Złe długi 2

Złe długi 2

Niespłacanie długów wynika także z wypadków losowych - śmierci naturalnej i po ciężkiej chorobie, kalectwie i śmierci po wypadku komunikacyjnym. Normą jest zmniejszenie możliwości zarobkowych dłużników i popadanie w długi. 

Bank Centralny jako bank-banków i dyktator w systemie codziennie otrzymuje od banków komercyjnych raporty operacyjne. Zatem BC z ogromnym wyprzedzeniem ma wyczerpujące informacje o rozwijającej się chorobie złych długów. Zachodzi pytanie czy banki przekazują prawdziwe informacje a jeśli przekazują fałszywe informacje to od kiedy i dlaczego BC ( i inne organa państwa ) widząc niebilansowanie się całego systemu nic nie robi aby sytuacje uzdrowić choć jest do tego zobowiązany.

Prawo pozwala bankom sprzedać długi konkretnych dłużników windykatorom. Przedmiotem obrotu jest z reguły pakiet długów znacznej wartości.
W 2017 roku od banku Pekao windykator GetBack kupił portfel wierzytelności o nominalnej wartości 1,2 mld zł z liczbą dłużników sięgającą 100 tysięcy osób. Zapłacił za niego 148,5 mln zł, choć pion analiz GetBacku sensownie wycenił go na tylko 66 mln zł. Dlaczego taka niska była wycena długów ? Bo część długów była przedawniona. Część dłużników zmarła a duża część jest nieegzekwowalna. Bank najczęściej kiepskie wierzytelności sprzedają za 5-10% nominalnej wartości.
Handluje się wszelkimi długami. Pod koniec lat osiemdziesiątych wycena długu zbankrutowanej Polski czyli PRL oscylowała wokół 10% nominału !

W giga-korupcyjnym procesie Bail-Out  państwo skupuje od ratowanych banków-bankrutów złe kredyty za ich wartość nominalną a nie za 5-10% wartości jak powinno być ! Podatnicy ratują tyłek banksterom i oligarchom. To jest rozdawnictwo gigantycznych pieniędzy podatnika generujące potworny dług publiczny.
Innym korupcyjnym przekrętem jest skup obligacji korporacyjnych przez państwo lub EBC powodujący absurdalny wzrost cen obligacji korporacyjnych. Część z ratowanych korporacji jest bankrutami !

 Dyrektywa unijna BRRD z 2015 roku, Bank Recovery and Resolution Directive, ma na celu „ochronę podatników przed koniecznością  Bail-Outu banków popadłych w problemy przez zmuszenie ich wierzycieli i akcjonariuszy do udziału w akcji ratunkowej w procesie znanym jako Bail-In".  „Dotychczasowa procedura likwidacyjna, czyli procedura upadłościowa, jest czasochłonna, a syndyk zarządzający masą upadłościową nastawiony jest na pozbycie się aktywów po cenie, jaką w danym momencie zaoferuje rynek. Szybciej i mniejszym kosztem można zrestrukturyzować lub zlikwidować w sposób uporządkowany bank przy zastosowaniu procedur administracyjnych”.
Nie rokujący nadziei, trwale nierentowny bankrut - bank kandydat do upadku, decyzją (!) administracyjną może zostać przymusowo przejęty przez inny, zdrowy bank za symboliczne 1 Euro lub 1 Złotówkę. Bank jest dotychczasowym właścicielom i akcjonariuszom po prostu zabierany a oni nie mają prawa do protestu. Dyskretne techniczne przejęcie bankruta odbywa się w weekend a najlepiej w długi weekend. W poniedziałek rano klienci bankruta dowiadują się że są klientami innego banku i mogą swobodnie wykonywać operacje na swoich rachunkach.
W lipcu 2017 Banco Popular Espanol został w ciągu jednej nocy przejęty, za jedno euro, przez Santandera. Co ciekawe Santander w Polsce przejął BZWBK oraz Deutsche Bank Polska. Banco Popular Espanol  w 2016 odnotował 3,5 mld EUR straty i potrzeba było dokapitalizować go kwotą 3-5 mld euro aby mógł normalnie dalej działać. Informacje o przejęcie podano publicznie dopiero po fakcie przejęcia bankruta. Pewnie zrobiono tak aby nie wzbudzać niepotrzebnej paniki.
Akcje BPE spadały od dłuższego czasu. Po decyzji unijnej SRB - Single Resolution Board akcje BPE zniknęły z hiszpańskiej giełdy. Zniknęły także anulowane obligacje. Prasa w Hiszpanii podała że inwestorzy mogę się procesować z byłym ( wyrzuconym w całości ) zarządem banku.

Na Cyprze w 2013 roku odbyła się częściowa konfiskata pieniędzy z lokat bankowych i depozytów z rachunków bankowych. Media podają że znowelizowana BRRD pozwala częściowo  konfiskować lokaty i depozyty powyżej kwoty systemowej gwarancji, która w Polsce wynosi 100 tysięcy Euro.

Do polskiego porządku prawnego dyrektywy BRRD (Bank Recovery and Resolution Directive) oraz DGSD (Deposit Guarantee Schemes Directive) zostały wprowadzone Ustawą  o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji w 2016 roku.
Ustawa w ramach przymusowej restrukturyzacji pozwala w trybie administracyjnym: 
    -sprzedać upadający bank w całości lub w części,
    -utworzyć bank pomostowy – specjalny bank, do którego zostaną przeniesione dobre aktywa i zobowiązania (depozyty) zagrożonego banku,
    -umorzyć niektóre zobowiązania banku w celu pokrycia jego strat lub zamienić je na akcje, tak aby odbudować jego kapitały i umożliwić mu dalszą działalność (tzw. bail-in),
    -przenieść wątpliwe aktywa do podmiotu wyspecjalizowanego w zarządzaniu takimi aktywami.