1. Odejscie w czasie I Wojny Swiatowej i po niej od standardu zlota i drukowanie pieniedzy bez umiaru spowodowało wszedzie wielka inflacje a czasem hiperinflacje. Takze pozniejsze epizody finansowania wojen inflacja konczyly sie hiperinflacja wojenna i powojenna. Finansowanie wojny drukowanym pieniadzem i inflacja jest grabieza spoleczenstwa !
Celem i efektem wojny sa ogromne zniszczenia materialne, kalectwo i smierc ludzi. Zamiast finansowac wojne inflacja a potem hiperinflacja mozna wojne prowadzic na kredyt oprocentowany na 25% u tłustych swiatowych bankierow. Mozna wiec alternatywnie zadluzyc kraj na pol wieku a z jego mieszkancow zrobic niewolnikow. Do wyboru jest wiec paraliz dzieciecy Polio lub HIV. Nie wiadomo co jest gorsze.
Pionierskie prace nad optymalizacja kosztow bombardowan stategicznych w stosunku do uzyskanych efektow rozpoczeto w czasie II Wojny Swiatowej w Wielkiej Brytani. Odkryto efekt skali i efekt synergi. Im wieksze bombardowanie tym mniejsze koszty jednostkowe zniszczenia mienia przeciwnika i zabicia ludzi. Celem jest niszczenie wszystkich zakladow przemyslowych, burzenie i palenie miast oraz zabicie i okaleczenie jak najwiekszej ilosci ludzi. Horror terroryzujacych spoleczenstwo nocnych bombardowan na dlugo zapadł w pamiec spoleczenstw. Niemcy poczatkowo uwazali ze cele wybierane przez aliantow sa chaotycznie ale szybko zrozumeili ze plan niszczenia III Rzeszy jest bezlitosnie precyzyjny. 12 maja 1944 roku tysiąc bombowców z amerykańskiej 8 floty powietrznej uderzyło na 12 kluczowych zakładów chemicznych produkujących benzynę syntetyczną. Amerykańska 8 flota powietrzna dostała m.in rozkaz całkowitego zniszczeniu przemysłu chemicznego III Rzeszy i pozbawienia nazistow paliw. Albert Speer napisał: „Tego dnia rozstrzygnięta została wojna techniczna” Pięć dni później Speer zameldował Hitlerowi: „Wróg zaatakował jedno z najczulszych naszych miejsc. Jeżeli tym razem będzie konsekwentny, wkrótce nie będziemy mieli poważniejszej produkcji materiałów pędnych”. Pozniej odnotował „W sierpniu osiągnęliśmy znów 10 procent, we wrześniu 5,5 procent, w październiku znów 10 procent naszej dawnej zdolności produkcyjnej” Dla wszystkich było jasne ze alianci zwyciezyli a dalsza wojna przysparza jedynie zniszczen i sieje smierc.
Elita amerykanska wygrala wojne o hegemonie nad swiatem w biurach badawczych i halach produkcyjnych.
Inflacje i hiperinflacje powojenne sa zupelnie normalne w czasie kiedy panuje chaos, bezprawie i ogolny brak zaufania.
"Lepsza" zamiast wojny fizycznej jest wojna gospodarcza lub finansowa.
2. Hiperinflacja w Republice Weimarskiej spowodowana była gigantycznymi wydatkami związanymi z nalozonymi na Niemcy reparacjami wojennymi i nie miala nic wspolnego z sensowna emisja pieniadza na potrzeby gospodarki. Adolf Hitler szybko doszedł do wniosku ze lepiej zamiast splacac szalone reparacje wojenne, bedzie wierzyciela okupowac lub po prostu zabic. Tomasz Mann powiedział, że obrabowani przez inflację Niemcy łatwo sami stali się później rabusiami Europy.
W 1914 roku pół kilograma chlleba kosztowało 19 fenigów. W srodku wojny w 1916 roku chleb kosztował 22 fenigi a po wojnie w 1919 chleb kosztował 26 fenigów. Zatem to nie wydatki wojenne byly zrodlem inflacji. Dwa lata po wojnie w 1920 chleb kosztuje już markę i 20 fenigów. W czerwcu 1922 za funt chleba Niemcy musieli zapłacić 3,50 marki, a już w styczniu 1923 -700 ! Ceny oszlały. Pieniadze noszono w walizkach. We wrześniu 1923 cena chleba wynosiłła 2 milionów marek, miesiąc później miliard marek W listopadzie 1923 roku chleb kosztował 80 miliardów marek
Robotnicy dostawali wypłatę dwa razy dziennie i natychmiast biegli do sklepów zanim pieniadze stracily wartosc ! Wydrukowano banknoty 10 bilionowe, ale nie weszły one do obiegu, bowiem 15 listopada wprowadzono nową markę niemiecką, wartą jeden bilion starych. Od nowego roku chleb kosztował już tylko 35 fenigów.
3. Genialny Tomas Edison powiedział tak : „W naszej historii kilku największych Amerykanów szukało sposobu na przełamanie piętna Hamiltona (polityki zadłużonego pieniądza wprowadzonej przez Aleksandra Hamiltona) i przejście na naszą politykę monetarną, która zastąpi tamtą, stałą podażą pieniądza, mierzoną fizycznymi potrzebami narodu. Brak społecznego i oficjalnego zrozumienia, połączony z siłą interesów bankowych, które wzbudziły ukierunkowane interesy w obecnym chaotycznym systemie, udaremniły wszelkie wysiłki.
Nie pozwólcie im zmylić was ich wołaniem o ‘papierowe pieniądze’. Niebezpieczeństwo papierowych pieniędzy jest dokładnie tym, czym jest niebezpieczeństwo złota – nie jest dobrze, jeśli będziecie ich mieli za dużo. Istnieje tylko jedna zasada dotycząca pieniędzy i jest nią: mieć ich wystarczającą ilość do prowadzenia całego uzasadnionego handlu czekającego na realizację. Za dużo i za mało – oba rozwiązania są złe. Właściwą proporcją jest wystarczająca ilość pieniędzy do prowadzenia handlu i wystarczająca ilość do zapobiegania stagnacji z jednej strony oraz niewystarczająca ilość, by zezwolić na spekulację z drugiej strony."
4. "Wydrukowanie" czy raczej wyemitowanie przez rzad i jego bank wzglednej ilosci pieniadza odpowiadajacej sumie inflacji i przyrostowi PKB nie zmienia inflacji i jest calkowicie bezpieczne.
5. Benjamin Franklin w 1750 roku napisał o populacji 13 kolonii na kontynencie amerykańskim:" „Nie sposób znaleźć szczęśliwszej i lepiej prosperującej populacji na całej powierzchni kuli ziemskiej”. Kiedy pojechał do Anglii jako reprezentant interesów kolonii, został zapytany, jak może wyjaśnić rozwój warunków dobrobytu w koloniach, podczas gdy w kraju macierzystym szerzy się nędza."
„To proste”, odpowiedział Franklin. „W koloniach emitujemy własne pieniądze. Nazywa się je Świadectwem Kolonialnym. Emitujemy je w odpowiedniej proporcji, żeby produkty mogły łatwo trafić od producentów do konsumentów. W ten sposób emitując dla nas nasze własne pieniądze, kontrolujemy ich siłę nabywczą i nikomu nie musimy płacić procentu.”
Gdy tylko bankierzy angielscy dowiedzieli się o tym, wprowadzili prawo zatwierdzone przez Parlament Brytyjski, zabraniające koloniom emitowania własnego pieniądza i nakazali im użycie jedynie pieniądza ze złota i srebra pożyczonego na procent przez nich – bankierów angielskich, w ograniczonej ilości. Obieg tego pieniądza został w ten sposób zredukowany o połowę co doprowadziło do zapaści gospodarczej."
6. Prezydent Abraham Lincoln nie mając pieniędzy na finansowanie działań wojennych Północy w czasie wojny secesyjnej , zwrócił się do bankierów Nowego Jorku, którzy zgodzili się pożyczyć mu pieniądze na procent – od 24 do 36 procent. Lincoln odmówił uwazajac że ten lichwiarski procent doprowadzi Stany Zjednoczone do całkowitej ruiny.
Doradcy prezydenta mowili: „Zwróć się do Kongresu o przyjęcie ustawy, pozwalającej na wydrukowanie legalnych papierów wartościowych, opłać przy ich pomocy żołnierzy i wygraj razem z nimi wojnę.”
Udało się w Kongresie uchwalić Ustawę Zielonego Dolara, który był walutą kompletnie niezależną od tej tworzonej przez bankierów. Wydrukowano 445 milionów dolarów, ktorymi oplacono dostawy i armię oraz wszelkie koszty wojny z Południem.
Lincoln powiedział: “Rząd posiadający władzę tworzenia i emisji waluty i kredytu jako pieniędzy i cieszący się prawem wycofywania zarówno waluty jak i kredytu z obiegu za pomocą podatków i w inny sposób, nie powinien i nie może pożyczać kapitału na procent jako środka finansowania prac rządowych i przedsięwzięć publicznych... Przywilej tworzenia i emitowania pieniędzy jest nie tylko najwyższym przywilejem rządu, ale jest jego najwyższą twórczą możliwością.”
Lincoln mówił o tych zielonych dolarach, jako o „największym błogosławieństwie, jakie Amerykanie kiedykolwiek mieli”. Błogosławieństwo dla wszystkich, ale nie dla bankierów, ponieważ kończyło to ich machinacje, kradzież kredytu narodowego i pożyczki pieniędzy na procent.
Bankierzy robili więc wszystko, co możliwe, żeby zniszczyć te „zielone dolary” i przeszkadzać Lincolnowi w rządzeniu. Lord Goschen, rzecznik finansistów, napisał w London Times (cytat wzięty z Kto rządzi Ameryką [Who Rules America] – autorstwa C. K. Howe’a i przedrukowany w pracy Martyrologia Pieniędzy Lincolna [Lincoln Money Martyred] – autorstwa dr R. E. Searcha):
„Jeżeli ta szkodliwa polityka finansowa, która ma swoje źródło w Ameryce Północnej umocni się na stałe, wtedy taki rząd będzie dostarczał swoje własne pieniądze, bez żadnych kosztów, będzie spłacał długi i będzie bez długów. Będzie miał wszystkie potrzebne pieniądze niezbędne do utrzymania się. Będzie prosperował bez precedensu w historii świata. Taki rząd musi być zniszczony, albo zniszczy każdą monarchię na świecie.” (Monarchię bankierów pożyczających pieniądze z procentem.)
Po pierwsze, w celu zdyskredytowania „zielonych” dolarów bankierzy namówili Kongres, żeby głosował w lutym 1862 roku za „Klauzulą Wyjątkową” (Exception Clause), która mówiła, że zielonymi dolarami nie będzie można spłacać odsetek od długu narodowego, ani płacić podatków, akcyzy, czy opłat importowych. Następnie w 1863 roku sfinansowawszy wybór odpowiedniej liczby senatorów i przedstawicieli parlamentu, bankierzy uzyskali anulowanie przez Kongres prawa „zielonych dolarów” (Greenback Law) i wprowadzenie na jego miejsce Narodowej Ustawy Bankowej (National Banking Act). (Pieniądze miały być następnie emitowane jako obciążone odsetkami przez banki prywatne.)
Ustawa ta zapewniała też wycofanie „zielonych dolarów” z obiegu, gdy tylko znajdą się w Ministerstwie Skarbu jako opłaty podatkowe. Lincoln ze złością protestował, ale najpilniejszą sprawą dla niego było wygranie wojny i ocalenie Stanów Zjednoczonych jako całości. Odłożył więc na okres powojenny swoje veto, które miał zamiar złożyć przeciwko tej ustawie i działania, które miał podjąć przeciwko bankierom. Niemniej złożył deklarację:
„Mam dwóch wielkich wrogów: armię Południa przed sobą i bankierów z tyłu. Z tych dwóch największym wrogiem są bankierzy.”
Lincoln został powtórnie wybrany na prezydenta w 1864 roku i było jasne, że po wojnie zaatakuje silną pozycję bankierów. Wojna skończyła się 9 kwietnia 1865 roku, a pięć dni później, 14 kwietnia, Lincoln zginął w zamachu. Nastąpiła ogromna redukcja kredytu, zorganizowana przez banki. Wielkość pieniądza w obiegu wynosiła w 1866 roku 1907 milionów dolarów, co na głowę każdego Amerykanina dawało 50,46 dolara, a w 1876 roku suma ta została zredukowana do 605 milionów dolarów, co dało 14,60 dolara na głowę. Rezultat: po 10 latach upadek 56 446 przedsiębiorstw, reprezentujących stratę 2 miliardów dolarów. I jakby tego jeszcze było mało, bankierzy zredukowali ilość pieniądza w obiegu do 6,67 dolara na głowę w 1887 r.!
Po piecioleciu wojenym zielony dolar wart byl 40% tego co w czasie emisji tak wiec inflacja byla spora.
Wojna secesyjna to jeden z niewielu przykladow wojny ktora przyniosla korzysc. Idea zbudowania w Stanach Zjednoczonych arcypoteznego kompleksu przemyslowo - rolnego zyla wsrod elit od dawna ale dopiero wojna secesyjna obciela łeb kompradorskiej elicie południa a przemyslowcy z połnocy szybko zaczeli industralizowac i modernizowac cały kraj. Co charakterystyczne wtedy takze w Polsce w 1863 roku car zniosł panszczyzne czyli niewolnictwo jako system niewydajny.
7. Po II Wojnie Swiatowej az do 1990 roku pieniadz kreował i drukował NBP na potrzeby rzadu PRL. Caly system bankowy był panstwowy. Cene kredytu ustalano tak by jedynie pokryc koszty funkcjonowania banku. Oprocentowanie kredytu bylo bardzo niskie wynoszac około 2-4%. Stopa kredytu byla znacznie ponizej faktycznej inflacji. Kredyt obrotowy byl przewaznie dwukrotnie drozszy od inwestycyjnego. Po przekroczeniu planowanego okresu inwestycji stope karna podnoszono do symbolicznych 3%. Tani kredyt potrzebny byl na odbudowe apokaliptycznie zniszczonego wojna kraju i rozbudowe przemyslu. Bezrobocie nie istnialo a kraj udalo sie odbudowac w bardzo trudnych okolicznosciach. Plan industarlizacji , plan 6 letni finansowano z grabiezy rolnictwa i inflacji.
W latach 70 tych zroznicowano cene kredytu preferujac inwestycje szybkorentujace sie . Podniesiono stopy procentowe.
Konstrukcja systemu wyraznie preferowała bycie inwestorem totez niektore inwestycje byly malo sensowne.
Inflacja wystepowala przez caly okres trwania PRL ale jej oszacowanie jest trudne. Podaz pieniadz byla zbyt duza a nadmiar nie znajdujacy pokrycia w towarze nazywano nawisem inflacyjnym. Przy cenach urzedowych oznaczalo to wykupywanie towarow w sklepach i puste polki.
Strajki z lat 1980-81 a nastepnie stan wojenny i zachodnie sankcje gospodarcze doprowadzily do dewastacji polski system gospodarczy. Przez cale lata osiemdzisiate trwala w polsce wysoka inflacja
Nakazowo rozdzielczy system komunistyczny nie byl oparty o kulture kontraktu i umowe ale o przymus i przemoc. Podstepna wymiana pieniedzy konfiskowano oszczednosci i nawis inflacyjny.
8. Kanada od lat trzydziestych do szescdziesiatych (a wiec takze w czasie II Wojny ) "drukowala" pieniadze, szybko i stabilnie sie przy tym rozwijajac.
Rzad Chin bezposrednio rozwaznie emituje pieniadz. Bezpieczenstwo finansowe Chin jest scisle nadzorowane i monitorowane.
9. Japonia obciążona 220% długiem publicznym radzi sobie z nim dobrze, ponieważ jego finansowanie nie odbywa się na zglobalizowanych rynkach finansowych, ale wylacznie w krajowym systemie oszczędności. Dlug jest zdeglobalizowany. Usuwa to groźbę spekulacji i zapewnia systemowi stabilność. Ponadto Japonia netto jest najwiekszym wierzycielem swiata
Wedlug raport McKinsey Global Institute z 2011 roku [wykres powyzej] Polska jest 10 najbardziej zadłużonym krajem świata ! Dane sa juz nieaktualne bowiem nasz zagraniczny dlug przekracza obecnie 370 mld dolarow
10. Bezprecedensowa skala"drukowania" pieniedzy w kolejnych programach QE przez amerykanski FED pozwala stwierdzic ze praktycznie obecnie pieniadze sie w wiekszosci drukuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz