Wzmacniacz. Glowa i rece.

Wzmacniacz. Glowa i rece.

  Współcześnie nie ma państw samodzielnych surowcowo, technologicznie i produktowo. Nawet w czasach „pokojowych” gdy nie ma wojny fizycznej trwa wojna gospodarcza i informacyjna. W konfrontacji chodzi o zajęcie najlepszego miejsca w światowym podziale pracy i o awans w tym systemie. Walka na wielu frontach tradycyjnie idzie o to kto pracuje na kogo. Trzeba głową pracować drogo a nie tanio pracować rękami !

Państwa rozwijające się gospodarczo wolniej niż światowa czołówka, stają się łatwym celem zarówno w wojnie gospodarczej jak i fizycznej.

Obecnie bardzo ważna staje się technologia mikroelektroniczna.

Na poszczególnych etapach rozwoju technologi mikroelektronicznej krytyczna jest chemia i/lub fizyka. Elektronicy zajmują się projektowaniem układów scalonych ale nie ich produkcją. Dopiero testują powstały wyrób.

Produkcja mikroelektroniczna jest tym bardziej skomplikowana im większa jest rozmaitość użytych elementów elektronicznych. W najprostszej technologi jest tylko tranzystor NPN ( także jako dioda ) i rezystory.

Pierwsze logiczne układy scalone TTL ( tylko tranzystory a w tym wieloemiterowy i rezystory ) Texas Instrument wypuścił w 1963 roku. Tranzystory pracują w niej z nasyceniem. Rozbudowywana seria SN74XX i XXX zdobyła ogromną popularność w świecie. Układy produkowano na licencji i bez licencji jak u nas i w innych krajach RWPG. Szybkość działania jest przeciętna ale stosowanie układów jest łatwe.

Chociaż komputery rodziny IBM 360 wykonano na układach hybrydowych SLT to ich funkcjonalne kopie produkowano już na układach TTL.

Ogromna większość minikomputerów powstała na układach TTL ale nie koniecznie rodziny SN74. W rodzinie są m.in. ALU, skomplikowane liczniki i rejestry. Na zachodzie podstawową historyczną linie 74 porzucono i produkowane są odmiany lub szybsze lub pobierające mniej mocy.

W realizacji wewnętrznych funkcji stosuje się funkcjonalną rozmaitości połączeń co skutkuje samymi zaletami.

Wewnętrzna bramka TTL jest znacznie prostsza, szybsza i mniejsza oraz pobiera mniej mocy. Czterobitowy układ ALU 74181 ma 75 bramek i prawdopodobnie około 174 tranzystorów a więc niewiele jak na wykonywane funkcje. Jego schemat nie jest publikowany. Jest trzykrotnie szybszy niż ekwiwalent wykonany na bramkach i pobiera wielokrotnie mniej mocy. Scalenie ALU z rejestrami daje część wykonawczą mikroprocesora segmentowego.

Z układów TTL produkuje się komputery i minikomputery natomiast w mikrokomputerach stanowią one rolę pomocniczą – dekodery adresów i sterowania oraz bufory adresów i danych.

Komputeryzacja prac księgowo - biurowych ma sens tam gdzie droga jest praca ludzka. Księgowych nam nie brakuje natomiast bardzo brakuje nam dolarów. Zachód nie mając w biurokracji komputerów osiągnął dużo wyższy poziom dochodu per capita niż my mamy obecnie.

Zatem w Polsce sens ma stosowanie mini i mikrokomputerów tylko w automatyzacji produkcji gdzie one są niezbędne oraz w badaniach naukowo – technologicznych.

Koncern IBM pary różnicowe tranzystorów w szybkiej nienasycanej logice zastosował już w 1956 roku. Współcześnie nazwa logiki ECL dotyczy układów logicznych MECL produkowanych przez Motorole i jej naśladowców. Inne koncerny swoje układy ECL produkują tylko dla siebie a nie na rynek. Układ MECL rodziny 10k ALU 10181 jest trzykrotnie szybszy od ALU 74181.

W logice ECL (MECL) stosuje się pary różnicowe, układ Gilberta, wtórniki emiterowe. Zatem w technologi stosowanej do produkcji układów MECL można produkować ( i produkuje się ) cały asortyment szybkich i bardzo szybkich układów analogowych ! Do dyspozycji są tylko tranzystory NPN i rezystory ale pomysłowość ludzka nie ma granic.

Największym w świecie producentem elektroniki jest Holenderski koncern Philips. Ma on oddziały - fabryki ( niektóre w krajach rozwiniętych (!) z potężnym własnym działem badawczym ) w Holandii, Anglii, Niemczech, Francji, USA, Belgii, Danii, Szwecji, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, HongKongu, Singapurze, Tajwanie, Indiach, Brazylii, Australii i nowej Zelandii.

Pracownicy Philipsa w całym świecie pracują na jego właścicieli. Firma dużo inwestuje co obniża środki do podziału dla właścicieli. Drogo pracują pracownicy głową w laboratoriach a „tanio” ( zależy od kraju ) rękami na linii produkcyjnej.

Philips ma przeogromny repertuar produkcyjny w dziedzinie wszelkich elementów elektronicznych i wyrobów gotowych. Tranzystory germanowe Philips rozpoczął produkować w 1954 roku ale w półprzewodnikach nigdy nie był liderem choć ostatnio bardzo wzmocnił się w produkcyjnej technologi mikroelektronicznej.

Philips prowadzi dość otwartą politykę informacyjną publikując unikalne materiały, prawdopodobnie chcąc także kreować swój stabilny, pozytywny obraz w świecie co dla takiego giganta operującego w skali globalnej jest istotne. Philips stara się być samodzielny technologicznie i wszystko sam opracować głównie w laboratoriach w Holandii ale gdy jego programy badawcze po jakimś czasie nie dają oczekiwanych efektów po prostu kupuje na przykład fabrykę półprzewodników jak amerykańskiego Signetics i stosuje opracowania z laboratoriów swoich zagranicznych fabryk.

Generalnie wszelkie prace badawcze nie dają żadnej gwarancji sukcesu i oczywiście prawdę tą zarządy zachodnich koncernów znają i aprobują.

W produkcji odbiorników telewizyjnych globalną konkurencje Philipsa stanowią tylko Japończycy.

Holandia jest członkiem NATO ale podobnie jak inne kraje europejskie nie prowadzi agresywnej polityki i propagandy przeciw krajom naszego bloku ( skuteczne akcje bojowe Polskich żołnierzy są bardzo dobrze pamiętane w Holandii ) i raczej jako koncern globalny stawia na handel i pokój. Chyba dla każdego rozumnego mieszkańca Europy jest jasne że wojna termojądrowa USA z ZSRR w Europie do ostatniego Europejczyka może mieć tylko dewastujące skutki.

Philips działał w przedwojennej Polsce. Po wojnie sprzedał Polsce wiele licencji o czym w kraju się nie mówi. Lampy w polskim odbiorniku telewizyjnym wszystkie są na licencji. Można uznać za pewnik że przy mniejszym poziomie napięcia między USA i ZSRR otworzy też fabryki a ewentualnie później laboratoria w Polsce.

Przed wojną potężny Ford budował fabryki m.in. w Niemczech i ZSRR czyli u późniejszych wrogów. Fabryki chciał budować wszędzie gdzie była szansa na zarobek – przecież sensem działania koncernu jest zarabianie pieniędzy. W Japonii koncern montował już Fordy przywiezione w częściach a następnym krokiem byłaby fabryka samochodów. Gdyby przedwojenna Polska była krajem lepiej rządzonym i mniej złodziejskim to Ford postawił by też fabrykę w Polsce. Potężne koncerny prowadzą własną politykę i to niekonieczne pod dyktando rządów. Te koncerny w polityce zagranicznej realizują politykę rządów ale rządy liczą się z tym że prywatni właściciele firm oczekują na zarobione przez firmy pieniądze.

W fabrykach zbudowanych przez Forda w ZSRR i Niemczech wyrosła bezcenna kadra techniczna !

W produkcje Fiata 126P włoski Fiat ( Ford jest najważniejszym jego udziałowcem ) zaangażował swoją wiedzę i kapitał a Polska dostarczyła siłę roboczą. Zatem PRL jest po stokroć lepszym partnerem do interesów niż przedwojenna Polska bo mimo iż Polska jest członkiem wrogiego bloku to jednak Fiat zaryzykował i nie stracił a zarobił.

Philips jest Europie liderem w dziedzinie produkcji odbiorników telewizji kolorowej ale także telewizyjnego sprzętu profesjonalnego.

W USA po emisjach eksperymentalnych, programy kolorowe w znormalizowanym narodowym systemie NTSC nadawane są „stale” od początku 1954 roku. Ale materiałów kolorowych początkowo było mało. Najwięcej w kolorze emitował silny koncern NBC - RCA. Odbiorniki kolorowe były strasznie drogie. 10 lat później w 1964 roku odbiorniki kolorowe stanowiły w USA tylko 3% sprzedaży odbiorników czarno – białych. Stać na odbiorniki kolorowe było tylko rodziny lepiej sytuowane.

Philips szybko użył do prób standardu NTSC i prowadził w mikroskali (kilkaset odbiorników ) eksperymentalne emisje ale prowadził też własne badania i stworzył eksperymentalne standardy i odbiorniki ale w końcu przyjął system PAL opracowany przez niemiecki Telefunken w 1962 roku. PAL jest znacznie dojrzalszym, ulepszonym systemem NTSC. W mocarstwowej, atomowej Francji stawiającej się dyktatowi USA opracowano samodzielnie system kolorowy SECAM nie mający z NTSC nic wspólnego. Jest jednak gorszy od systemu PAL. Nie są produkowane studia telewizyjne w standardzie SECAM i materiał z PAL jest finalnie przetworzony na SECAM. W politycznej demonstracji prezydent De Gaulle w 1965 roku tubalnie ( konsternacja i złość w Ameryce ) ogłosił że blok wschodni przyjął francuski standard kolorów ( ale nie radiowy standard nadawania ) SECAM.

W 1967 roku po wieloletnich pracach rząd Niemiec Zachodnich zdecydował o rozpoczęciu emisji telewizji kolorowej PAL. Niedługo potem emisje rozpoczęła Holandia i Francja oraz Anglia. Philips działając wszędzie w świecie musi stosować się do wielu standardów radiowych i kodowania koloru. Jego odbiorniki kolorowe Goya w kilku odmianach w Niemczech ( zachodnich ) Philips w 1968 roku reklamował i sprzedawał w cenie około 2500 marek. Odbiornik był więc bardzo drogi i nadal jest drogi . Jako przedmiot luksusowy miał programator z 6 potencjometrami i głowice przestrajaną diodami pojemnościowymi.

Motorola już w 1961 roku produkowała tranzystorowy stołowy odbiornik telewizyjny co było pokazem siły jej technologi. Miną lata zanim przełącznikowy tranzystor mocy do stopnia odchylania poziomego H-Out będzie produkowany w Europie

Pierwsze telewizyjne głowice tranzystorowe Philips wypuścił w 1964 roku razem z rozpoczęciem produkcji radiowych tranzystorów germanowych AF139. Natomiast głowice z krzemowymi tranzystorami BF180, 182, 183 produkował już w 1967 roku a głowice przestrajane diodami pojemnościowymi w 1967 roku.

Ruchliwość elektronów w germanie jest większa niż w krzemie i tranzystory germanowe ( AF239, AF367 ) miały kiedyś mniejsze szumy niż krzemowe co było powodem powrotu do tranzystorów germanowych ale rozdzielczość technologi fotolitografii ( jest praktycznie tożsama z częstotliwością graniczna Ft tranzystorów ) szybko rosła i tranzystory krzemowe ostatecznie wyparły germanowe ale aby drugie przejście (!) na tranzystory krzemowe uczynić bezbolesnym produkowano je jako PNP. Krzemowy tranzystor BF324 z 1970 roku to zamiennik germanowych AF139 i 239.

Pierwszym krzemowym tranzystorem radiowym Philipsa był BF115 z 1964 roku w innej obudowie oznaczony jako BF195, który produkujemy na licencji od Francji.

Rozwiązania stosowane w telewizyjnych głowicach VHF i UHF ewoluują ale ich schematy i rozwiązania są znane. Zadaniowani do tego polscy „naukowcy” nie byli w stanie opracować tranzystorowej głowicy telewizyjnej i licencje na głowice ( opracowanie faktycznie jest Philipsa ) kupiliśmy od Francuzów podobnie jak licencje na tranzystory do niej ( faktycznie też Philipsa ) i linie produkcyjną. Uruchomienie w Polsce licencyjnej produkcji głowic okazało się bardzo trudne. Mają one większe szumy niż zachodnie głowice „germanowe” i z nowszymi tranzystorami krzemowymi PNP.

Koncerny w swojej polityce są pragmatyczne aż do bólu. Philips nie może Francuzom robić żadnych fochów bo ma tam ogromną sprzedaż a fabryka półprzewodników we Francji ma potężny dział badawczy. Produkcja porzuconych tranzystorów krzemowych ( BF200,180,181,182,183) i porzuconych głowic z nimi w Polsce w niczym Philipsowi nie przeszkadza.

Sprzedaż technologi mikroelektronicznej do bloku wschodniego jest przez USA surowo zabroniona ale Francja sprzedała nam line produkcyjne dla tranzystorów i układów scalonych i bokiem opracowania Philipsa !

Prezydent de Gaule zagrał na nosie Ameryce ogłaszając że blok wschodni przyjmuje francuski standard SECAM. Sprzedaż linii produkcyjnej to też zagranie w tym samym stylu. Francja jest mocarstwem atomowym dystansującym się od USA. Koncern RCA sprzedał nam nowoczesną fabrykę kineskopów kolorowych. Rząd USA pewnie miał informacje że kupimy fabrykę od kogoś innego i stwierdził że lepiej jest zarobić i blokować konkurencje.

Jakie z tego należy wyciągnąć wnioski w kontekście miejsca w światowym podziale pracy:

-Nie wiadomo gdzie są polscy chemicy, fizycy, fachowcy od budowy maszyn. Wszystko do Cemi kupiliśmy za franki i dolary.

-Kupowanie technologi na kredyt i za eksportowany węgiel i miedź jest bardzo niebezpieczne i ryzykowne.

W interes jaki zrobiliśmy z Fiatem 126P nie włożyliśmy ani jednego pożyczonego dolara. Interes był bezpieczny tyle że wystąpiliśmy w nim w roli taniej siły roboczej ale korzyść odnieśliśmy. Licząc w dolarach, markach, frankach.. polski robotnik jest bardzo tani na tle zachodniego i chętnych nie powinno zabraknąć na ten towar

-Mając „dolary” z eksportu mimo technologicznej blokady USA da się ją kupić !

-Wysoki stan napięcia międzynarodowego sprawia że zachodnie koncerny nie prowadzą działalności w Polsce ale przecież sytuacja jest dynamiczna i Fiat czyli Ford już poczynił testowe kroki. Koncerny te zarabiają na swoich właścicieli. Korzystają z aktywów które są do dyspozycji. Philips inżynierów zatrudnia m.in. w Holandii, Anglii, USA, Niemczech i Francji. Jeśli Philips otworzy odział w Polsce i będą tu kwalifikowani inżynierowie oczywiście tańsi niż w Holandii to otworzy tu laboratorium badawcze a ja nie będzie to tylko postawi robotników na linii produkcyjnej. Taka jest żelazna logika kapitału i Polska tu nic nie zmieni.

-Polska będąc jeszcze biednym krajem zdecydowanie za szybko zafundowała sobie importowany system telewizji kolorowej. Telewizji kolorowej nie miały jeszcze kraje znacznie bogatsze od nas. Życie nad stan prowadzi do zadłużenia i katastrofy

-Za pożyczone twarde waluty kupiliśmy linie do produkcji przestarzałych tranzystorów i układów scalonych oraz przestarzałych głowic telewizyjnych i fabrykę nowoczesnych kineskopów kolorowych. Ale na tym też możemy zarobić !

-Dobre jest wszystko co przesuwa nas w górę w światowym podziale pracy i złe to co nas obsuwa. Najgorszy jest eksport węgla.

-Mając kupioną fabrykę kineskopów trzeba uruchomić masową eksportową (!) produkcje odbiorników telewizji kolorowej bowiem inaczej pieniądze będą wyrzucone w błoto.

-Chyba dla polepszenia samopoczucia Polaków i zmobilizowani ich do pracy nie wolno mówić o tym że praktycznie cała nasza nowoczesna produkcja jest licencyjna. Ale na kłamstwie niczego trwałego nie można zbudować.

-Studenci śmieją się z przestarzałych laboratoriów na politechnikach i z ”naukowców” ale i tak poziom nauczania na politechnikach to kosmos przy studiach nie naukowo – technicznych. Poziom kształcenia musi się podnieść bowiem inaczej będzie źle to znaczy będziemy tanio pracować rękami a nie drogo głowami aż w końcu spoczniemy na dnie.