Wielkie koncerny krajów bogatej pólnocy są oczkiem w głowie rządów. I nie ma w tym niczego dziwnego. Koncerny prowadzą bardzo kosztowne badania quasi-podstawowe i aplikacyjne. Opracowane przez koncerny technologie udostępniane są współpracującym firmom. Ponoszą koszty nieudanych badań i projektów. To koncerny technologiczne decydują o stanie technologi. To koncerny decydują o wysokich zarobkach całych narodów. Koncerny organizują wokól sobie całe rozbudowane sieci dostawców i firm wspólpracujacych w których zatrudnienie znajduje 5-10 razy tylu pracowników co zatrudniają same koncerny. Organizują całą gospodarke. Bez nich nie ma bogactwa zachodu.
W wypadku wojny na nich spoczywa cały cięzar opracowań i wdrozenia produkcji wojennej. Zarządy koncernów pracują razem z rządami.
Rząd francuski prawdopodobnie pomoże swojemu motoryzacyjnemu koncernowi PSA pożyczką w wysokości 7 mld Euro.
W grudniu 2008 General Motors otrzymał ratunkową pożyczkę na kontynuowania działalnosci w kwocie 19 mld dolarów a we wrześniu 2009 roku 33 mld dolarów.
Koncerny przemysłowej pólnocy są rzadowymi narzędziem neokolonializmu.
To bogata pólnoc organizuje i popiera dyktatury, reżimy wojskowe, marionetkowe rządy, czy organizuje i wykorzystuje sytuację wojen domowych. Bezlitośnie i bezwzględnie eksploatuje zasoby krajów i narody. Udziela im pożyczek na "rozwój" które ląduja w prywatnej kieszeni dyktatorów a są do spłacenia z wysokimi odsetkami przez biedne i głodne narody.
Uniwersalnym i zawsze skutecznym neokolonialnym narzędziem północy jest łapówka, ale tylko dana za granicą. Wolna ją odliczyc od podatku ! W kraju łapówka jest przeklęta i łapowkarz ładuje w więzieniu - hipokryzja doskonale świadczy o tym ze bogata pólnoc wie jak wielkie szkody wyrządza łapownictwo.
Byłe mocarstwa kolonialne szybko odkryły urok łąpówki wręczanej kacykowi. Niemcy robili to samo ale jeszcze lepiej niż francuzi i brytyjczycy. Zagraniczna łapówka była legalnie księgowana w Niemczech do 1999 roku. Rząd niby zakazał łapówkarstwa ale nic się tak naprawde nic się nie zmieniło poza koniecznoscią rozbudowanego kamuflażu i zacierania śladów.
USA prowadząc kosztowną Zimną Wojne, chcąc poprawić kiepski ideologicznie wizerunek Zachodu zdelegalizowały w 1977 roku zagraniczne łapownictwo.
Fragmenty Wstępu do "Foreign Corrupt Practices Act - FCPA" , Ustawa O Zagraniczncyh Praktykach Korupcyjnych. Przepisy Antyłąpówkarskie
"W ramach badań Komisji Papierów Wartościowych i Giełd przeprowadzonych w połowie lat 70 ubiegłego wieku ponad 400 firm amerykańskich przyznało się do dokonywania wątpliwych lub wręcz nielegalnych płatności na rzecz zagranicznych urzędników rządowych, polityków lub partii politycznych, łącznie na kwotę przekraczającą 300 milionów USD. Skala nieprawidłowości rozciągała się od przekupstwa urzędników w celu zapewnienia ich korzystnego działania w ramach zagranicznego rządu do opłat mających na celu to, aby pracownicy rządowi nie realizowali wszystkich swoich ministerialnych lub urzędniczych obowiązków. Kongres uchwalił Ustawę FCPA w celu ukrócenia praktyk łapówkarskich w odniesieniu do zagranicznych urzędników i przywrócenia społecznej wiary w uczciwość amerykańskiego systemu biznesowego.
Ustawa FCPA miała mieć duży wpływ na sposób prowadzenia interesów przez firmy amerykańskie – i tak też się stało. Niektóre firmy, które uciekały się do łapownictwa, zostały pociągnięte do odpowiedzialności w procesach cywilnych i karnych. Po uchwaleniu Ustawy FCPA Kongres z niepokojem obserwował sytuację polegającą na tym, że firmy amerykańskie znalazły się w gorszym położeniu w stosunku do firm zagranicznych, które rutynowo wręczały łapówki i – w przypadku niektórych państw – mogły sumy tych łapówek potraktować jako koszty uzyskania przychodu. W związku z tym w roku 1988 Kongres polecił,
aby rząd rozpoczął negocjacje w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w celu uzyskania porozumienia z innymi znaczącymi handlowo partnerami w zakresie uchwalenia przepisów prawnych podobnych do Ustawy FCPA. Prawie 10 lat później, w roku 1997, Stany Zjednoczone i 33 inne państwa podpisały Konwencję OECD o zwalczaniu przekupstwa zagranicznych funkcjonariuszy publicznych w międzynarodowych transakcjach handlowych. Stany jednoczone ratyfikowały Konwencję i wprowadziły przepisy wykonawcze w roku 1998."
Siemens jest potężnym graczem globalnym z branży energetycznej, elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej. . Jest narodowym technologicznym, koncernem elektrotechnicznym Niemiec. Pośrednio organizuje on życie i prace 6 milionów niemców. Jest pupilem rządu niemieckiego.
W czasie II wojny światowej produkcja militarna Siemensa stanowiła 70% całosci. Siemens uczestniczył w wielkiej zorganizowanej grabieży przemysłowej Polski i krajów ZSRR. Bezlitośnie eksploatował robotników przymusowych, jeńców wojennych oraz więźniów obozów koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Groß-Rosen. Opracował projekty krematoriów w obozie Auschwitz-Birkenau oraz zamontował w nich urządzenia gazowe.
Produkował kluczowe elementy pocisków V-1 i V-2.
Główna siedziba koncernu [zdjęcie] jest w Monachium
Walne zgromadzenia spółki odbywają się w monachijskiej Hali Olimpijskiej.
Walne zgromadzenie z 25 stycznia 2007 roku z udziałem 13 000 akcjonariuszy i pracowników zaalarmowanych korupcją Siemensa trwało 12 godzin. Zgromadzeni reprezentowali 41% kapitału. Największym udziałowcem jest rodzina Siemens mająca 5.5% kapitału. Zołożyciele mają razem 8% kapitału.
Z uwagi na duże rozproszenie kapitału wystarczy to do faktycznego kontrolowania spółki. Niektóre szacunki podają ze większość udziałow mają podmioty zagraniczne.
Znanych i dobrze udokumentowanych jest kilkadziesiąt przypadów wielkiej korupcji Siemensa z XX wieku. W 1914 roku szczegółowo opisano sprawę prowizji wypłaconej przez spółke Siemens-Halske japońskiemu urzędnikowi za duży wygrany przetarg na dostawy dla japońskiej marynarki wojennej.
Niemiecka solidność i uczciwość oraz honor samuraja.
Cały czas tlą się podejrzenia i sledztwa o korupcje Siemensa na całym swiecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz