy już głoszą że Indie stają się
sojusznikiem USA.
„Znawcy”
gospodarki twierdza że niektóre państwowe chińskie firmy są
nierentowne i rząd sztucznie utrzymuje je przy życiu jawnymi i
tajnymi dotacjami. Ma to sprawić że niedługo będzie potężny
kryzys i nastąpi upadek chińskiego kolosa.
(Łk
6,39-42): „Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we
własnym oku nie dostrzegasz? Jak możesz mówić swemu bratu:
Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku, gdy
sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę
ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka
swego brata.”
Amerykański
bank centralny FED za pomocą tworzonych, dedykowanych do zadań
wehikułów pośredniczących, może w zasadzie kupować wszystko.
Skupowanie
długu nierentownych firm, nie spłacających zaciągniętych
kredytów, prowadzi do sztucznego utrzymywania przy życiu i na rynku
firm, które powinny dawno upaść. Ich majątek powinien zasilić
efektywnie działające firmy, zwłaszcza nowo powstałe firmy
innowacyjne. Firmy Zombie zajmują się głównie rolowaniem swojego
zadłużenia i stwarzaniem fałszywego wrażenia. Spółki Zombie
stanowią już 20% amerykańskiego rynku !
Światowa
wojna gospodarcza trwa cały czas.
Ronald
Reagan: „Jesteśmy w stanie wojny, a przegrywamy ją dlatego, bo
nie chcemy zdać sobie sprawy, że ją toczymy”
W
niemieckim niekonfliktowym ustrojowym modelu kapitalizmu Praca i
Kapitał negocjują swoje interesy.
W
amerykańskim modelu kapitalizmu konfliktowego nie ma na to miejsca.
Na
początku lat siedemdziesiątych Praca osiągnęła w USA przesadnie
silną pozycję w stosunku do Kapitału. Robotnicy przemysłowi
dostawali bardzo wysokie wynagrodzenie za osiem godzin pracy i extra
płace za nadgodziny wywalczone przez awanturnicze związki zawodowe.
Robotnik miał zagwarantowaną ochronę zdrowie, płatne wakacje,
wysoką emeryturę i inne profity. Drugą stroną tego stanu rzeczy
była niska rentowność lub wręcz zadłużanie się nierentownych
firm. W efekcie firm nie modernizowano i zamykano je przechodząc na
import zaopatrzeniowy lub przenoszono produkcję do krajów III
Świata a w tym Chin z tanią siłą roboczą bez litanii przywilejów
robotników. Mówiąc o chciwości i egoizmie Kapitału trzeba
przyznać że do działań tych Kapitał został przymuszony. Bronią
Kapitału był też stworzony do cna fałszywy neoliberalizm dla
uprawiania ogłupiającej i wrogiej propagandy .
Większość
zwolnionych robotników w USA znalazła zatrudnienie w prymitywnych
usługach gdzie zarabiają 1/3 -1/2 tego co dawniej pracując nawet
po 12 godzin bez wakacji, ochrony zdrowia i wielu innych świadczeń.
Prosty
pracownik fizyczny czyli były górnik uważał że poniżej jego
godności jest praca za ułamek tego co dostawał w kopalni i duża
część górników do końca życia pozostawała – pozostaje bez
pracy.
To
w ogromnym skrócie geneza dezindustrializacji USA i rozrostu sektora
usług.
W
całym świecie popyt na usługi zależy od ich ceny i skutkiem
tanich usług w USA popyt na nie jest duży.
W
Europie mocne państwa obroniły swój nowoczesny przemysł a słabe
przekształciły gospodarkę w taką w której udział usług jest
przesadnie duży przy słabym przemyśle i bardzo dużym imporcie
towarów za zagraniczny kredyt oczywiście niemożliwy do spłacenia.
Chiny
na tle gospodarek zachodu mają za „mały” udział sektora usług
w PKB.
Geneza
rozrostu sektora usług jaka zaszła na zachodzie w związku z
dezindustrializacją nie nie przesłanek do zajścia w Chinach
ponieważ bezrobocie jest tam małe a firmy przemysłowe nie upadają
dając wolnych pracowników dla sektora usług. Ale gdy będą z
przemysłu zwalniani pracownicy rozbudowa sektora usług
zatrudniającego pracowników jest do wykonania jako że potężny
przemysł Chin jest w stanie dość szybko zbudować bazę materialną
do wielu usług. Baza materialna dla wielu usług jest tania ale na
przykład dla części nowoczesnego lecznictwa sprzęt diagnostyczny
jest bardzo drogi.
Pojęcie
„usługa” jest bardzo pojemne i szerokie. Sprawa wymaga
rozebrania na czynniki pierwsze i wymaga ilustracji przykładami. Za
Wikipedia:
Podział
usług według Europejskiej Klasyfikacji Działalności:
Usługi
dla konsumentów:
materialne
handel
i naprawy
hotele
i restauracje
transport
pasażerski i łączność
usługi
osobiste
działalność
komunalna
niematerialne
edukacja
ochrona
zdrowia i opieka społeczna
działalność
związana z rekreacją, kulturą i sportem
Usługi
dla producentów i biznesu:
transport
i gospodarka magazynowa
pośrednictwo
finansowe
obsługa
nieruchomości
wynajem
maszyn i sprzętu
informatyka
i działalność pokrewna
prowadzenie
prac badawczo-rozwojowych
pozostała
działalność związana z prowadzeniem biznesu
Usługi
ogólnospołeczne:
administracja
publiczna i obrona narodowa
działalność
organizacji członkowskich
organizacje
i zespoły narodowe
Według
Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług usługi dzielą się na:
usługi
produkcyjne – czynności będące współdziałaniem w procesie
produkcji, ale nietworzące bezpośrednio nowych dóbr, wykonywane
przez jedną jednostkę gospodarczą na zlecenie innej jednostki
gospodarczej,
usługi
konsumpcyjne – wszelkie czynności związane bezpośrednio lub
pośrednio z zaspokojeniem potrzeb ludności,
usługi
ogólnospołeczne – czynności zaspokajające potrzeby porządkowo
- organizacyjne gospodarki narodowej i społeczeństwa jako całości.
Współczesny
niewolnik jest niewydajny w pracy. Koncern Renault już po dwóch
tygodniach od zajęcia Francji przez III Rzesze produkował części
do niemieckich czołgów. Ale Francuzi i ich firmy były coraz gorzej
traktowane przez Niemców. Wskutek konfiskaty w rolnictwie koni i
braku paliw do ciągników rolniczych produkcja rolnicza spadła o
połowę a plony i zwierzęta i tak Niemcy konfiskowali. Jedynym
sposobem otrzymania Kartki Zaopatrzeniowej było podjęcie pracy.
Artykuły żywnościowe z kartki dawały ledwie 1100 kalorii dziennie
czyli mniej niż połowę wymaganą do do egzystencji. Bez kartki
umierało się w mieście z głodu. Budziło to rosnący opór.
Skutkiem tego biernego oporu, w części francuskich firm wydajność
pracy była wprost znikoma. Te firmy które dobrze pracowały
bombardowali Anglicy podobnie jak firmy w Rzeszy. Wydajność pracy
była też bardzo słaba w okupowanej Generalnej Guberni oraz
Holandii i Belgii.
Krótko
mówiąc trzeba dobrze płacić aby pracownik przyłożył się do
pracy.
System
gospodarczy jest od tego aby zapewnić pożądane przez nabywców
towary i usługi.
Niemało
pieniędzy wydaje się na wakacje i turystykę.
Elitarna
turystyka religijna uprawiana była już w starożytnym Egipcie i
Grecji.
Według
Światowej Organizacji Turystyki w 2019 roku międzynarodowy ruch
turystyczny osiągnął w sumie 1,3 mld turystów z całego świata.
Zostawili oni w goszczących państwach około 1100 mld dolarów.
Najczęściej
odwiedzane przez turystów kraje to Francja, USA, Hiszpania, Chiny,
Włochy. Największe przychody z zagranicznej turystyki osiągnęły
USA, Hiszpania, Tajlandia, Chiny, Francja. Wniosek z tego że turyści
per capita zostawiają we Francji mało pieniędzy. Najwyższe
wydatki na zagraniczną turystykę mają Chiny (!), USA, Niemcy,
Wielka Brytania, Francja.
Za
monokultury turystyczne uchodzą Makau (35% PKB stanowią dochody z
turystyki), Malediwy (34%), Seszele (30%), Anguilla (25%), Antigua i
Barbuda (24%), Aruba (23%), Brytyjskie Wyspy Dziewicze (23%), Vanuatu
(20%).
Turystyka
jest wieloaspektowa. Za Wikipedia:
„Podstawowym
kryterium podziału turystyki jest główny motyw podróży osoby
wyjeżdżającej. Przy tym kryterium wyróżnia się następujące
rodzaje turystyki:
turystyka
poznawcza
turystyka
wypoczynkowa
turystyka
kwalifikowana
turystyka
zdrowotna
turystyka
biznesowa
turystyka
religijna
Poza
głównym motywem wyjazdu, stosowanych jest wiele innych kryteriów
podziału turystyki np.:
liczba
uczestników (turystyka indywidualna, turystyka zbiorowa),
wiek
uczestników (turystyka szkolna, turystyka studencka, turystyka
seniorów),
środek
transportu (podobnie jak przy szlaku turystycznym – turystyka
samochodowa, turystyka rowerowa, turystyka autokarowa, turystyka
kolejowa, turystyka lotnicza, turystyka piesza, turystyka konna),
czas
pobytu (turystyka krótkoterminowa, turystyka długoterminowa),
miejsce
zakwaterowania (turystyka hotelowa, turystyka parahotelowa),
pora
wyjazdu (turystyka zimowa, turystyka letnia),
sposób
organizacji wyjazdu (turystyka zorganizowana, turystyka
niezorganizowana),
używany
sprzęt turystyczny (turystyka narciarska, turystyka kajakowa,
turystyka wspinaczkowa)
Wybrane
rodzaje turystyki
Wybrane
formy turystyki poznawczej
turystyka
przyrodnicza – podróże mające na celu obserwowanie i poznawanie
przyrody: roślin, zwierząt, form geologicznych, obszarów wodnych,
birdwatching
– obserwowanie ptaków w ich naturalnych siedliskach,
turystyka
polarna – podróże na obszary podbiegunowe, samotne wyprawy w
Arktyce i na Antarktydzie, rejsy statkami po Morzu Arktycznym i wokół
Antarktydy,
geoturystyka
– wyjazdy mające na celu poznawanie form geologicznych (wulkany,
jaskinie itd.) i terenów górniczych; w Polsce od 2006 roku
funkcjonuje Małopolski Szlak Geoturystyczny,
ekoturystyka
– forma turystyki, która wykształciła się jako alternatywa w
stosunku do turystyki masowej, minimalizowanie negatywnego wpływu
turystów na środowisko przyrodnicze i społeczności lokalne,
safari
– podróże, najczęściej samochodem, których celem jest
obserwowanie i fotografowanie dzikich zwierząt, szczególnie
popularne w Afryce,
turystyka
krajoznawcza – wyjazdy, których głównych motywem jest chęć
zwiedzenia określonego obiektu, miejscowości lub regionu;
szczególnie popularna w szkołach, gdzie organizowane są wycieczki
przedmiotowe, zielone szkoły, biwaki itp.,
turystyka
kulturowa – odwiedzanie miejsc, w których znajdują się walory
materialne i niematerialne ważne ze względów kulturowych,
artystycznych i historycznych; ruch turystyczny koncentruje się
przede wszystkim w miastach, w których zlokalizowane są zabytki,
instytucje i wydarzenia kulturalne; istnieją także specjalne szlaki
turystyczne np. szlak cysterski,
turystyka
filmowa – podróże do miejsc, w których realizowano znane
produkcje filmowe np. wycieczki śladami miejsc zaprezentowanych w
filmach Kod da Vinci czy plenerów Władcy Pierścieni,
turystyka
etniczna – wyjazdy mające na celu poznanie grup społecznych
odmiennych kulturowo,
turystyka
sentymentalna – podróże do miejsc urodzenia i pochodzenia, które
przybywający do tych miejsc musieli opuścić ze względów
politycznych lub ekonomicznych,
turystyka
kulinarna – podróże do miejsc, w których wytwarzane są
określone produkty żywnościowe lub w których organizowane są
festiwale kulinarne; jednym z rodzajów turystyki kulinarnej jest
enoturystyka, w której przedmiotem zainteresowania turystów jest
wino,
turystyka
festiwalowa – wyjazdy na festiwale filmowe, festiwale muzyczne,
festiwale teatralne, wystawy kulturalne, parady, koncerty rozrywkowe
itp.
fanoturystyka
– wyjazdy związane z chęcią uczestnictwa w wydarzeniach
sportowych,
turystyka
lingwistyczna – podróże zagraniczne, których celem jest nauka
języka obcego,
turystyka
wolontariuszy – stanowi połączenie poznawania świata i
dobrowolnej pomocy społeczności odwiedzanej, która może polegać
na walce z ubóstwem, pomocy w ochronie środowiska przyrodniczego
lub wzięciu udziału w badaniach naukowych.
Wybrane
formy turystyki wypoczynkowej
agroturystyka
– wypoczynek w gospodarstwach rolnych oferujących produkty
własnego wyrobu oraz dające możliwość zapoznania się z systemem
produkcji rolnej,
turystyka
handlowa – głównym celem wyjazdu jest nabywanie produktów i
usług w miejscu pobytu; szczególną formą turystyki handlowej jest
turystyka przygraniczna,
turystyka
rozrywkowa – wypoczynek w miejscach zapewniających spędzanie
wolnego czasu w formie różnego rodzaju zabaw np. parki rozrywki,
parki tematyczne i kasyna,
clubbing
– wyjazdy trwające kilka dni, mające na celu uczestnictwo w
imprezach odbywających się w klubach,
turystyka
morska – wypoczynek na jachtach, statkach pasażerskich i promach
morskich; jedną z form turystyki morskiej jest cruising, czyli
wycieczka morska, w ramach której zwiedza się kolejne porty
morskie, natomiast podczas rejsu korzysta się z bogatej oferty
rozrywkowej,
turystyka
seksualna – najważniejszym celem wyjazdu jest nawiązywanie
kontaktów seksualnych z przedstawicielami społeczności lokalnej;
turystyka seksualna powoduje wiele negatywnych skutków społecznych
takich jak m.in. wzrost zachorowań na AIDS, rozwój alkoholizmu i
prostytucji.
turystyka
militarna – wypoczynek w miejscach o ciekawej historii militarnej
turystyka
LGBT – wypoczynek osób ze środowisk LGBT na specjalnie
zorganizowanych turach (np. wycieczki statkiem) lub w ośrodkach
turystycznych o tolerancyjnym i przyjaznym nastawieniu (np. Puerto
Vallarta).
Wybrane
formy turystyki kwalifikowanej
turystyka
piesza – obejmuje poznawanie środowiska i kultury odwiedzanego
obszaru bez wykorzystywania środków transportu; duże znaczenie
mają szlaki turystyczne oraz baza noclegowa (zwłaszcza schroniska
turystyczne, kempingi, hotele),
turystyka
przygodowa – podróże podejmowane w celu przeżycia przygody,
tramping
turystyczny – uczestnicy sami organizują wyprawę, często
poruszają się autostopem lub lokalnymi środkami transportu i
korzystają z tanich noclegów,
backpacking
– głównym motywem jest poznawanie odmiennych kultur z
wykorzystaniem lokalnych środków transportu oraz noclegami poza
typowymi obiektami bazy noclegowej,
trekking
– wyprawy na obszary niezamieszkane lub słabo zaludnione,
survival
– celem wypraw jest doskonalenie umiejętności pozwalających na
przetrwanie w różnych warunkach środowiska,
turystyka
ekstremalna – podróże w celu uprawiania sportów ekstremalnych,
turystyka
rowerowa – turysta przemieszcza się wykorzystując do tego celu
rower; w Europie funkcjonuje sieć szlaków Eurovelo obejmująca 12
szlaków biegnących przez niemal wszystkie kraje europejskie,
turystyka
narciarska – obejmuje narciarstwo biegowe i narciarstwo zjazdowe;
dla rozwoju narciarstwa zjazdowego niezbędna jest odpowiednia
infrastruktura m.in. wyciągi narciarskie,
turystyka
speleologiczna – eksploracja jaskiń turystycznych (przystosowane
do zwiedzania, oświetlone, wyposażone w barierki) i jaskiń
nieturystycznych (wymagają odpowiedniego przygotowania i sprzętu
turystycznego),
turystyka
jeździecka – rekreacyjna jazda konna w specjalnych ośrodkach
jeździeckich lub na terenach otwartych,
turystyka
żeglarska – żeglowanie po jeziorach naturalnych i sztucznych,
turystyka
nurkowa – nurkowanie w morzach lub jeziorach z użyciem
specjalistycznego sprzętu, istnieje wiele rodzajów nurkowania np.
snorkeling (pływanie w masce i płetwach z twarzą w wodzie), wreck
diving (nurkowanie we wrakach), cave diving (nurkowanie w
jaskiniach), ice diving (nurkowanie pod lodem),
turystyka
kajakowa – turysta przemieszcza się wykorzystując kajak lub
kanadyjkę, wyróżnia się także kajakarstwo górskie i kajakarstwo
morskie.
turystyka
motocyklowa – forma spędzania wolnego czasu łącząca poznawanie
nowych miejsc i przemieszczanie się motocyklem
Wybrane
formy turystyki zdrowotnej
turystyka
uzdrowiskowa – najważniejsze motywy wyjazdu do uzdrowisk to chęć
poprawy ogólnego stanu zdrowia oraz leczenie różnego rodzaju
schorzeń,
turystyka
medyczna – podróże poza granice kraju w celu skorzystania z
opieki medycznej kraju odwiedzanego; jednym z rodzajów tego typu
turystyki jest tzw. turystyka aborcyjna,
turystyka
spa i wellness – wyjazdy do specjalnych ośrodków, mające na celu
poprawę kondycji fizycznej i psychicznej,
Wybrane
formy turystyki biznesowej
podróże
służbowe – podróże pracowników w celu nawiązania lub
utrzymania kontaktów z partnerami biznesowymi, najczęściej
odbywane indywidualnie,
turystyka
targowa – wyjazdy na różnego rodzaju targi organizowane w kraju i
za granicą,
turystyka
motywacyjna – podróże organizowane przez przedsiębiorstwa dla
swoich pracowników, mające na celu zmotywowanie pracowników do
lepszej pracy na rzecz swojej firmy lub będące nagrodą za osiągane
wyniki,
turystyka
kongresowa – obejmuje uczestnictwo w konferencjach, kongresach,
seminariach, sympozjach itp.
turystyka
korporacyjna – podróże organizowane przez firmę dla określonych
osób, którym zapewnia się darmowe uczestnictwo w wypoczynku lub
wydarzeniach o charakterze rozrywkowym; stanowi jedno z narzędzi
public relations.
Wybrane
formy turystyki religijnej
turystyka
religijna – wyjazdy, w których motyw poznawczy przeważa nad
motywem religijnym, dotyczy turystów, którzy odwiedzają miejsca
święte ich własnej religii.
turystyka
pielgrzymkowa – wyjazdy podejmowane z motywów religijnych, których
podstawowymi celami są modlitwa i prośby o łaski.
turystyka
poznawcza (jako forma turystyki religijnej) – dotyczy turystów
którzy odwiedzają miejsca święte innej religii, a ich podstawowym
motywem jest motyw poznawczy.”
Czyli
turyści przybywają ze względu na unikalne cechy natury ( woda,
góry.. ) lub aby obejrzeć zabytki i muzea lub współczesną
cywilizacje i w niej uczestniczyć.
Turyści
muszą dotrzeć do swojego celu samolotami lub kolejami i autobusami
a rzadziej swoim samochodami. Na miejscu powinny na nich oczekiwać
wycieczki przeszklonymi autobusami i przeszklonymi kolejami do
sycenia się krajobrazem i widokiem przedmiotów. Dużo turystów
może przybyć na koncert znanego zespołu muzycznego.
Na
jeden elegancki pokój hotelowy przypada nawet kilkanaście miejsc
pracy w całym otoczeniu biznesowym ! Im lepszy hotel tym większy
jest zakres oferowanych usług. Obsługa kuchni ( zaopatrzenie w
świeże artykuły, kucharze ) i restauracji oraz sprzątaczki to
podstawa funkcjonowania. Na basenie hotelu może pracować instruktor
pływania. Salony masażu i kosmetyki. Fryzjerzy. Obsługa Sal
Konferencyjnych. Obsługa Kasyna. Dyskoteka. Technicy od naprawiania
i zlecania napraw uszkodzonych sprzętów. Recepcja. Organizacja
całego przemysłu. Ochroniarze.
Zlecane
prace mają przewodnicy i firmy od wycieczek, artyści malarze i
rzeźbiarze, muzycy oraz taneczne zespoły folklorystyczne. Sklepy
dla turystów z pamiątkami a w tym z przewodnikami i innymi
książkami dla turystów. Zarabiają też prostytutki i to często
bardzo dużo. I tak dalej.
Miejscowość
winna mieć wypożyczalnie adekwatnego sprzętu dla turystów oraz
samochodów. Warto stawiać nawet współczesne rzeźby dla
podniesienia atrakcyjności obrazu miejscowości.
Obłożenie
hoteli powinno zmierzać do idealnego modelu 365/365 dni w worku. Tam
gdzie ruch jest mocno sezonowy hotele mogą być wspomagane
wynajmowanymi sezonowo mieszkaniami. Znakomicie wykonanie zadania
najmu ułatwia Internet.
Kraj
goszczący musi być stabilny politycznie i bezpieczny bowiem inaczej
masowi turyści nie przybędą do niego.
Ruch
turystyczny organizują Biura Podróży. Turystom trzeba dać
wszystko to czego oni oczekują aby byli zadowoleni.
Od
dobrego zdiagnozowania ich potrzeb zależy celność dokonanych
inwestycji. W restauracji czy barze trzeba podawać „światowe”
piwa, drinki, alkohole takie jakich oczekują gości ale także ( a
czasem przede wszystkim ) i dobrej klasy miejscowe wyroby. Trzeba
„iść za ciosem” i optymalizować ofertę. Obsługa turystyki
musi do efektywnej komunikacji co najmniej znać język angielski.
Ceny
jakie uzyskuje się za usługi turystyczne zależą głównie od
poziomu usług. Oczywiście budowa dobrych hoteli sporo kosztuje ale
zwraca się stosunkowo szybko. Gorzej jest z infrastrukturą
komunikacyjną.
Sektor
usług turystycznych ( ale nie tylko tych usług ) jest podatny na
niebezpieczeństwo wystraszenia turystów destabilizacją państw i
akcjami terrorystów. W czasie kryzysu mocno też maleje ilość
turystów i ich skłonność do wydawania pieniędzy.
Oczywiście
jeśli poczynione inwestycje były nonsensowne to strata kapitału
jest czynnikiem silnie nasilającym kryzys.
Chiny
w budownictwie są bardzo mocne i rozbudowa bazy materialnej
przemysłu „turystycznego” ewentualnie angażującego zwolnionych
w przemyśle pracowników powinna być całkiem łatwa.
Do
PRL na wakacje przyjeżdżali Niemcy i Szwedzi jako że było dla
nich bardzo tanio. Super okazją były ładne i niedrogie oraz zdrowe
( obowiązkowe okresowe badania lekarskie organizowała Milicja
Obywatelska ) prostytutki. Oczywiście SB i WSW figle z prostytutkami
wybranych osób tajemnie fotografowały i filmowały oczywiście
przekazując materiały do szantażu obyczajowego dotyczące Niemców
Zachodnich Stasi !
Z
uwagi na braki żywności w PRL dochodziło to takich paranoi jak
zamykanie domów wczasowych gdy ponoszona strata wynosiła około 20
przy braku surowców rolnych i przetworzonych wartości 1.
Słabe
było też zaopatrzenie restauracji gdzie zagraniczni goście mogli
zostawić dużo dewiz.
Organizowaniem
wypoczynku pracowników zajmowały się w PRL głównie zakłady
pracy. W III RP porzuciły one to zadanie i duża część bazy
materialnej turystyki i wypoczynku uległa po prostu zniszczeniu.
Zadanie zdjęto prawdopodobnie ze względów ideologicznych i dla
poprawy opłacalności w oczach nabywców prywatyzowanych firm z
zachodu. Świadczenia pracownikom i ich rodzinom liczono po kosztach
co słabo przekładało się na statystycznie liczone PKB.
Niejedną
osobę będącą w delegacji w Japonii zaskoczyło to że często
najlepsze koncerny w świecie organizują różne usługi dla
pracowników !
Z
uwagi na obecne ograniczenie w ruchu międzynarodowym bary na
Bałtykiem radykalnie podniosły sobie ceny oferowanych turystom
posiłków. Dodatkowo rząd polski zapowiedział prezent wakacyjny w
postaci bonu dla każdego dziecka co jeszcze bardziej napompuje ceny
dla turystów.
Przykłady
żądanych w barach cen: Piwo 9 złotych. Kilogram smażonej ryby
kosztuje do 138 zł.
Bardzo
poważnym zagrożeniem dla wielu rodzajów usług jest nadchodząca
automatyzacja. Ale akurat w dziedzinie turystyki wielu prac nie da
się jeszcze zautomatyzować.
Obecnie
nie opłaci się mocno rozbudowywać programów komputerowych
związanych z obsługą działalności przedsiębiorstw. Taniej jest
w tanim kraju otworzyć centrum usług gdzie proste zadania wykonują
tani pracownicy biurowi korzystając z komputera i telefonu.
W
ogólności trudno jest wskazać w jaki sposób przyszła
automatyzacja usług może zaszkodzić chińskiej gospodarce. Wręcz
odwrotnie – może jej raczej pomóc. Na przykład w automatyzacji
opieki ( brak jest chętnych ludzi do tej pracy ) nad ludźmi
starszymi.
Firma
McKinsey podaje ( czerwiec 2020 ), że w ciągu dekady w wyniku
postępujących procesów automatyzacji i robotyzacji w Europie
zlikwidowanych może zostać 51 mln miejsc pracy. Do 2030 roku 22 %
czynności obecnie wykonywanych w pracy przez ludzi zostanie
zautomatyzowanych.
Około
40% czyli 90 mln europejskich pracowników będzie zmuszonych do
zdobycia nowych umiejętności.
Robotyzacja
ma spowodować, że skurczy się liczba pracowników w przemyśle i
rolnictwie natomiast zwiększy w niektórych usługach. Natomiast w
biznesie jak obsługa klientów, gastronomia i wynajem budynków
automatyzacja rzekomo zwolni wielu pracowników. Więcej osób ma
pracować w ochronie zdrowia, opiece socjalnej, nauce, serwisie
technicznym urządzeń i edukacji.
Co
do edukacji.
Powszechna
edukacja w Chinach jest na przyzwoitym poziomie. W USA jest na niskim
poziomie.
W
najgorszym rządzie wszechczasów Buzka, ministrem edukacji był
Handtke. Zadanie powołanych do życia gimnazjów ( słusznie
zlikwidowanych przez rząd PiS w 2016 roku ) zdefiniował on w
krótkich żołnierskich słowach – Poczytać, popisać,
porachować.
Ogromnemu
wzrostowi liczby Polaków z wyższym wykształceniem towarzyszył
drastyczny spadek poziomu studiów.
Niektórzy
twierdzą że obecnie maturę z matematyki o stopniu trudności z lat
siedemdziesiątych / osiemdziesiątych zdało by kilka procent
przystępujących.
Władze
komunistyczne awansowanym działaczom wyciągniętym z zapadłej wsi
dawały dyplom. „Nie matura lecz chęć szczera zrobi z ciebie
inżyniera”.
I
Sekretarz PZPR Edward Gierek był „inżynierem bez matury” z
czego kpiła ulica.
Aby
obecnie otrzymać dyplom „Wyższej Szkoły tego i Owego” trzeba
po prostu zapłacić. Ale mimo tych ułatwień wysokopłatne synekury
w spółkach skarbu państwa obsadzają na polecenie rządzącej
Partii nawet ludzie po szkołach podstawowych.
Polska
płaciła już straszną cenę za selekcje negatywna do aparatu
władzy i pieniądza. Przy rządach agenturalno – mafijnych szansa na
kolejną tragedie jest niemała.
" Powszechna edukacja w Chinach jest na przyzwoitym poziomie. W USA jest na niskim poziomie.
OdpowiedzUsuńW najgorszym rządzie wszechczasów Buzka, ministrem edukacji był Handtke. Zadanie powołanych do życia gimnazjów ( słusznie zlikwidowanych przez rząd PiS w 2016 roku ) zdefiniował on w krótkich żołnierskich słowach – Poczytać, popisać, porachować.
Ogromnemu wzrostowi liczby Polaków z wyższym wykształceniem towarzyszył drastyczny spadek poziomu studiów. "
Pamiętam, jak w mizerii PRL-u, porównując Polskę z USA pokpiwano z Ameryknaów m.in. w stylu: "...ale w sumie głupi i niedouczeni są ci Amerykanie". Chyba pora przestać pokpiwać. "Nie te czasy" - i Polska "dorównuje w dół" Hameryce.
Pamiętam również, jak ok. 1995 rozmawiałem ze znajomymi asystetami na AGH i narzekali oni (już wtedy!) na poziom nowych roczników studentów, w porównaniu do uprzednich. Że dla wielu z nich trzeba organizować "rok zerowy", bo inaczej po prostu nie będą w stanie studiować (w każdym razie co najwyżej "Organizację i Zarządzanie"). O, paradoksie - to właśnie ówczesny rektor AGH zorganizował "reformę", która jeszcze przyśpieszyła ów proces "zjazdu". Wprawdzie twierdzi on dzisiaj, iż to dlatego, że jakoby "nie wdrożono tej reformy właściwie".
"Organizowaniem wypoczynku pracowników zajmowały się w PRL głównie zakłady pracy. W III RP porzuciły one to zadanie [..] prawdopodobnie ze względów ideologicznych[..] Niejedną osobę będącą w delegacji w Japonii zaskoczyło to że często najlepsze koncerny w świecie organizują różne usługi dla pracowników !"
Wie Pan: nie wiem, jak z tym jest w Japonii - może i naprawdę tak dobrze, skłonny jestem w to wierzyć - ale doskonale pamiętam te peerelowskie "wczasy z FWP". Owszem, zdarzały się "rodzynki" - ale większość z nich to było coś na strasznie przeciętnym poziomie, i jechało się na nie na zasadzie "bo dali; bo przepadną". Z mojego punktu widzenia: nie ma czego specjalnie żałować, lepiej, żeby pracownik dostał pieniądze - zamiast "serwitutów" na tak żenującym poziomie - i żeby sam sobie wybrał, w jaki sposób (i gdzie) chce spędzić urlop. Taka jest moja opinia.
"Z uwagi na obecne ograniczenie w ruchu międzynarodowym bary na Bałtykiem radykalnie podniosły sobie ceny oferowanych turystom posiłków. [..] Przykłady żądanych w barach cen: Piwo 9 złotych. Kilogram smażonej ryby kosztuje do 138 zł." - no widzi Pan? I niech Pan wyobrazi teraz sobie, że "dali" Panu "wczasy z FWP" w jakimś, powiedzmy, Dźwirzynie - i musi Pan wcinać te raczej paskudne, a drogie rybki.
Akurat w owym Dźwirzynie miałem okazję pod koniec lat 70-tych być na takich wczasach - nic ciekawego tam nie było (ot, zatłoczona plaża) i wspominam te wczasy jako naprawdę "byle jakie".
Dzień Dobry
OdpowiedzUsuńJako uczeń ani jednych wakacji nie spędziłem w domu choć nie raz nalegałem aby w domu zostać. Kolonie a potem obozy i rodzina w Polsce wraz z póżniejszą wymianą osób. "Kochane pieniądze przyślijcie rodzice"
A tuż przed studiami to już z koleżeństwem na Węgry. Oczywiście przy okazji handelek aby tanio pozyskać forinty....
Ja też pamiętam te "kolonie i obozy". I naprawdę WIĘKSZOŚĆ z nich wolałbym po prostu spędzić w domu rozwijając swoje zainteresowania, niż np. będąc (czasem przymusowo!) gonionym na beznadziejne "dyskoteki" na tych koloniach z nakazem, że mam się dobrze bawić. No, ale rodzicom też pasowało, że sobie na dwa tygodnie "odpoczną od dzieci".
UsuńTak, zdarzały się i tu "rodzynki" - ale niewarte utrzymywania całego tego systemu, że tam przeciętnie raz na dziesięć razy coś lepszego się trafi.
Trudno mi jest obiektywnie ocenić jak była jakość tych koloni i obozów.
UsuńPodczas jednego obozu pojechaliśmy autobusem do Pragi - była ładna. Ale chodzenia po górach było zdaniem większości za dużo i nie było zmiłuj się. Przed wieczorem już padaliśmy jak muchy ze zmęczenia.
Wszystko zależało od organizatorów i ich chęci do pracy.
Artykuł jest doskonały ale straszny tasiemiec. To broszura jest.
OdpowiedzUsuńFaktycznie jest raczej za długi.
UsuńCo do matur: selekcja zaczynała się już po szkole podstawowej. Jakieś 20-25% absolwentów podstawówek szło do liceów ogólnokształcących, 30-35% do techników lub liceów zawodowych, reszta do zawodówek lub OHP.
OdpowiedzUsuńByły to proporcje odpowiadające planowanym potrzebom gospodarki.
Matura była zróżnicowana poziomem, w zależności dla kogo. Matura z matematyki dla klas mat-fiz to było wyzwanie. Na maturze z polskiego przy 3-ch błędach ortograficznych dostawało się dwóję.
Po maturze były jeszcze cholernie trudne egzaminy na wyższe uczelnie.
Studia wyższe stacjonarne kończyło ledwie kilka procent danego rocznika.