Panstwo opiekuncze 3

Panstwo opiekuncze 3

 Dwa mocarstwa gospodarczo - technologiczne powojennego swiata - Niemcy i Japonia - zostaly przywrocone do zycia dzieki rozsadkowi elit Stanow Zjednoczonych. Posluchaly one opini Keynesa sprzed swierc wieku ze to glupi i msciwy Traktat Wersalski przyczynil sie do wybuchu Wielkiego Kryzysu i II Wojny. Faktycznie zadne wojska okupacyjne nie wkroczyły na teren "pokonanych" Niemiec a II Wojna Swiatowa była po prostu dogrywka I Wojny.

Tragiczna I Wojna Światowa była paranoicznym konfliktem rodzin królewskich a kontynent został pogrązony w wojnie na skutek funkcjonowania systemu wielu wikłajacych sojuszy. Zwycieska strona wykazała maksimum złej woli i brak rozsadku kreujac Niemcy na winowajce. Francja pokonana przez Prusy - Niemcy w wojnie z 1870 roku wypowiedzianej przez Napoleona III pragneła zemsty, triumfu i upatrywała w ogromnych reparacjach wojennych zrodła przyszłych poteznych problemow gospodarczych Niemiec. Elity francuskie były jednak na tyle głupie, jak zwykle zreszta, ze nie doszło do ich swiadomosci ze Niemcom bedzie po prostu taniej zabic wrogow niz dalej płacic reparacje.

Amerykanie zdecydowali przeprowadzic egzekucje niemieckich i japonskich zbrodniarzy wojennych ale zarazem dac spoleczenstwom tych krajow szanse na normalne zycie i rehabilitacje wzorowym zachowaniem i praca. Nie zawiedli sie. Niemcy i Japonia byli wzorowymi krajami dobrobytu, wolnosci, stabilnosci, demokracji i porzadku.
Niemcom bardzo dopomogla głupia akcja zablokowania Berlina przez Stalina gdzie USA po raz pierwszy w histori zawarly przymierze z niemieckim spoleczenstwem.
Genialny general MacArthur po odebraniu kapitulacji Japonii dostał ją w zarzad co pokazano w filmie "Cesarz". General doskonale wiedzial ze obarczenie zbrodniami wojennymi boskiego cesarza, jego rodziny oraz establiszmentu i ich egzekucje spowoduja w kraju chaos niemozliwy do opanowania gdy tymczasem trzeba kraj stabilizowac i odbudowac. Raport gen. Bonner Fellersowa stwiedzil ze odpowiedzialność cesarza Hirohito za wejście Japonii do wojny jest watpliwa i trudna do potwierdzenia, ale to Cesarz stanowczo zdecydował o przerwaniu wojny. Amerykanie oszczedzili cesarza i establiszment. MacArthur byl przeciwny rabowaniu zniszczonej Japoni uwazajac ze brak kapitalu utrudni i spowolni odbudowe. Zlecona ekspertyza stwierdzila ze dwór cesarski i Japonia są kompletnymi bankrutami i odszkodowań wojennych nie będzie. Japonczycy wzieli sie do pracy na efekty ktorej nie trzeba bylo dlugo czekac. USA zyskaly wiernego antykomunistycznego sojusznika ktorego gospodarka skutecznie uczestniczyla w poskramianiu sowieckiej agresji

Dla idei panstwa dobrobytu istotne jest to ze Japonia i Niemcy bardzo szybko rozwijały sie w warunkach egalitaryzmu dochodowego i znikomego bezrobocia. W duzych japonskich firmach stosunek zarobkow najnizszych do najwyzszych był zaledwie jak jeden do trzech.
Takze rownosc była cecha powojennej amerykanskiej gospodarki i spoleczenstwa az do lat siedemdziesiatych. To własnie egalitaryzm płacowy i wielkomasowa produkcja dały powszechny dobrobyt i mozliwosc zagospodarowywania wytworzonych wielkich nadwyzek przez panstwo dobrobytu.

Doszło jednak w wielu panstwach opiekunczych do absurdalnego przerostu biurokracji i przerostu calego sektora publicznego i coraz czesciej stawiono pytanie nad efektywnoscia i celowoscia alokowania srodkow do sektora publicznego. Apetyty sektora publicznego byly ponad miare i zdrowy rozsadek. Przeprowadzone w USA wyliczenia wskazywały ze biurokracja pochlania lwia czesc srodkow skierowanych na pomoc socjalna a dodatkowo otrzymuja ja nie zawsze najbardziej jej potrzebujacy.
Sprawny system socjalny jest bardzo potrzebny, aby wspierać rzeczywiscie potrzebujących. System socjalny ma motywowac kazdego do rozwoju i wysiłku dla dobra wspolnego. Jednak system nie moze demotywować od wysilku tych którzy moga i potrafią sami o siebie zadbać. Ogromnie deprawujace, demotywujace i demoralizujace sa przyklady roznych cwaniaczkow ktorzy po znajomosci czy za łapowke bezprawnie czerpia z systemu socjalnego korzysci pelnymi garsciami.
Operatorem systemu socjalnego sa panstwowi urzednicy. W uczciwych , nieskorumpowanych panstwach system socjalny moze dzialac dobrze choc i tam dochodzi do wynaturzen ktore sa jednak marginesem. W panstwach skorumpowanych , jak Polska, nic w sferze publicznej nie dziala jak nalezy a wiec i nie dziala system socjalny.
Koniecznie trzeba pomagac niedozywionym Polskim dzieciom. Sprawa niedozywionych dzieci hanbi wszystkich Polakow i wymaga wymierzenia polskim politykom surowej kary. Jak najbardziej celowe jest pomaganie dzieciom z biednych rodzin aby nie dziedziczyly one po swoich rodzicach biedy i wszystkich patologi jakie ona generuje z wykluczeniem spolecznym wlacznie. Chetnym do sensownego studiowania nalezy udzielic preferencyjnego kredytu bowiem motywuje ich to do pracy i rozwoju.
Kombinatorow, wyludzaczy i oszustow trzeba jednak bezlitosnie karac wysokimi grzywnami.
Pomoc socjalna jest wechikulem wyborczym falszywej i skompromitowanej lewicy kawiorowej.

W publicznych dyskusjach zupelnie pomijane jest tło gospodarcze genezy panstwa dobrobytu. To tak jakby udawac ze nie widzimy slonia w menazerii.

Trzy czynniki zakonczyły Złota Ere Kapitalizmu na zachodzie. Błyskawicznie rozwijajaca sie Japonia stała sie arcypoteznym mocarstwem gospodarczym i technologicznym. Firmy japonskie potrafily wytworzyc lepsze i tansze samochody, sprzet RTV i AGD a takze maszyny i urzadzenia przemyslowe. Zdecydowanie zakonczylo to prosperity zachodniego sektora eksportowego. Pozniejsza ofensywa przemyslowa Japoni z lat osiemdziesiatych dosłownie zniszczyla niektore nowoczesne sektory przemyslowe w Europie i USA mimo iz rzady desperacko bronily zagrozonych firm. Calkowicie załamał sie dotychczasowy monopol technologiczno - gospodarczo - finansowy zachodu, z ktorego zachod czerpal korzysci ponad miare. Doszło do tego ze firmy japonskie produkowały 80% pamieci do komputerow i urzadzen elektronicznych a firmy subsydiowane przez rzady europejskie i USA i tak nie byly w stanie podjac konkurencji z japonczykami.

Gospodarka europejska po odbudowie ze zniszczen wojenych i modernizacji zaczela stopniowo konkurowac z gospodarka USA. W koncu potezna europejska maszyneria przemyslowa zaczela sprawiac swoim eksportem do USA klopoty hegemonowi burzac porzadek na jego rynku.

Trzecim silnym ciosem dla calej gospodarki swiatowej był kryzys naftowy.

Neoliberalizm propagowany od lat siedemdzisiatych przyniosł "recepty" na rozbuchane i coraz bardziej patologiczne panstwo opiekuncze. Zreszta gdyby nie neoliberalizm to i tak zracjonalizowanie panstwa opiekunczego , ktore stalo sie marnotrawnym potworem bylo konieczne w nowo zaistnialych okolicznosciach. Stanowczo trzeba jednak podkreslic ze cennych cech panstwa opiekunczego nikt wtedy nie kwestionował i rowniez obecnie jest to czynione rzadko. Akceptowalnym powszechnie osiagnieciem panstwa dobrobytu jest powszechna edukacja, ochrona zdrowia i zabezpieczenie na starosc.

Kolejnym bezwzglednym rywalem zachodu stała sie pozniej Korea Południowa a obecnie niewyobrazalnym wprost zagrozeniem sa Chiny. Ich udzial w gospodarce swiatowej rosnie z roku na rok tak jak spada udzial zachodu.

Prasa coraz czesciej pisze ze blyskawicznie rosnace wynagrodzenia Chinczykow zmuszaja zachodnich posiadaczy firm w Chinach do rozwazania projektow przeniesienia firm do innych tanszych krajow. Obecnie jest to raczej jalowa propaganda celowana w strone decydentow chinskich. Dyspozytorzy tej propagandy mylnie licza na to ze rzad Chin powstrzyma blyskawiczny wzrost plac podczas gdy to wlasnie rzad w oficjalnych dokumentach planuje dalszy blyskawiczny wzrost plac i ogromny rozwoj rynku wewnetrznego.
Zachodni inwestorzy w umowach z chinskim rzadem zaciagneli szereg zobowiazan i nie moga bezkosztowo wycofac sie z Chin. Firmy w chinach korzystaja z doskonałej infrastruktury. Korzystaja z wielu tanich materialow (takze pierwiastki ziem rzadkich) dostepnych w Chinach a objetych ograniczeniami eksportowymi. Czesto dostawcy materialow do produkcji znajduja sie w niewielkiej odleglosci co obniza dodatkowo koszty. Tanie sprowadzenie czesci zamiennych do maszyn i urzadzen jest mozliwe w ciagu jednej doby. W miare sa dostepni na miejscu rozni specjalisci. Owszem moga sie z Chin wycofac firmy zlecajace szycie ubran.
Na firmach tych rzadowi chinskiemu niespecjalnie zreszta zalezy. Natomiast firmy z branzy srednich i sredniowysokich technologi moga tylko wrocic do krajow macierzystych na co sie nie zanosi mimo podawania przypadkow przenosin majacych miejsce.

Co ciekawe mimo szybko rosnacych plac chinczykow zachodnie firmy w Chinach sa super - rentowne i siedza na miliardowych gorach gotowki. Firmy stac wiec na duze podwyzki plac dla pracownikow.
Zyski dla korporacji wynikające z oszczędności na kosztach pracy chinczyka zamiast obywatela zachodu prawie w 100% zasilają kieszenie właścicieli, czyli 1%% najbogatszych. Na przeprowadzce przemyslu do Chin wzbogacilo sie 1%% najbogatszych i zbiedniala cala reszta spoleczenstwa. Przy planowanej przeprowadzce z Chin skoncza sie wielkie zyski korporacji a zyskaja zatrudnione w przeniesionych firmach spoleczenstwa. Wniosek z tego taki ze polityce siedzacy w kieszeniach oligarchi korporacyjnej i banksterow beda opozniac reindustralizacje. O co zatem naprawde chodzi ?
Jak oficjanie podaje chinski rzad gospodarka ma sie przeoorientowac z eksportowej na zorientowana na rynek wewnetrzny ! Jak to nalezy rozumiec.

Tak jak powiedzial Deng Xiaoping w 1978 - „nie ważne czy kot jest biały czy czarny, byle dobrze łapał myszy”. Chinczycy chcac kiedys zwabic zachodnie technologie i kapitał oferowali doskonale warunki inwestujacym firmom a w tym tania sile robocza. Ale chinczycy nauczyli sie juz technologi i maja wlasne 4000 mld dolarow kapitalu do wydania na inwestycje. Chinczycy stopniowo odchodza od modelu Taniej Siły Roboczej i nic nie jest ich w stanie w realizacji tego zamierzenia pochamowac. Teraz Chinczycy beda konsumowac wszelkie produkowane przez siebie i u siebie dobra. A dla reszty swiata a w tym zachodu oznacza to ze spadnie tam konsumpcja. Zachodnie firmy moga przeniesc produkcje z powrotem do Europy i USA ale sztywnym ograniczeniem pozostaje ilosc dostepnej ropy naftowej i gazu ziemnego oraz materialow krytycznych oferowanych na rynku swiatowym.
Dobrobyt Chinczykow oznacza ze mieszkancy zachodu musza ograniczyc swoj apetyt miedzy innymi na plynne paliwa.

Z rodzacymi sie potegami jest zawsze tak ze ich potege dostrzega sie z duzym opoznieniem. Na poczatku Wojny Secesyjnej w USA mocarstwa europejskie rozwazaly mozliwosc podjecie interwencji w USA. Kiedy jednak dotarly wiesci o skali konfliktu i ilosci produkowanej tam broni pomysly te oczywiscie zarzucono.
To wlasnie w USA opracowano i wdrozno technologie masowej produkcji broni palnej wysokiej jakosci. Z kolei w Wielkiej Brytani jeszcze na poczatku I Wojny bron produkowano w manufakturach !
Juz na przelomie XIX i XX wieku gospodarka amerykanska nie miala sobie rownej w swiecie ale hegemonem owczesnej fali globalizacji była niejako z rozpedu Wielka Brytania okopana i utwierdzona na swoich pozycjach. Po II Wojnie tylko USA mogły zostac hegemonem bowiem Wielka Brytania została zdyskwalifikowana do pelnienia tej roli.

Jest jeszcze za wczesnie aby orzec ze to Chiny zastapia USA w roli hegemona globalizacji. O ile gospodarka specjalnych stref ekonomicznych jest prezna i nowoczesna to na ogromnych obszarach Chin ludzie zyja w biedzie. Moze juz nie w nedzy ale nadal w biedzie. Chiny jak kazdy wielki kraj maja swoje problemy i musza kontrolowac niebezpieczne sily odsrodkowe.
Potezne problemy maja jednakowoz i Stany Zjednoczone. Podejmowane niesmiale proby ponownego uprzemyslowienia USA sa statystycznie niedostrzegalne.
Mozliwosc przeniesienia produkcji z drogich USA czy Europy spowolniła 20 lat temu tempo automatyzacji a robotyzacji w szczegolnosci. Jak na ironie Chiny są obecnie jedną z najbardziej dynamicznie robotyzujących się gospodarek swiata z czego wyplywa wniosek ze praca chinczykow jest juz na tyle droga, i systematycznie drozeje, ze warta ja zastepowac praca robotow. Dynamiczna modernizacja gospodarki chinskiej moze pokrzyzowac plany reindustralizacji USA i Europy, ktore z rozpaczy moga siegnac po palete narzedzia protekcjonizmu i dyskryminacji. USA moga prowokowac konflikty militarne uderzajace w gospodarke Chin. Dotychczasowa historia globalizacji pokazuje ze czasy zmiany hegemonow sa niezwykle niebezpieczne dla pokoju swiatowego.

Chińczycy od pewnego czasu podejmuja konsekwentne działania w kierunku umocnienia pozycji Yuana na arenie międzynarodowej i jego umiędzynarodowienia. Niedawno Europejski Bank Centralny i Ludowy Bank Chin podpisały umowe o wartosci 45 mld Euro o bezposredniej wymianie Euro na Yuany i Yuana na Euro.
Identyczne porozumienia Chiny zawarły juz wczesniej z Japonią, Indiami, Rosją, Brazylią, RPA, UAE, Australią, Niemcami oraz Wielką Brytanią.
Wszystkie te umowy uderzaja w dolara czyniac go zbednym w handlu Chin z ich partnerami i ograniczaja popyt na amerykańską walutę w gospodarce realnej. Yuan bardzo szybko awansuje na liscie swiatowych walut. Jest juz na pozycji 9 z dzienną wymianą na poziomie 120 mld USD.
Nie znamy jeszcze odpowiedzi Stanow Zjednoczonych na te poczynania Chin. Odpowiedz z pewnoscia nastapi jako ze z faktu bezkarnej emisji dolara w wielkiej skali USA czerpia rozliczne korzysci.