W nowoczesnym, racjonalnym panstwie ustalenie wartosci zycia i zdrowia obywateli jest konieczne i niezbedne !
Wyceny sa potrzebne na kazdym kroku. Mozna podjac decyzje w sprawie dalszego wydobywania i spalania brudnego - toksycznego wegla skracajacego nam zycie i zdolnosc do pracy. Mozna decydowac o budowie i ulepszaniu drog, tam gdzie dochodzi do wypadkow. W wypadkach drogowych mozna zadecydowac o pozbawieniu prawa jazdy. Mozna ustalic optymalna wielkosc mandatow i kar. I tak dalej.
Z danych z corocznego raportu Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego wynika, że w 2014 roku w wyniku 382 998 wypadków i kolizji drogowych zginęły 3202 osoby, a 42 545 zostało rannych, z czego 11 696 ciężko. Łączne koszty tych wypadków raport ostroznie szacuje na blisko 50 mld złotych.
Najczęstszą przyczyną śmierci w wypadkach drogowych było najechanie na pieszego (1104 ofiary), zderzenia czołowe i boczne pojazdów (537 i 535), oraz najechanie na drzewo (421). Znacznie więcej wypadków ze skutkiem śmiertelnym zostało spowodowanych przez kierowców (2255 zabitych), a najczęstszą ich przyczyną była zbyt szybka jazda. W wypadkach spowodowanych przez pieszych zginęło 573 osób, najczęściej z powodu nieostrożnego wejścia na jezdnię (287), stanie lub leżenie na jezdni (118).
Polska znajduje się w grupie państw Unii Europejskiej charakteryzujących się największym odsetkiem ofiar śmiertelnych wypadków drogowych. Średnia zabitych w ich wyniku na 100 tys. mieszkańców dla Polski to 8,3, podczas gdy średnia unijna wynosi 5,3.
W ostatnich 10 latach liczba wypadków i zabitych w nich osób w Polsce spadła ale spadek ten był wolniejszy niż w innych państwach europejskich. W latach 2005-2014 liczba zabitych w wypadkach na 100 tys. mieszkańców spadła w Polsce o 42%, gdy w całej UE spadła o 46 %. Liczba ofiar śmiertelnych najszybciej spadała w Estonii (65 %), na Cyprze (62 %) i Łotwie (61 %), a najwolniej na Litwie (18 %), w Rumunii (26 %) i Bułgarii (27 %).
Polska ma znacznie gorsze drogi niz kraje zachodniej Europy ale w sumie nie ma powodu aby w Polsce wskaznik ilosc zabitych nie spadl do poziomu europejskiego.
W kosztach wypadków dominuje koszt utraconego zdrowia oraz koszty leczenia ofiar i rent wypadkowych. W Polsce firmy ubezpieczniowe z tytułu OC w małym stopniu pokrywaja szkody w zdrowiu ofiar i koszt czesto dozywotnich rent dla ofiar i ich dzieci. Placa tylko za uszkodzone samochody i to bardzo niechetnie i za malo. Firmy ubezpieczeniowe nastawione sa na złodziejski zysk i gdyby obarczyc je realnym kosztem leczenia i rent to skladka OC musialaby przyjac kosmiczny wymiar.
Koszty leczenia ofiar i rent inwalidzkich moga byc pokrywane z podatku zawartego w sprzedawanym paliwie. Jest to rozwiazanie o tyle rozsadne bo aktywnosc drogowa samochodow czyli stwarzane przez nie zagrozenie jest proporcjonalna do zuzycia paliwa. Podatki od oleju napedowego powinny byc wyzsze jako ze wyzsza jest sprawnosc silnikow Diesela. W przypadku ustalenia podatku w paliwie konieczne jest obnizenie skladki rentowej w ubezpieczeniu spolecznym.
Niezaleznie od tego ustalone calkowite koszty wypadku powinny byc rejestrowane w CEPiK i z urzedu - automatycznie podjete jest dozywotnie pozbawienie sprawcy wypadku Prawa Jazdy. Bez Prawa Jazdy mozna zyc. Zreszta sa posiadacze PJ nie uzywajacy samochodow. Jaki jest sens demoralizujacego przenoszenia na spoleczenstwo efektow lekkomyslnosci czy glupoty jednostki ?
Wedlug skazan liczba zabójstw w Polsce na 100 tysiecy mieszkańców wynosi 1,22 a bezwzglednie około 460. Liczba zabójstw w Polsce spada od lat. Ilosc ta jest bardzo mala na tle około 6000 samobojstw rocznie. W Polsce ( na przyklad w odroznieniu od Rosji ) przemoc i zabojstwo nie sa widziane jako sposob rozwiazywania konfliktow.
Najczęściej do zabojstwa dochodzi w czasie emocjonalnego nieporozumienia rodzinnego ( ponad 150 przypadkow, prawie wszyscy sprawcy zaluja tego co zrobili ) a dalej jest zabójstwo rabunkowe, zabójstwo seksualne i ponizej 10 zabojstw o motywie „na zlecenie” Nieletni dokonuja 20 - 30 zabojstw rocznie.
Globalnie aż 41 % ofiar zginęło od broni palnej.
Polska ustawa karna penalizuje przestepstwa przeciwko zyciu i zdrowiu w artykulach 148 do 161.
Art. 148.
§ 1. Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 2. Kto zabija człowieka:
ze szczególnym okrucieństwem,
w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo rozbojem,
w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie,
z użyciem materiałów wybuchowych,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto jednym czynem zabija więcej niż jedną osobę lub był wcześniej prawomocnie skazany za zabójstwo oraz sprawca zabójstwa funkcjonariusza publicznego popełnionego podczas lub w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych związanych z ochroną bezpieczeństwa ludzi lub ochroną bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
§ 4. Kto zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 149.
Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Art. 150.
§ 1. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. W wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
Art. 151.
Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Art. 152.
§ 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Art. 153.
§ 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerwania ciąży, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 154.
§ 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 1 lub 2 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 3 lub w art. 153 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Art. 155.
Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Art. 156.
§ 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:
pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,
innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Art. 157.
§ 1. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 lub 3, jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego, chyba że pokrzywdzonym jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.
§ 5. Jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwał dłużej niż 7 dni, a pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na jej wniosek.
Art. 157a.
§ 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa lekarz, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka poczętego są następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo dziecka poczętego.
§ 3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która dopuszcza się czynu określonego w § 1.
Art. 158.
§ 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 159
Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka, używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Art. 160.
§ 1. Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.
§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 161.
§ 1. Kto, wiedząc, że jest zarażony wirusem HIV, naraża bezpośrednio inną osobę na takie zarażenie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Kto, wiedząc, że jest dotknięty chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu, naraża bezpośrednio inną osobę na zarażenie taką chorobą, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 162.
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
Ulpian Domicjusz był jednym z pięciu wielkich rzymskich autorytetów prawniczych, których pisma zostały zrównane z ustawami na mocy konstytucji raweńskej. Mianowany w 222 roku n.e. na urząd prefekta pretorianów próbował ograniczyć bardzo złą i szkodliwa rolę wojskowych w państwie. Rok po objęciu urzędu został zamordowany przez pretorianów, którzy sprzeciwili się próbom ograniczenia ich przywilejów.
Ulpian uwazany jest za uosobienie starorzymskiej cnoty i mądrosci. Według niego:
„iustitia est firma et perpetua voluntas suum cuique tribuendi” co znaczy
"sprawiedliwość jest to niezłomna i stała wola oddawania każdemu co mu się należy".
Polskie skorumpowane, zidiociale szamanskie sady oceniaja wartosc zycia ludzkiego od 5 tysiecy do 2 mln złotych. W wypadku przestepstw przeciwko zdrowiu za identyczny czyn orzekane sa lagodne kary w zawieszeniu czyli sprawca nie ponosi zadnej kary jak i wieloletnie kary wiezienia. Wydany wyrok zalezy od pory dnia, samopoczucia sedziego i jego stanu emocjonalnego, osobistego stosunku do skazanego i ukladow z jego adwokatem oraz z prokuratorem i wielkosci przekazanej lapowki i stopnia uzaleznienia od srodowiska mafijno - bezpieczniacko - agenturalnego. Sedziowie sa niezawisli od rozumu i uczciwosci.
Jaka konkretnie w przypadku uszkodzenie ciala ofiary jest szkoda ?
- Przez okres leczenia ofiara jest wylaczona z aktywnosci zawodowej. Zatem przyjmujemy w tym punkcie wielkosc jego utraconych zarobkow i wartosc swiadczonej opieki nad dziecmi
- Koszt leczenia
- Koszt utraconego zdrowia. Jesli ofiara wedlug przecyzyjnego orzeczenia lekarskiego utracila 2% zdrowia to biorac pod uwage ze przecietnie Polak zarobi w ciagu calej aktywnosci zawodowej około 2.500 mln złotych brutto, bedzie to 2500 x 0.02 = 50 tysiecy zlotych ale pomnozone przez iloraz udzialu nadchodzacych lat aktywnosci do okresu calej aktywnosci zawodowej
- Koszt ewentualnego dozywotniego leczenia i opieki
Wezmy sie za racjonalne liczenie. Za miesiac trzymania, demoralizowania i dekwalifikowania wieznia ( spada jego wartosc na rynku pracy ) spoleczenstwo placi ponad 3 tysiece złotych. Jaki to ma sens !
Polska ma zdecydowanie za duzo wiezniow. To jest miejsce jedynie dla sprawcow niepoprawnych i niebezpiecznych. O wiele lepsza jest grzywna i prace spoleczne. A jak ktos sie uchyla od grzywny i pracy to dopiero kontrolnie ostrzegawczy miesiac wiezienia z kiepskim zarciem i bez telewizora.
Super ważny blog, można się z niego bardzo dużo dowiedzieć.
OdpowiedzUsuń