Odpowiedzialność porządkowa i dyscyplinarna urzędników w skorumpowanych krajach peryferyjnych jest fikcyjna. Totez tam niegospodarność rządu bije wszelkie rekordy. "Duży rząd" ma sens tylkow krajach uczciwych. Przedsiębiorcy szwedzcy płacą podatki ale duzo od państwa dostają i chwalą to sobie.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C344:
"Trybunal Obrachunkowy Unii Europejskiej na posiedzeniu w dniu 6 wrzesnia 2012 r. przyjal SPRAWOZDANIA ROCZNE za rok budzetowy 2011.
Sprawozdania wraz z odpowiedziami instytucji na uwagi Trybunalu zostaly przekazane organom odpowiedzialnym za udzielanie absolutorium z wykonania budzetu oraz innym instytucjom."
"Europejski Trybunal Obrachunkowy jest instytucja ustanowiona na mocy Traktatu w celu sprawowania kontroli nad finansami Unii Europejskiej (UE). Jako zewnerzny kontroler UE przyczynia siedo poprawy zarzadzania finansami UE i pelni funkcje niezaleznego straznika interesow finansowych obywateli Unii. Wiecej informacji na temat Trybunalu mozna znalezsc w jego rocznym sprawozdaniu z dzialalnosci, ktore, podobnie jak sprawozdania specjalne dotyczace dochodow i programu wydatkow UE oraz opinie w sprawie nowych przepisow lub zmian legislacyjnych, znajduje sie na stronie internetowejTrybunalu"
Trybunał stwiedza rożne poważne uchybienia w wydawaniu środków Uni Europejskiej oraz szeregi uchybien proceduralnych. Czasami poważne wątpliwości budzi 60% wydatków !
Trybunał wskazuje przy tym obszary różnych ryzyk. Komisja Europejska na każda opisaną nieprawidłowość odpowiada w tym stylu:
"Kontrole przeprowadzone przez Komisje zostaly opracowane w taki sposob, aby wykrywanie i korygowanie bledy, poprzez kontrole ex post, po dokonaniu platnosci koncowych, bylo w dalszym ciagu mozliwe. Szeroko zakrojony program kontroli ex post zarzadzany jest corocznie przez dyrekcje generalne przyznajace pomoc zewnetrzna, w oparciu o formalny proces oceny ryzyka. Komisja uwaza, ze dziala w krajach, w ktoych zapobieganie bledom wykrytym przez Trybunal lub ich korekta jest czesto jesli nie niemozliwa, to bardzo trudna."
ETO zbadał sposób wykorzystania środków z Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, za okres 2007–2013 które miały być wydane na zwiększenie efektywności energetycznej. Sprawozdanie nr 21/2012 ETO ocenia, czy współfinansowane ze środków polityki spójności inwestycje, mające poprawić efektywność energetyczną, były opłacalne.
Od 2000 roku Unia Europejska za pośrednictwem funduszy dostępnych w ramach polityki spójności wydała prawie 5 mld euro na współfinansowanie działań na rzecz efektywności energetycznej w państwach członkowskich. Za należyte zarządzanie tymi funduszami odpowiedzialna jest zarówno Komisja Europejska, jak i państwa członkowskie.
Audyt wykonano dla Czech, Litwy i Włoch , które najbardziej zyskały na programie. Oceniono cztery programy operacyjne i 24 projekty inwestycyjne dotyczące budynków administracji publicznej na które wydano 1.2 mld Euro. W 18 projektach nie można było zweryfikować faktycznych oszczędności energii, ponieważ nie zostały one rzetelnie zmierzone.
W Czechach koszty inwestycyjne wyniosły 339 euro na jeden zaoszczedzony GJ energii , a okres zwrotu nakładu wyniósł 28 lat.
Zaoszczędzenie jednego GJ na Litwie kosztowało 861 euro a okres zwrotu nakładu wyniósł 72–96 lat
Zaoszczędzenie jednego GJ we Włoszech kosztowało 14 500 euro a okres zwrotu nakładu wyniósł 288 – 444 lat.
Wyliczenia nie obejmuja kosztu kapitalu. Te zielone "inwestycje" naprawde nie zwróca sie nigdy. Pieniądze zostały wyrzucone w błoto.
W Danii instytucje są zobligowane do wdrożenia środków energooszczędnych z okresem opłacalności od dwóch do pięciu lat, w Belgi maksimum 7 lat. W Danii urzędnicy sa uczciwi i za błedy ponoszą realna odpowiedzialność.
ETO stwierdził , że projekty wybrane do finansowania nie miały ustalonych racjonalnych celów w odniesieniu do opłacalności.
Państwa członkowskie wykorzystywały środki finansowe na remont budynków publicznych, natomiast efektywność energetyczna nie była brana pod uwage lub w najlepszym razie była kwestią drugorzędną.
"W stosunku do żadnego ze skontrolowanych projektów nie przeprowadzono oceny potrzeb ani nawet analizy potencjalnych oszczędności energii w związku z inwestycją.
Z punktu widzenia efektywności energetycznej można zatem w znacznej mierze uznać te środki za stracone”.
Oczywiscie im większa korupcja tym większe marnotrawstwo publicznego grosza. Jaki ma sens zabieranie w formie podatków środków dobrym peryferyjnym, rentownym firmom aby je póżniej zmarnowac w programach unijnych to wie tylko biurokracja Związku Socjalistycznych Republik Europejskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz