Czy będzie kryzys w Chinach 127

Czy będzie kryzys w Chinach 127

Chiński wicepremier 26.08.2019 oświadczył:

„Stanowczo sprzeciwiamy się eskalacji wojny handlowej. Sądzimy, że jej eskalacja nie jest korzystna ani dla USA, ani dla Chin, ani dla ludzi na świecie...

Będziemy dalej tworzyć dobre środowisko inwestycyjne, chronić prawa własności intelektualnej, z otwartym rynkiem promować rozwój inteligentnych branż, stanowczo sprzeciwiać się blokadom technologicznym i protekcjonizmowi oraz starać się chronić łańcuchy przemysłowe”

Według Kongresowego Biura Budżetu USA (CBO) deficyt rządu federalnego w tym roku fiskalnym, który kończy się 30 września sięgnie 960 mld dolarów, a w przyszłym roku fiskalnym dojdzie do 1 bln dolarów.

W ubiegłym roku CBO zakładano że deficyt budżetowy w tym roku dojdzie do 896 mld dolarów

Cały świat musi szykować rzekę towarów dla tej Wielkiej Czarnej Dziury Ekonomicznej.

Oficjalnie USA 23 bln dolarów długu.

Ale wystarczy jedna ustawa i USA nie mają zagranicznego długu.

Adolf Hitler z przybocznymi też nie przejmował się długami.

Emisja dwutlenku węgla przez Chiny już jest ogromna. Gdyby Chiny chciały osiągnąć takie spożycie energii per capita jak w USA czy Kanadzie dostarczanej przez elektrownie węglowe to zmiany klimatu nabiorą gwałtownej i przerażającej dynamiki.

Choć Chiny są liderem w wielkości Zielonej Energetyki to na razie udział energii odnawialnej w krajowym bilansie jest niewielki.

Cytat ze starego dokumentu „Energia elektryczna – Uwagi”:

„W rozpoczętej w połowie XVIII wieku Rewolucji Przemysłowej człowiek zaprzągł do pracy na swoje potrzeby energie pozyskiwaną z zasobów przyrody.

Od tego czasu w krajach cywilizowanych rośnie zużycie energii per capita, rośnie populacja, rośnie oczekiwana długość życia, rośnie dochód narodowy per capita, rośnie odsetek osób nie żyjących w nędzy i niestety wzrasta zdolność zabijania i niszczenia przez kolejne generacje broni.

Wzrost gospodarczy jest w historii ludzkości zjawiskiem nowym i uchwytnym dopiero w połowie XVIII wieku.

W skali świata największym przemysłowym konsumentem wszystkich rodzajów energii jest chemia i petrochemia, następnie przemysł żelaza i stali, materiałów niemetalicznych, papierowy, metali nieżelaznych, spożywczy, maszynowy, górnictwo, przemysł włókienniczy i odzieżowy, przemysł środków transportu, budownictwo, przemysł drzewny„

A to współczesne obrazki do ilustracji słuszności tez tekstu sprzed ponad 30 lat.

Za http://lukemuehlhauser.com/industrial-revolution/

Za UN: